عراق چند روز پیش شاهد رویدادی بود که می‌تواند در حوزه امنیتی و سیاسی تاثیرات قابل توجهی به همراه داشته باشد. مقر «کتائب حزب الله» از زیرمجموعه‌های حشد شعبی، هدف یورش قرار گرفت. گفته می‌شود که این حمله توسط نیروهای آمریکایی و با همکاری یگان مبارزه با تروریسم عراق انجام شده است. این حمله به مقر گروه‌های مقاومت مردمی در حالی صورت گرفت که بر اساس مصوبه پارلمان، این نیروها بخشی از نیروهای دفاعی در کنار ارتش عراق هستند لذا این اقدام را می‌توان نوعی اقدام علیه ارتش این کشور دانست. هر چند که برخی محافل رسانه‌ای و دولتمردان عراق تلاش کرده‌اند تا با عناوینی همچون مقابله با جریان‌های خودسری که با نام حشدالشعبی فعالیت می‌کردند این حمله را توجیه کنند اما بسیاری تاکید دارند که این اقدام نه تنها در چارچوب امنیت عراق نبوده بلکه پیامدهای منفی بسیاری به همراه خواهد داشت.
نمایش اختلاف میان ارکان دفاعی عراق از یک سو گستاختر شدن گروه‌های تروریستی و بعثی ها را به همراه دارد و از سوی دیگر بهانه ای می شود برای توجیه حضور بلند مدت آمریکایی ها از عراق و عدم اجرای مصوبه پارلمان برای اخراج آنان. برخی این تصور را مطرح می‌سازند که این حمله می‌تواند زمینه ساز رضایت آمریکا برای خروج از عراق گردد حال آنکه تجربه نشان می دهد که آمریکا هرگز به صورت مسالمت آمیز ترک اشغالگری نخواهد کرد و راهکار عراق برای پایان اشغال، تقویت توان دفاعی و امنیتی است که با ترکیب ارتش و حشدالشعبی اجرا می‌شود. در حال حاضر، حشد شعبی به عنوان سوپاپ اطمینان امنیت عراق محسوب می‌شود و بر اساس مصوبه رسمی پارلمان نیز جزئی جدایی ناپذیر از ساختار نیروهای مسلح عراق به شمار می‌رود. بنابراین، پر واضح است که هرگونه تعرض به حشد شعبی در هر سطحی در واقع تعرض به کلیت ساختار نیروهای مسلح عراق محسوب می‌شود. و این جای تامل دارد که اخباری مبنی بر همکاری دستگاه مبارزه با تروریسم عراق با نیروهای آمریکایی برای حمله به مقر حشد الشعبی شنیده می‌شود.
االبته این طراحی آمریکایی با شکست همراه شده که حمایت مردم و مراجع دینی از حشدالشعبی سندی بر این مهم است. همچنین کاربران عرب در توئیتر با ترند کردن هشتگ هایی نظیر «مجاهدان ما خطر قرمز ما هستند» حمایت خود را از نیروهای حشد شعبی اعلام کردند. مجموع این اقدامات نشانگر لزوم استمرار فعالیت واحد ارتش و نیروهای مردمی برای تامین امنیت و رسیدن عراق به ثبات است که اقداماتی همچون آنچه در قبال مقر حشدالشعبی صورت گرفت قطعا نمی‌تواند کارکردی مناسب در تحقق این مهم باشد.
نویسنده: علی تتماج
