?>?>
یکی از موضوعاتی که خصوصا در ماههای اخیر غربیها روی آن جنجال زیادی کردند، بحث برگزاری رزمایشهای نیروهای مسلح ایران بوده است. بفرمایید این رزمایشها در چه سلسله مراتبی اجرا میشود و آیا موردی مبنی بر توقف رزمایش در کشور داشتهایم؟
رزمایش بخشی از فرآیند نیروهای مسلح است که در آن توان تجهیزاتی، سازمانی، ارتباطی و قدرت واکنش در وضعیتهای احتمالی ارزیابی میشود. لذا هیچ نیروی مسلح و واحد نظامی نیست که حیاتش از آموزش تمرین و رزمایش خالی باشد و بایستی در زمان غیر جنگ این تمرینها صورت بگیرد تا در هنگام حادثه مسلط باشند. از طرفی در این رزمایشها ضعف و قوت سازمانها، واحدها و سیستمها، استخراج و بررسی و تحلیل میشوند.
اینکه بگوییم رزمایشها متوقف میشوند اصلا معنی ندارد و حتی اگر بگوییم متوقف شده هم باز معنا ندارد چون اینها امور جاری در نیروهای مسلح است و آموزش، رزم و رزمایش دائما انجام میشود.
این رزمایشها برنامههای سالیانهای است که از پیش تعیین شده و در سلسله مراتب فرماندهی، تصویب و ابلاغ میشود. البته در برخی موارد به لحاظ جنبههای جهانی و منطقهای، زمان اجرای آن در شورای امنیت ملی هم مورد بررسی قرار میگیرد. امسال رزمایش برگزار نشدهای نداریم و حتی تستهایمان را هیچ وقت معطل نکردهایم. البته ممکن است خیلی روی جنبههای تبلیغاتی آن کار نشده باشد. اما اینکه بگوییم این رزمایشها متوقف شده و یا صورت نگرفته، اینطور نبوده است.
جنجالهایی که اخیرا روی رزمایشهای موشکی صورت گرفته چه دلیلی دارد و از کجا نشأت گرفته است؟
ما یک اصل را باید همیشه در رفتارها و عملکردمان مورد توجه داشته باشیم و آن این است که آمریکا، اسرائیل و همکاران آنها و یا مؤتلفین آنها هیچگاه دست از دشمنی با انقلاب اسلامی برنداشته و برنخواهند داشت و تا زمانی که نظام ما این ماهیت و این مواضع را دارد، به طور حتم آنها دشمنی خودشان را خواهند داشت و این دشمنی را اعمال میکنند.
البته از قبل هم پیشبینی میشد که بعد از موضوع هستهای، آنها بهانه دیگری را علم کرده و اقداماتشان علیه نظام را ما را حول آن دنبال کنند.آنها تا دیروز میگفتند که هستهای شدن ایران مساوی با ناامنی در منطقه است و توازن منطقه را به هم میزند. بعد از آنکه این موضوع -با همه جنجالها و پروندهسازیهایی که کرده بودند- یک بحث توخالی از کار درآمد و هیچ سند و مدرکی دال بر اینکه جمهوری اسلامی ایران از مسیر صلحآمیز انرژی هستهای بیرون رفته، پیدا نکردند، آمدند و صلحآمیز بودن اقدامات هستهای ما را پذیرفتند اما بعد از آن، موضوع موشکی را مطرح کردند.
آنچه که برای غربیها و آمریکاییها در منطقه مهم است، امنیت اسرائیل است. باور ما هم از لحاظ اعتقادی و سیاسی این است و از جنبههای قاطع مبانی انقلاب ماست که هیچ مشروعیتی برای رژیم صهیونیستی قائل نیستیم و آن را یک رژیم متجاوز و غاصب میدانیم که حق و حقوق و سرزمین فلسطین را مورد تعرض قرار داده است و متاسفانه همین رژیم با همین خصوصیات مورد حمایت قاطع آمریکاییها است و حتی آنها امنیت اسرائیل را جزو امنیت خودشان میدانند و این را صراحتا ابراز میکنند.
اخیرا هم آمریکاییها همین را اعلام کردند و تصورشان بر این است که ما در بُعد عملی هم اقدامی انجام خواهیم داد، ولی ما ضمن اینکه در بعد سیاسی و حقوقی مشروعیت این نظام را نفی کردهایم، فکر میکنم همانطور که بارها رهبری اعلام کردهاند راه حل مسئله فلسطین، برگشتن به آراء ملت فلسطین است، چه آنهایی که در سرزمین اشغالی هستند و چه آنها که در غزه و چه آنها که اخراج شدهاند. ملت فلسطین باید نسبت به سرنوشت خود تصمیم بگیرد. همه دنیا و خود صهیونیستها هم در این دو دهه اخیر به این جمعبندی رسیدهاند که با کشتار و اعمال شرایط سخت امنیتی و ایجاد محدودیتهای شدید اقتصادی نمیتوانند از پیگیری خواست ملت فلسطین که حاکمیت ملتشان بر این سرزمین است، ممانعت کنند.
