فیلمهای بخشهای مختلف شصت و نهمین دوره جشنواره فیلم کن در حالی اعلام شد که برخلاف تصورات هیچ خبری از فیلم تازه اصغر فرهادی با عنوان «فروشنده» در جشنواره نیست.
فرهادی که بی اعتنا به فجر و مخاطبان این جشنواره ملی، فیلمش را برای عرضه به جشنواره کن نگه داشته بود نتوانست نامش را در میان فهرست فیلمهای این جشنواره ببیند تا شاید افسوسی هم برایش پیش آید که چرا فیلمش را از فرصت حضور در جشنواره فجر که میتوانست فضایی برای اکران مطلوب داخلی آن فراهم کند محروم کرد.
«فروشنده» فرهادی به کن راه نیافته و هیچ فیلم ایرانی دیگری در بخش اصلی که آثارش برای نخل طلا رقابت میکنند وجود ندارد اما بجایش سومین فیلم بلند بهنام بهزادی با عنوان «وارونگی» در بخش "نوعی نگاه" حاضر است.
حضور علی مصفا به عنوان یکی از بازیگران اصلی «وارونگی» شاید مهمترین دلیل توجه جشنواره کن به «وارونگی» باشد. به هر حال مصفا طی سالهای گذشته به عنوان چهرهای متعلق به سینمای موسوم به روشنفکرانه ایران در کشورهای اروپایی شناخته شده است و همین میتواند عامل مهمی باشد در جلب «وارونگی» به جشنواره کن.
رقابت ایران با نمایندگان صهیونیستی؟
حضور «وارونگی» اما مواجه شده است با حضور دو فیلم از رژیم صهیونیستی در بخش "نوعی نگاه"!
عجیب است در حالی که از میان ۱۷ فیلم حاضر در "نوعی نگاه" اغلب کشورها به جز فرانسه به عنوان کشور برگزارکننده جشنواره و آمریکا شاید بخاطر تأثیرپذیری بی قید و شرط از هالیوود، فقط یک نماینده دارند، رژیم اشغالگر قدس با دو فیلم در این بخش حاضر است.
«ماها هاج» و «اران کالیرین» دو کارگردانی هستند که با فیلمهای «امور شخصی» و «ماورای کوهها و تپهها» نمایندگان رژیم نامشروع صهیونیستی در بخش نوعی نگاه جشنواره کن هستند.
ریشههای سیاسی دخیل در انتخاب این دو فیلمساز
اگر همه چیز را برحسب اتفاق و تصادف بدانیم قطعا حضور «وارونگی» در کنار دو فیلم صهیونیستی در جشنوارهای چون کن که ثأثیرپذیری رسانهای بالایی دارد و حتی دبیر بینالملل فجر(بدون ارائه سند) در توجیه کیفیت بالای جشنواره تحت امرش، «نه» گفتن یک فیلمساز روس به جشنواره کن را شاهد مثال میآورد میتواند امری کاملا اتفاقی باشد اما وقتی دقت میکنیم در این امر که هیچ کدام از نمایندگان رژیم صهیونیستی که برای حضور در این فستیوال انتخاب شده اند، چنان که باید فیلمسازان شناخته شدهای نیستند قطعا رگههای سیاسی این تصمیم را بیشتر درک خواهیم کرد.
«ماها هاج» و «اران کالیرین» دو نماینده رژیم صهیونیستی هیچ کدام درمنطقه فیلمسازان متعارفی نیستند. البته در این بین "اِران کالیرین" اندکی شناختهشدهتر است؛ آن هم فقط به خاطر رونمایی فیلم دومش «تبادل»(۲۰۱۲) در جشنواره ونیز.
جالب است که این کارگردان حدودا ۹ سال قبل فیلمی ساخته بود به نام «ملاقات باند»(۲۰۰۷) که این فیلم به عنوان نماینده رژیم صهیونیستی به اسکار معرفی شده اما بخاطر آن که بیشتر از نیمی از دیالوگهای آن انگلیسی بود، حائز شرکت در بخش بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان شناخته نشد و بجایش فیلمی دیگر به نام «بیوفورت» به اسکار معرفی شد که البته این فیلم جزو ۵ نامزد نهایی اسکار غیرانگلیسی زبان جای گرفت!
چرایی اینکه نمایندهای از ایران در بخشی قرار داده شده که دو فیلم صهیونیستی با دو کارگردان کمنام و نشان قرار دارند نمیتواند ریشههای سیاسی نداشته باشد. قطعا با رونمایی این فیلمها در «نوعی نگاه» کن و البته تقدیرهای اختتامیه بیشتر میتوان در این باره سخن گفت.(نسیم)