در سال ۲۰۰۴ بوش رئیس جمهور وقت آمریکا برای مبارزه با القاعده و طالبان پاکستان را به عنوان متحد استراتژیک غیرناتویی در کنگره معرفی کرد. اکنون پس از ۱۳ سال دو مقام آمریکایی موضوع پایان یافتن اتحاد استراتژیک با پاکستان را در کنگره این کشور مطرح و خواستار قطع کمک مالی و نظامی به اسلام‌آباد شدند. دید پو نماینده حزب جمهوری‌خواه و راک نولان نماینده دموکرات‌ها در کنگره آمریکا اعلام کردند چون پاکستان در مبارزه با تروریسم شکست خورده است مستحق کمک مالی و نظامی نمی‌باشد. حال این سوال مطرح است که چرا چنین رویکردی از سوی آمریکا اتخاذ شده و چه اهدافی در ورای آن نهفته است؟
بخشی از تنش‌های ایجاد شده میان دو کشور می‌تواند برگرفته از تفاوت دیدگاه طرفین در باب افغانستان باشد. در حالی آمریکا سعی دارد تا بهبود امنیت افغانستان را دستاورد خود معرفی کند که رفتارهای پاکستان را مغایر با سیاست‌های خود می‌داند چنانکه «زلمی‌خلیلزاد» سفیر سابق آمریکا در افغانستان اعلام کرد: اگر چین به دنبال برقراری ثبات، صلح و توقف جنگ در افغانستان است پس باید بداند که تنها راه چاره آن وارد کردن فشار بر پاکستان است. در همین حال ارتش آمریکا ۱۵۰۰ سرباز را در هفته جاری به افغانستان اعزام می‌کند.
آمریکا در حالی از سال ۲۰۰۱ تاکنون از پاکستان برای اهداف خود در افغانستان بهره گرفته که اکنون به دلیل برخی تضاد منافع و عدم رویکرد مطلق پاکستان به همراهی با این کشور به دنبال مقابله با آن است که نمود آن حذف نام اسلام آباد از شریک استراتژیک است. در این میان روابط منطقه‌ای پاکستان نیز امری مهم است. واشنگتن از توسعه روابط اسلام‌آباد با چین، روسیه و جمهوری اسلامی ایران ابراز نارضایتی کرده و خواستار پایان این روابط است.
برخی ناظران سیاسی بر این عقیده‌اند که این تحرکات برآمده از سفر اخیر مودی نخست وزیر هند به آمریکاست چنانکه ترامپ در این دیدار هند را از بزرگترین شرکای آمریکا نامید در حالی که از موضع‌گیری در باب سرکوب اقلیت‌ها در هند و نیز کشتارها در کشمیر سکوت کرد. آمریکا نام سید «صلاح‌الدین» رهبر گروه «حزب المجاهدین» کشمیر را به لیست سیاه تروریست‌ها اضافه کرد که خود سندی بر همگرایی آمریکا با هند است که عملا رویکردی متقابل با پاکستان ارزیابی می‌شود. سناریوی دیگر در باب اقدام آمریکا برگرفته از برخی فشارهای بیرونی بر واشنگتن برای برخی تغییرات رفتاری در اسلام‌آباد است. عربستان به نیابت از آمریکا و انگلیس در حالی سعی در آوردن پاکستان در بحران غرب آسیا و حتی یمن در لوای ارتش واحد اسلامی بوده که اسلام‌آباد از چنین رویکردی خودداری کرده است. پاکستان در کنار عدم اعزام نیروی نظامی در طرح‌هایی همچون دوری از قطر و ایران نیز گامی بر نداشته که نارضایتی سعودی را به همراه داشته است. این سناریو مطرح است که اقدام آمریکا برگرفته از طرح سعودی برای فشار بر اسلام‌آباد جهت همراهی با جنایات و بحران‌سازی این رژیم در منطقه باشد.