امروز ما این را اعلام میکنیم و همه هم به آن اقرار دارند که پایههای سیاسی و حاکمیتی رژیم غاصب صهیونیستی در هم فرو ریخته و الان با ضرب و زور میخواهند آن را سرپا نگه دارند، ولی در مقابل اراده و خواست ملت فلسطین این تلاشها بیفایده خواهد بود. ما خیلی با این فاصله نداریم که ملت فلسطین خودشان بر سرنوشت و سرزمین مادریشان حاکم شوند.
به هر حال توان موشکی جمهوری اسلامی ایران توانی بازدارنده است و آنها تلاش میکنند نگذارند ایران این قدرت و اقتدار را در ابعاد نظامی و سیاسی در منطقه داشته باشد لذا با هر عاملی که بتواند بر توان و اقتدار ما بیفزاید حتما مقابله میکنند.
این موضوع میتواند در حوزههای علمی، فرهنگی، اقتصادی هم باشد و این مخالفت آنها فقط در بیان نیست و هر اقدامی که بتوانند با آن عوامل قدرت ما را سست و یا متاثر کنند را انجام خواهند داد.
در مورد بهانهای که در خصوص توان حمل کلاهک هستهای توسط موشک بالستیک از سوی دشمنان مطرح میشود تا چه میزان میتوان به این بهانهها توجه کرد؟
فکر میکنم خود آنها هم به مسخره بودن این ادعایشان باور دارند. زیرا نظام ما تابع احکام الهی اسلام بوده و رهبر آن به عنوان یک مرجع تقلید اعلام میکند که در اسلام بحث سلاحهای کشتار جمعی جایی ندارد و ما اصلا دنبال این نیستیم.
از طرفی ما یکی از قربانیان سلاحهای کشتار جمعی در جهانیم و دنیا آمار شهدا و جانبازان ما که در جنگ تحمیلی مورد حمله سلاحهای شیمیایی قرار گرفتند را دارد. لذا اساسا در سیاستهای دفاعی و دکترین نظامی ما سلاحهای کشتار جمعی به طور مطلق جایی ندارد و این فتوای رهبری هم هست و آنها هم این را میدانند که ما هم دنبال این نیستیم که بخواهیم به این سلاحها دست یابیم.
ولی به هر حال این بهانهای است که آنها ایجاد کردند و به خصوص آنچه که در این موضوع مؤثر است دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی وابسته به غرب هستند و همچنین افرادی که نوکری بیجیره و مواجب آنها را میکنند. منافقین که خیلی در این حوزه کار کردند، صهیونیستها هم به شکل وسیع و دستگاههای امنیتی آمریکا و حتی خیلی از کشورهای منطقه دائم به دنبال این هستند که پروندهسازی کنند تا دنیا را به این نقطه برسانند که ایران وارد این عرصه شده است.
وزارت دفاع مسئول مستقیم تامین نیازهای نیروهای مسلح و همچنین صادرات و واردات این محصولات است. با توجه به شرایط فعلی و شرایط به وجود آمده پس از برجام، وضعیت ما در این حوزهها چگونه است و اگر صادراتی صورت میگیرد به کدام کشورهاست؟
ما در حال حاضر خیلی متکی بر واردات نیستیم و ظرفیتهای صنعتی و پژوهشی خودمان در حدی است که اقتضائات بخش دفاع را در بعد تامین نیازها پاسخگو باشد. امروز قادریم تمامی سیستمها و آرایههای دفاعی خودمان را از ایده تا محصول تامین کنیم و این فاصله در سالهای اخیر خیلی کوتاهتر شده است.
در گذشته، هم به لحاظ فرآیندهای مدیریتی و سازمانی و هم تجارب مهندسی سیستم، دوران سختی را پشت سر گذاشته و امروز به یک بلوغ سازمانی، مدیریتی، صنعتی و پژوهشی رسیدهایم که قادریم در بازههای زمانی خیلی کوتاه نیازهای خود را طراحی، تولید و تست و وارد سازمان عملیات کنیم.
