آمریکا و ناتو بار ديگر نشان دادند كه حتي به متحدان خود نيز رحم نمي‌كنند چنانكه منابع خبري فاش كردند، آنان که از تصمیمات نشست اخیر سران کشورهای ساحلی خزر، استقلال عمل مقامات باکو و نزدیکی آنها به مسکو راضی نیستند، درصدد راه‌اندازی انقلاب رنگین در جمهوری آذربایجان هستند.
آمريكا همواره به كشورها به عنوان ابزاري براي رسيدن به مقاصد خود مي نگرد و هيچ اقدامي مغاير با آن را بر نمي‌تابد و حتي دوستان خود را قرباني مي‌سازد. نمونه آن را در اقدامات آمريكا در قبال جمهوري آذربايجان مي توان مشاهده كرد. كشوري كه همكاري بسياري با آمريكا داشته اما واشنگتن براي سرنگوني نظام آن دست به كار شده است. روزنامه «نیزوایسیمایا» چاپ مسکو در مقاله‌ای نوشت: روسیه و جمهوری آذربایجان همکاری‌های نظامی خود را فعال کرده‌اند. روز یکشنبه سفر دوستانه گروه کشتی‌های ناوگان دریای خزر روسیه به باکو پایان یافت که مصادف با بیست و سومین سالگرد استقلال این جمهوری بود. چند روز قبل نیز «سرگئی شایگو» وزیر دفاع روسیه سفر رسمی به این کشور داشت.
همانطور که رسانه‌های گروهی پیش از این اعلام کردند، وزیر دفاع روسیه در باکو به بررسی همکاری‌های نظامی - فنی با آذربایجان، گسترش همکاری‌های دو کشور در زمینه تامین امنیت منطقه‌ای و بین‌المللی و دورنمای تقویت مشارکت در عرصه دریای خزر پرداخت.
نیزوایسمایا نوشت: مسلما چیزی در این خصوص شنیده نشد که روی مسائل مربوط به دریای خزر تاکید خاصی شده باشد، ولی طبق اطلاعات وزارت دفاع روسیه، بر‌اساس تصمیم «ولادیمیر پوتین» و «الهام علی‌اف» روسای جمهوری روسیه و آذربایجان در سال ۲۰۱۵ قرار است دو کشور چند مانور نظامی - دریایی مشترک در دریای خزر انجام دهند که در جریان آنها اقداماتی برای دفاع از کشتی‌های بازرگانی در برابر حملات دشمن فرضی و تامین امنیت حمل‌و‌نقل بازرگانی مورد تمرین قرار خواهد گرفت.
این روزنامه روس‌زبان در ادامه تصریح کرد: دریای خزر نیاز به تامین امنیت هم دارد، این منطقه همانطور که همه می‌دانند غنی از ذخایر انرژی است و نفوذ کشورهای غربی و آمریکا نیز در منطقه بسیار محدود است. در نشست اخیر سران کشورهای حاشیه دریای خزر در آستاراخان روسیه، طرح اولیه اقدامات مشترک در زمینه دفاع مشترک از دریای خزر و ممانعت از حضور نیروهای نظامی بیگانه در منطقه مورد تصویب قرار گرفت. همه رهبران کشورهای ساحلی ، از جمله علی‌اف از این ابتکارعمل روسیه حمایت کردند. مسلما این تصمیم به مزاق کشورهای عضو ناتو خوش نیامده است.
حتی برخی محافل مخالف در جمهوری آذربایجان، نارضایتی خود از این مسئله را علنا اعلام کردند. این مسئله بر کسی پوشیده نیست که مخالفان سیاسی علی‌اف مورد حمایت شرکت‌های غیردولتی غربی قرار دارند. نباید این مسئله را تصادفی دانست که دقیقا در آستانه نشست سران خزر ، آمریکا و سازمان‌های مدافع حقوق بشر غربی شروع به اعمال فشار بر دولت آذربایجان نمودند.
