رد پای خیانتکاران از پاریس تا وین

طی هفته‌های اخیر موج جدیدی از اسلام ستیزی با محوریت فرانسه، جهان را فراگرفته است. در حالی هتاکی نشریه شارلی ابدو خشم جهان اسلام را به همراه داشته است که سران فرانسه از جمله مکرون رئیس جمهور این کشور رسما به حمایت از این اقدام پرداخته‌اند. آنها با ادعای حقوق بشر و آزادی به توجیه این رفتار ضد بشری پرداخته‌اند.
البته آنها اشاره‌ای به این امر نکرده‌اند که چگونه خشن‌ترین و وحشی‌ترین تروریست‌های جهان را که دستشان به خون هزاران نفر از مردم و دهها تن از مقامات ایرانی آلوده است در کشور خود جا داده، در طول جنگ تحمیلی بیشترین حمایت‌ها را از صدام به عمل آورده و یا در فلسطین به حمایت از رژیم صهیونیستی و در یمن به حمایت از سعودی و در سوریه و عراق به حمایت از تروریست‌ها می‌پردازند و یا در شنبه‌های اعتراضی جلقه زردها، مردم کشور خود را سرکوب می‌کند و همزمان دم از آزادی و حقوق بشر می‌زند. در همین حال این سوال مطرح است که آنها در ازای کشته شدن یک نفر، به مقدسات یک میلیارد و نهصد میلیون مسلمان اهانت می کنند و تلاش دارند تا یک دین الهی را عامل ناامنی معرفی نمایند. در کنار رفتارهای سران فرانسه و اروپا و آمریکا نکته قابل توجه رویکرد برخی سران عربی است که اخیرا رویکرد سازش با رژیم صهیونیستی را در پیش گرفته‌اند. سران کشورهایی مانند بحرین و امارات که با توهم برخورداری از حمایت آمریکا علیه فلسطین اقدام کرده‌ و رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناخته‌اند در قبال رفتار ضد اسلامی فرانسه بعد دیگری از سازشکاری را به نمایش گذاشته‌اند.
نخست آنکه آنها با سکوت خود مهر تایید بر ادعاهای سران فرانسه علیه مسلمانان و جهان اسلام زده‌اند چنانکه حتی برخی از این کشورها مانند امارات رسما به حمایت از مواضع مکرون پرداختند. دوم آنکه آنها با حمایت از هتاکی فرانسه به طرح صهیونیست‌ها برای انحراف جهان اسلام از مسئله فلسطین کمک کرده‌اند.
هر چند آنها بر این تصورند که هتاکی به اسلام مانع بازخواست آنها از سوی جهان اسلام می شود اما در اصل این اقدام انها خدمتی دیگر به صهیونیست‌هاست چرا که اولویت جهان اسلام را از مسئله فلسطین و مبارزه با رژیم صهیونیستی به مسائل دیگر سوق می دهد و این فرصتی برای صهیونیست ها می شود تا در کنار اشغال اراضی فلسطینی به جنایات خود ادامه دهند که اقدام آنها علیه اسیر فسلطینی که ۱۰۰ روز است در اعتصاب غذا به سر می‌برد و در آستانه شهادت قرار گرفته نمودی از این رفتار است. 

^{نویسنده: قاسم غفوری}