آمریکا در عرصه داخلی و خارجی با تحولات قابل توجهی همراه بوده که قرار گرفتن آنها در کنار هم نکات مهمی را به همراه دارد. در عرصه داخلی آمریکا در حالی که دستگاه قضایی با طرح‌های ترامپ در باب مهاجرین همچنان مخالفت می‌کند برخی از مشاوران و نزدیکان ترامپ نیز به نام آنچه اعتراض به رفتارهای ترامپ ضد سلامت عمومی عنوان شده از سمت خود استعفا داده‌اند.
در عرصه سیاست خارجی اما تحولات آمریکا بسیار قابل توجه‌تر است. یکی از بخش‌های محور این تحرکات را در اعمال تحریم‌های جدید علیه آنچه تهدیدکنندگان منافع آمریکا نامیده‌اند تشکیل می‌دهد. ترامپ در اقدامی ناگهانی تمام تعهدات آمریکا در حل اختلافات و لغو تحریم‌ها علیه کوبا را باطل کرد. کنگره آمریکا از یک‌سو طرح افزایش تحریم‌ها علیه روسیه را تصویب کرد و از سوی دیگر طرح جامع تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی نیز مورد تایید سنای آمریکا قرار گرفت. نکته مهم در این عرصه آن بود که بسیاری از کشورها حتی متحدان اروپایی آمریکا نیز با این تحریم‌ها مخالفت کرده که خود نشانه افول نگاه جهانی به آمریکاست.
چگونگی حل اختلافات میان شرکای آمریکا از دیگر ابعاد اقدامات آمریکاست که نمود عینی آن اختلافات ایجاد شده میان کشورهای عربی حوزه خلیج فارس و به پیرو آن ترکیه است. زنجیره اختلافاتی با محوریت سعودی و قطر که دامنه آن حتی طرح گزینه نظامی را نیز در اذهان ایجاد کرد. حوزه نظامی بعد دیگر تحرکات آمریکا را تشکیل می‌دهد. واشنگتن در حالی با برگزاری رزمایش نظامی در مرزهای روسیه و نیز برخی اقدامات نظامی به نام مبارزه با تروریسم در فیلیپین سعی در قدرت نمایی نظامی دارد اما اوج‌گیری بحران امنیتی در افغانستان و ناکامی آمریکا در حمایت از متحدانش در عراق و سوریه ابهامات بسیاری را در قدرت نمایی آمریکا ایجاد کرده است. حضور در نشست‌ها و اتحادیه‌های جهانی نیز بعد دیگر سیاست خارجی آمریکاست.
نشست ناتو و گروه ۷ با حضور ترامپ در حالی برگزار شد که عملا حاضران با طرح‌های واشنگتن مخالفت کردند و حتی برخی اعضا همچون آلمان اعلام کردند زمان آن است که اروپا در برابر آمریکا قرار گیرد و از رفتارهای بحران ساز آن ممانعت کند. ناتوانی جهانی آمریکا در تحمیل خواسته‌هایش به دیگران چنان بوده که حتی آنها برای پنهان‌سازی این شکست خروج از پیمان آب و هوایی پاریس را اجرا کردند.
تمام این رویدادها در حالی صورت گرفته که یک نقطه مشترک در آنها مشاهده می‌شود و آن اینکه آمریکا در حالی محور تمامی آنهاست که نه تنها نقش تعیین کننده ندارد بلکه می‌توان آنها را نشانه‌ای بر تزلزل و شرایط بحرانی آمریکا دانست که در عرصه داخلی و خارجی نمود می‌یابد. روند تحولات این اصل را در خود دارد که آمریکا آن هژمونی ادعایی نیست و سیاست‌های آن دیگر جایگاهی در معادلات جهانی ندارد و آمریکا در حال افول به رده‌های پایین قدرت‌های جهانی است.
