سوریه همچنان اصلی‌ترین کانون تحولات منطقه است که محور آن را این روزها مسئله حلب تشکیل می‌دهد. تحولی مهم که می‌تواند بر سرنوشت سوریه تاثیر بسیاری داشته باشد. آنچه همچنان کانون اصلی این روند است از یک سو ادامه جنایت‌ها و حملات تروریست‌ها و البته حمایت‌های آمریکا و شرکایش از این گروه‌هاست و از سوی دیگر اقدامات انسانی سوریه و متحدانش است که برای کمک و امدادرسانی به مردم از هیچ اقدامی فروگذار نیستند.
آنچه در این روند مشاهده می‌شود تحرکات کشورهای غربی است که ادعای لزوم برقراری آتش بس را سر می‌دهند اما در اصل اقدام آنان، اقدامی مخرب در حل بحران سوریه است چراکه به تقویت تروریست‌ها منجر شده است. در کنار این مسائل برخی مواضع آمریکا و اروپا امری قابل توجه است. اعتراف آمریکا که گفته نتوانسته میان النصره و سایر شبه‌نظامیان و معارضان تفکیک ایجاد کند به عنوان سند ناتوانی آمریکا در اجرای تعهداتش است که واهی بودن ادعای توان آمریکا برای مبارزه با تروریسم را آشکارتر می‌سازد. نکته دیگر ادامه اقدامات مخرب ترکیه است.
ارتش ترکیه طی بیانیه‌ای از تسلط کامل نظامیان این کشور و نیروهای تحت حمایت آنها بر جاده راهبردی واصل دو شهر «الباب» و «حلب» خبر داد. این اقدامات ادامه رفتارهای غیر سازنده ترکیه در قبال سوریه است که مغایر با تعهدات این کشور مبنی بر پایبندی بر تمامیت ارضی سوریه است.
لازم به ذکر است بسیاری از ناظران سیاسی بر این عقیده‌اند که نشست مسکو نه هماهنگی ایران و روسیه با ترکیه در قبال سوریه بلکه نشستی برای آگاه سازی ترکیه از شرایط سوریه و لزوم تغییر رفتارش در قبال این کشور برای تحقق امنیت جمعی است که گویا ترکیه همچنان از درس گرفتن از گذشته خودداری و بر تکرار اشتباهات خود علیه سوریه اصرار دارد. ترور سفیر روسیه در ترکیه نشانه‌ای بر اشتباهات ترکیه در حمایت از تروریست‌ها و نقش منفی این کشور در سوریه است.
نکته دیگر در باب سوریه آن است که وزرای خارجه اتحادیه عرب در نشستی با اتحادیه اروپا در بیانیه پایانی نشست خود در قاهره بر پایبندی‌شان به حمایت از بازسازی سوریه به محض رسیدن به مرحله انتقال سیاسی تأکید کردند. بررسی ریشه‌ای عملکردهای این کشورها نشان می‌دهد این ادعا بیشتر یک ژست تبلغاتی برای پنهان‌سازی نقش این کشورها در بحران سوریه است چراکه بسیاری از این کشورها خود محور بحران سوریه هستند.
اروپا اگر به دنبال بازسازی سوریه به تحریم این کشور نمی‌پرداخت. ادعای بازسازی بعد از انتقال سیاسی نشان می‌دهد که غرب همچنان در توهم تغییر نظام سوریه است و این بی‌صداقتی غرب در قبال سوریه را نشان می‌دهد. اخیرا روسیه اسنادی مبنی بر اینکه غرب حتی یک نان به مردم سوریه کمک نکرده منتشر ساخته که خود سندی بر واهی بودن ادعاهای بشر دوستانه این کشورها است.
