عذاب وجدان به‌گونه‌ای همان وجدان درد است که می‌تواند نوعی بیماری روحی باشد تا صاحب آن را به کلینیک‌ها و مطب پزشکان اعصاب و روان بکشاند درحالی‌که علاج آن در اختیار شخص مبتلاست تا به هشدار وجدان بیدار خود پاسخ گوید!
هر چهار سال یکبار این سونامی رکود همراه با سکوت دامن ارگان‌های دولتی و وابسته‌های خصولتی را به مدت شش ماه در برمی‌گیرد تا وقتشان را به رایزنی و مبادلات عقیدتی پیرامون نتایج معرفی نامزدهای تأییدشده توسط شورای نگهبان و انتخاب نمایندگان شوراها و مجلس تلف کنند و بعضی خانه‌تکانی‌ها و جمع‌آوری وسایل شخصی از کشوهای میز پیش رو را در اولویت قرار داده تا رسیدگی به پرونده‌های راکد و جوابگویی به مراجعان که کوتاهی در هریک می‌تواند عواقب ناخوشایند خودش را برای ارباب‌رجوع و نظام به همراه داشته باشد. این اقدام نامعقول که خاص منطقه خاورمیانه و بخصوص کشور ماست تا پیرامون آن خسارات فراوانی را علاوه بر جامعه برای نظام و دولت داشته باشد امسال رنگ و بویی دیگر دارد زیرا قرنطینه و دورکاری‌ها باعث شده تا تمامی مشکلات حاصل از آن در گذشته مضاعف و در حقیقت ارگان‌ها با نوعی تعطیلات اجباری روبرو باشند که مراجعه‌کننده برای انجام یک کار ساده و پیش‌پاافتاده بارها مسیر خانه تا اداره‌ای را طی نماید که شاید در هر نوبت از رفت‌وبرگشت بتواند یکی از مدیران را ملاقات و از پس پرده‌های پلاستیکی حاصل از کرونا تأییدیه، پاراف و امضاء مسئولی را اخذ کند.
انتخابات یکی از پدیده‌های مدرن مدنیتی طی دو قرن اخیر است تا کشورها را از ملوک‌الطوایفی و میراثی بودن بعضی از سمت‌ها رها سازد و هر فرد واجد شرایط بتواند در این ماراتن شرکت نماید اما معلوم نیست کجای این قانون نوشته شده اگر مدیری بر اساس مقررات و شرایط انتخاب شونده شش یا سه ماه قبل از برگزاری ناچار به استعفا شد نهاد بالادستی بلافاصله جانشینی برای آن برگزیند تا سرپرستی امور مربوطه را عهده‌دار شود که بازهم بر اساس قانون اکثر اختیارات از او سلب شده و نیروهای پایین‌دستی هم فرصت را غنیمت شمرده و اوقات را علاوه بر حضور مستمر در شبکه‌های اجتماعی و پرسه زدن در اینترنت به‌نوعی پیش‌بینی و رایزنی میزان کسب آرا به‌منظور نامزد موردنظر سپری نمایند درحالی‌که ارباب‌رجوع بینوا تنها درمانده یک بررسی کوتاه در پرونده و جواب گرفتن به‌منظور اقدامی اساسی در مسیر زندگی است تا با عملیاتی کردن آن باری از دوش خود و جامعه بردارد!
این یک خواب بهاری و تابستانی است که هر چهار سال یکبار قوه مجریه و به‌تبع آن دیگر قوا و درنتیجه قسمت عمده‌ای از بخش خصوصی را در برمی‌گیرد که امسال با وجود قرنطینه کرونا و فشار گرانی، تحریم‌ها و رکود، مضاعف شده تا پس از اتمام انتخابات بار دیگر نوبت گزینش وزرا و بالطبع معاونان، مدیران میانی، استانی و پایین‌دستی ادامه یابد و خاتمه آن به پایان سال بکشد و ۳۶۵ روز از عمر سازندگی یک کشور فدا شود! پس از طی این طریق نوبت به رجالی می‌رسد تا بار دیگر جای خود را با همدیگر عوض کرده و به‌عنوان مناظره پته‌های یکدیگر را روی آب بریزند که این اتفاق به‌نوعی ریزش در سرجمع کل آرا باشد و دشمنان را شادمان نماید! اگر دولت قبل و کابینه آن مورد تأیید بوده و توانسته است آحاد جامعه را راضی نگه دارد که زهی سعادت وگرنه چه دلیلی دارد تا رئیس سابق و مادام‌العمر مجلس شورای اسلامی این بار در ردای ریاست جمهوری وارد صحنه شود و خیالش راحت باشد که مورد تأیید شورای نگهبان قرار خواهد گرفت و به‌احتمال‌زیاد برای چهار سال دیگر گوشه‌ای از این گلیم پاره را به دست خواهد آورد، بنابراین قبل از اعلام نتایج شورای نگهبان به تشکیل و انتخاب وزرایی با رنگ و بوی کابینه سوم دولت قبل بپردازد؟! اعتراف یکی از چهره‌های اصلاح‌طلب پیرامون توافق با ایشان را نمی‌توان نادیده انگاشت که آیا مطهری توانسته است داماد خانواده را تحت تأثیر القائات خود قرار دهد یا این هم یکی از بازی‌های سیاسی دبیر قدیم شورای امنیت کشور، متولی رسانه ملی و رئیس ادواری مجلس شورای اسلامی است که ثابت کند مردی برای تمام فصول می‌باشد. عدم حضور ایشان در انتخابات مجلس یازدهم باعث می‌شد که تعجب تعداد قابل‌توجهی از آحاد جامعه قم و کشور را که نزدیک به چهل سال تمام حداقل هر بیست‌وچهار ساعت یکبار یا بیشتر صدا و چهره ایشان را از طریق رادیو و تلویزیون می‌شنیدند و می‌دیدند و در رسانه‌های مکتوب و آنلاین ملاحظه می‌کردند به این سادگی‌ها صحنه سیاست را به نفع نسل‌های نو ترک نخواهد کرد! که این سکوت سیاسی به‌نوعی آرامش قبل از طوفان انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم بود و حالا همین مردم مشغول بررسی مجدد رزومه و عملکرد کاندیداهایی هستند که کمترین قاطعیت را برای اجرای امور جامعه بخصوص در پست‌های حساس رسانه ملی و مجالس چندگانه شورای اسلامی و دیگر نهادهای به‌جامانده داشته‌اند، اما درعین‌حال نباید از یاد برد که عبور از فیلترهای شورای نگهبان و انتخاب شدن در این دوران کار ساده‌ای به نظر نمی‌رسد.
نویسنده: حسن روانشید