لذا ما در بعد واردات، جز در یک بخش بسیار محدود در مواد اولیه - که آن هم تولیدش در داخل مقرون به صرفه نیست و موارد مصرفیاش بسیار کم بود - اقدام میکنیم. اینها هم موادی است که هزینههای تولیدش بسیار بالاست و به صرفه نیست. البته برای اینها هم راههای موازی پیشبینی کردهایم که اگر زمانی دسترسی محدود شد، به عنوان مواردی گلوگاهی برای ما مطرح نباشد. طی برنامههایی که از گذشته آغاز شده بود و در این ۴-۳ سال اخیر روی آن متمرکز شدهایم، بحث تامین اقلام اولیه از مجاری داخل کشور مد نظر است.
امروز مجموعه شرکتهای دانشبنیان ظرفیت فوقالعادهای در کشور ایجاد کرده است که از آن بهرهمند هستیم. ما بدون استثنا از همه توانها و ظرفیتهای مجموعههای دانشبنیان استفاده میکنیم و شبکه وسیعی را در کشور سازمان دادهایم.
با ۹۰ دانشگاه در کشور کار پژوهشی میکنیم و اخیرا یک توافق با وزارت علوم داشتهایم و در بازه زمانی ۲ تا ۳ سال آینده ماده اولیه مورد نیازی که بخواهیم از خارج وارد کنیم را نخواهیم داشت.
در بحث صادرات ما محدودیتی برای خود قائل نیستیم. البته حتما با اسرائیل و آمریکا کار نخواهیم کرد و موضوعیتی هم ندارد که بخواهیم با آنها کار کنیم. ولی هر کشور دیگری که علاقمند به استفاده از محصولات و تولیدات ما است حتما با آن همکاری میکنیم و مراوده خواهیم داشت و الان هم وضعیت و جایگاه بسیار خوبی داریم. ما به بسیاری از کشورها اقلام دفاعی را صادر میکنیم. از جمله صنایع مخابرات، رادارهای مختلف، تجهیزات ارتباطی و همچنین در بعد صنایع زمینی. ما هم بازار خوبی داریم و هم شرکا و همکاران خوب و مورد خاصی هم نبوده که بخواهد برای ما محدودیت ایجاد کند و هر کشوری که خواهان ارتباط بوده حتما با آن ارتباط برقرار کردهایم.
این ارتباط و صادرات با اروپاییها نیز صورت گرفته است؟
در بحثهای الکترونیک و صنایع مرتبط، صادراتی به اروپا داشتهایم و در بحث واردات مواد اولیه هم همانطور که گفته شد با آنها مراوده داریم.
در زمان وزارت شما رابطه با روسها شرایط بسیار خوبی به خود گرفت و شاهد پیشبرد موضوعاتی مثل سامانههای موشکی S۳۰۰ بودیم و اخیرا خبری مطرح شده مبنی بر واگذاری ۱۵۰ تیر موشک S۳۰۰ به ایران. آیا این موضوع صحت دارد؟
وقتی یک سیستم سلاح خریداری میشود، این شما هستید که تصمیم میگیرید چه تعداد تیر و یا فروند موشک همراه آن باشد و این طور نیست که فروشنده آن را بگوید. از طرفی ما الان خودمان موشکهای کلاس S۳۰۰ را در داخل میسازیم و فناوری این موشک را در همه ابعاد آن در اختیار داریم و اینطور نیست که بگوییم حالا طرف فروشنده آمده و محدودیتی را برای ما اعمال کرده که قابلیت عملیاتی ما در طول زمان را متاثر کند.
ما هرچه که نیاز داشته باشیم و پول آن را بدهیم، آنها در اختیار ما قرار میدهند اما خودمان سیستم موشکی مشابه و با ماموریت S۳۰۰ را طراحی کردیم و مراحل آخر تست عملیاتی آن را انجام میدهیم که همان سامانه باور ۳۷۳ است، لذا دیگر خیلی وابسته نخواهیم بود.
پیش از این اعلام شده بود که تستهای نهایی سامانه باور ۳۷۳ بر روی موشک بالستیک تا پایان سال انجام میشود. آیا این کار صورت گرفته است؟
ما باید ۵ مرحله تست را انجام میدادیم. ۳ مرحله آن انجام شد و قرار بر این بود مرحله چهارم در اسفند ماه صورت گیرد که به دلیل برخی مشکلات فنی به تاخیر افتاد. به هر حال این یک پروژه علمی تحقیقاتی است و نمیشود به صورت قاطعانه جدول زمانی دقیق برای آن تعریف کرد.
در زمان تستها ممکن است مشکلاتی مشخص شود که باید آنها را رفع کنیم. با این حال برنامهریزی شده تا در تاریخ سوم خرداد سال آینده، تستهای عملیاتی این سیستم به طور کامل در میدان انجام شود.