به نقل از نیزوایسمایا «باراک اوباما» رئیس‌جمهوری آمریکا آذربایجان را از جمله کشورهایی قلمداد کرد که بشدت آزادی‌های اجتماعی را محدود کرده است. در این لیست، روسیه، چین، ایران و ونزوئلا هم قرار دارند. اوباما تاکید کرد که تنها کشورهایی که حقوق بشر و دموکراسی را رعایت کنند، می‌توانند روابط خوبی با آمریکا داشته باشند.
نیزوایسمایا نوشت: به بهانه همین مسئله، شرکت‌های غیردولتی اروپایی و آمریکایی حمایت گسترده‌ای را از مخالفان سیاسی رژیم علی‌اف انجام می‌دهند. به عقیده کارشناسان، این همان شیوه برخوردی است که در انقلاب‌های رنگین سال‌های اخیر در کشورهای عربی، آفریقای شمالی و جمهوری‌های جامعه مشترک‌المنافع نیز به اجرا گذاشته شده است.
لازم به یادآوری است که اوج مخالفت‌ها با رئیس‌جمهوری آذربایجان بعد از انتخابات ریاست جمهوری اکتبر سال ۲۰۱۳ مشاهده شد که علی‌اف برای سومین‌بار در این انتخابات به پیروزی رسید.
به نقل از این روزنامه روسی، برخلاف اوکراین، ناظرین غربی که در آذربایجان حضور داشتند، اولا توجهی به ذهنیت مردم آذربایجان و همچنین حمایت قاطع ارگان‌های انتظامی و ارتش از حکومت نکردند. در ثانی خود علی‌اف توانست به اصطلاح نظم و ترتیب اجتماعی را در کشور برقرار کند. در آذربایجان هم مانند روسیه، در این اواخر اصلاحات قانونی زیادی در خصوص فعالیت احزاب سیاسی و شرکت‌های غیرتجاری به تصویب رسیده است.
علاوه بر این، تعداد زیادی از رهبران مخالفان یا دستگیر شده و یا از کشور خارج شده اند و کنترل شدیدی نیز بر فعالیت رسانه‌ها حاکم است. ضمن اینکه مسائلی همچون اصلاحات و نوسازی نیروهای مسلح آذربایجان با تکیه بر تسلیحات روسی، خودداری مقامات باکو از امضای توافقنامه مشارکت با اتحادیه اروپا، برخلاف اوکراین و گرجستان و برقراری روابط مشارکتی برابر با ناتو، از ویژگی‌های متمایز سیاست داخلی و خارجی آذربایجان بشمار می‌رود.
در ادامه این مطلب آمده است: البته نباید انتظار داشت که غرب با وضعیت استقلال عمل آذربایجان و تقویت روابط این جمهوری با روسیه کنار بیاید. این به معنای آن است که تلاش‌ها برای براه انداختن انقلاب رنگین در این کشور همچنان ادامه خواهد داشت.
نویسنده روزنامه نیزوایسمایا در پایان مي‌نویسد: در عین حال، در این راستا مسلما نه تنها از بهانه دفاع از حقوق بشر و آزادی، بلکه از اهرم فشار مناقشه قره‌باغ نیز علیه باکو استفاده خواهد شد.
در آذربایجان کمافی السابق «حزب جنگ» (طرفداران حل و فصل نظامی مناقشه قره باغ) طرفداران زیادی دارد. در این رابطه نقش مسکو برای حفظ صلح در منطقه بسیار با اهمیت است، چرا که دقیقا به دلیل تلاش‌های روسیه و به خصوص روابط شخصی ولادیمیر پوتین با رهبران آذربایجان و ارمنستان بوده که تاکنون مشکلات پیرامون این مناقشه دیرین در مسیر صلح‌آمیز باقی مانده و منجر به جنگ دو کشور نشده است.
