شبکه اغواگری که۸ سال ملت ایران را در انتظار توافق موقت ژنو، امضای کری، توافق برجام، تایید شورای امنیت، اجرای برجام، خروج امریکا، اینستکس ، تماس مکرون و اکنون مذاکرات وین ، به گروگان گرفته محصول گردش کاری هماهنگ روحانی-لاریجانی است.
۱- یاد سردار دل‌ها زنده و گرامی که برای ثبت در تاریخ برایمان به یادگار گذاشت: «برادران، رزمندگان، یادگاران جنگ؛ یکی از شئون عاقبت به خیری نسبت شما با جمهوری اسلامی و انقلاب است. والله والله والله از مهمترین شئون عاقبت به خیری همین است.»
۲- از جمله نهاد‌های مهم حاکمیتی، شورای نگهبان است که مطابق اصل ۹۱ قانون اساسی به‌منظور پاسداری از احکام اسلام و قانون اساسی تشکیل شده است. اولین موضوعی که این گزاره در مورد شورای نگهبان به ذهن متبادر می‌کند این است که حمله به شورای نگهبان حمله به قانون و پاسداران قانون است.
«...اگر صد میلیون آدم، اگر تمام مردم دنیا یک طرف بودند و شما دیدید که همۀ آنها حرفی می‌‌زنند که بر خلاف حکم قرآن است، بایستید و حرف خدا را بزنید، ولو اینکه تمام بر شما بشورند.»
امام امت جملات فوق را در ۳۰ تیر ۱۳۵۹ در جمع اعضای شورای نگهبان برای ثبت در تاریخ فرمود که این کلام در دهه پنجم انقلاب همچنان زنده است و از دل تاریخ برای امروزمان تذکری است که مبادا بر نسبت خود با انقلاب اسلامی ذره ای تردید افتد.
شورای نگهبان در منظومه فکری امامین انقلاب جایگاه متفاوتی دارد:
نباید از کسی پذیرفت که ما شورای نگهبان را قبول نداریم، نمی‌توانی قبول نداشته باشی. مردم به این‌ها و به قانون اساسی رأی دادند. مردمی که به قانون اساسی رأی دادند، منتظر هستند که قانون اساسی اجرا بشود. (این طور نباشد که) هر کس از هرجا صبح بلند می‌شود، بگوید من شورای نگهبان را قبول ندارم، من قانون اساسی را قبول ندارم، نه! (صحیفه امام، ج. ۱۴، ص. ۳۷۷).
شورای نگهبان، قانونی است و کسی حق ندارد در مصاحبه‌ها و نطق‌ها و رسانه‌ها به آن توهین و یا آن را تضعیف نماید. (صحیفه امام، ج. ۱۴، ص. ۲۰۱)
شورای نگهبان، عماد ملت و دین و مایه اطمینان و سکینه قلب مؤمنین است و در حقیقت نبض نظام اسلامی به شمار می‌رود. وقتی شورای نگهبان مثل همه دوره‌های گذشته آن، قوی و قاطع و دقیق باشد، موجب آرامش کسانی می‌شود که دلشان برای اسلام می‌تپد و آرزویشان تحقق اهداف اسلامی و شریعت حقه نبویه است. (بیانات در مراسم بیعت اعضای شورای نگهبان، ۲۱ خرداد ۱۳۶۸)
شورای نگهبان مطمئن‌ترین دستگاه و ارگانی است که انقلاب به نظام کشور بخشیده است. (بیانات در دیدار اعضای هیأت مرکزی نظارت بر انتخابات مجلس، ۴ اسفند ۱۳۷۰).
۳- بانیان وضع موجود که در پیوندی ناهمگن از خرداد۹۲ تاکنون مسبب رشد ۷۰۰ درصدی قیمت دلار ، رشد ۶۴۷ درصدی قیمت مسکن در تهران، توزیع ناعادلانه ثروت در بحث یارانه ها ، به اتمام نرساندن ۶۰ درصد طرح های عمرانی در زمان مقرر ، خسارت محض برجامی ، رکورددار تورم ۴۹ درصدی ، رکورددار کاهش ۷۰ درصدی تولید و عرضه مسکن و بسیاری خسارات اقتصادی-امنیتی در طی این ۸ سال بودند ، اما امروز طلبکارانه با مخالف خوانی نقش اپوزیسیون بر خود گرفته و با رفتارهای نمایشی با دنبال مظلوم نمایی به دلیل رد صلاحیت شان توسط شورای نگهبان شانتاژ رسانه ای میکنند.
هرگاه رعایت قانون و خطوط قرمز نظام جمهوری اسلامی از سوی شورای نگهبان بیشتر مواظبت می‌شود فشار‌های بیشتری نیز به این شورا وارد می‌شود، اصولا شرکای وضع نابسامان اقتصادی موجود که دوشادوش دولت یازدهم و دوازدهم طی ۸ سال در حوزه های مختلف از جمله قوه مقننه همچون جاده صاف کن دولت حسن روحانی نقش آفرینی کردند و پیوند استراتژیک روحانی-لاریجانی را با بستن دهان منتقدین و پرونده سازی های قضایی برای انقلابیون در کارنامه مدیریت قبیله گرایانه‌شان به ثبت رسانده‌اند، امروز بابت کدام مدال صدآفرینشان از نظام و انقلاب و مردم طلبکار شده‌اند؟!
شبکه اغواگری که در نتیجه تفکر سازش با کدخدا منجر به مشکلات خسارت باری برای کشور شده است و هشت سال ملت ایران را در انتظار توافق موقت ژنو، امضای کری، توافق برجام، تایید شورای امنیت، اجرای برجام، خروج امریکا، اینستکس ، تماس مکرون و اکنون مذاکرات وین ، به گروگان گرفته محصول گردش کاری کاملاً هماهنگ روحانی-لاریجانی است.
۴- ما امروز با یک شبکه نفوذ دشمن مواجه هستیم که از طریق هویت سازی و تثبیت موقعیت با رخنه در سیستم به دنبال ایجاد اختلال سیستماتیک و نفوذ جریانی است. نفوذی ها در برابر کسانی که از اصالت‌ها و بینات انقلاب سخن بگویند بصورت موریانه ای عمل نموده و با تکیه بر بازوهای رسانه ای جریان فتنه و تحریف بدان هجمه می کنند و اقدام انقلابی و به دور از مصلحت سنجی شورای نگهبان همواره مورد غضب این جریانات بوده است.
و یاد آن پیر جماران بخیر که چه خوش گفت: «هرکس بگوید رای شورای نگهبان کذا است مفسد است یک همچو آدمی، تحت تعقیب مفسد فی الارض باید قرار بگیرد.»
نویسنده: آرش پاک اندیش