برخی اخبار مبنی بر متوقف شدن پروژه جنگنده قاهر مطرح شده بود اما حضرتعالی طی سال جاری خبر از پیشبرد این پروژه داده بودید. در حال حاضر وضعیت پروژه جنگنده قاهر به چه صورت است؟
نمونه یک به یک قاهر را قبل از پایان سال تاکسی خواهیم کرد و این جنگنده روی باند خواهد آمد و حرکت میکند و تستهای پروازی آن نیز در سال آینده انجام میشود.
کار ساخت قاهر تمام شده است و آماده تستهای مختلف است که اولین تست آن روشن کردن موتور و روی باند آمدن آن است.
اعلام شده بود که سپاه نیز درخواستهایی درخصوص جنگنده داشته است. آیا مربوط به جنگنده قاهر میشود؟
فرماندهان میآیند و پروژهها را میبینند و با توجه به نیازشان سفارش میدهند.
درخصوص پروژه جنگنده صاعقه چطور، این پروژه متوقف شده است؟
خیر. تولید جنگنده صاعقه متوقف نشده است و امسال قرار بود در اسفند تستهای پروازیاش را آغاز کند.
گفته شده بود که برخی کشورها درخواست انتقال تکنولوژی پهپادی از ایران داشتند. آیا این موضوع صحت دارد؟
ما در صنعت هواپیماهای بدون سرنشین جزو کشورهای دارای فناوری پیشرفته هستیم لذا کشورهای دیگر که طالب این صنعتاند به دنبال همکاری با ما هستند.
یکی دیگر از موضوعات پرحاشیه که در داخل کشور هم برخی موضع گیریهایی درباره آن کردند، مسئله استفاده روسها از پایگاه نوژه برای پرواز جنگندههایشان به سمت سوریه بود که به واگذاری پایگاه از سوی ایران به روسیه تعبیر شد. شما البته قبلا هم توضیحاتی در این باره دادید ولی بفرمایید این همکاری با روسها تا کجا ادامه خواهد داشت؟
اینها یک سری شایعات بیاساسی است. طبق قانون اساسی ما به هیچ کشوری پایگاه و نقطه استقراری نخواهیم داد.
اما در موضوع سوریه با روسها در بحث حمایت از دولت قانونی سوریه همکاری میکنیم و هر دو کشور هم به دعوت رسمی دولت قانونی سوریه در آنجا حضور داریم، ما به صورت مشاوره و روسها سازوبرگ و سازمان و تجهیزات را به آنجا بردهاند لذا به طور طبیعی برای عملیاتها و پشتیبانی از آنها که در سوریه انجام میشود نیاز به حضور جنگندهها و عملیاتهای هوایی است که در این راستا برای عبور و سوختگیری یا موارد اولیه که جنگندههای روس نیاز داشتند ما تسهیلاتی را برای آنان در پایگاه نوژه فراهم کردیم و این موضوع هم در قالب درخواست آنها و بررسی و تصمیم ما بوده و انجام این فعالیت برای یک بازههای زمانی محدود است و این همکاری ما با روسها تا زمانی که شرایط میدان اقتضا کند ادامه خواهد داشت.
برای انجام این کار، روز و ساعت و پرنده دقیقا مشخص است و ما هم کاملا برای پشتیبانی عملیاتها در سوریه از آنها حمایت میکنیم. اما واگذاری پایگاه یعنی اینکه شما نقطهای را در اختیار کشور دیگری بگذارید که در آن صورت مثل سفارت آنها حساب میشود و از صفر تا صد آن توسط خود آنها و برای اهداف امنیتی و نظامی خود آن کشور به کار گرفته خواهد شد نه کشور میزبان. لذا این موضوع هیچ وقت در کشور ما مطرح نبوده است.
شما مدتی به عنوان فرمانده سپاه لبنان و در کنار حزبالله بودید. اکنون به عنوان وزیر دفاع، تعاملات ما با آنها و سطح نظامی حزبالله به خصوص توان موشکیشان را چطور ارزیابی میکنید؟
حزبالله امروز قائم به خود این توانمندیها را دارد و توان و قابلیتهای خوبی در طراحی و تولید راکتها و موشکهای با برد مناسب که بتواند اهداف مورد نظرش را در سرزمین اشغالی هدف قرار دهد، دارد و این موشکها را خودشان تولید میکنند و ارزیابی بنده این است که توان دفاعی حزب الله از سال ۲۰۰۶ به مراتب بالاتر است و قادرند به هرگونه تجاوز رژیم صهیونیستی پاسخ کوبنده و پشیمان کننده بدهند.