برخی همچنان بر طبل مذاکره با آمریکا می‌کوبند، طبلی که تنها صدا دارد و چیز دیگری از آن عاید جمهوری اسلامی ایران نخواهد شد.
پیشنهادهای ترامپ رئیس جمهور آمریکا برای مذاکره با ایران که نخست با پیش شرط‌های غیر قابل پذیرش همراه بود، به مذاکره بدون پیش شرط رسید، این پیشنهاد به کام برخی در داخل خوش آمد و مزه کرد. جریان سیاسی اصلاح طلب پیشنهاد مذاکره را فرصتی برای ایران می‌داند تا سایه جنگ از سر جمهوری اسلامی برچیده شود، این فرصت طلبی بدون عقل و منطق پیگیری می‌شود، این جریان سیاسی بدون این که برای پذیرش پیشنهاد آمریکا، راهبردی داشته باشد، سعی دارد، از آن در مقوله جنگ یا صلح بهره ببرد، جنگی که از نظر آنها باعث شکست جمهوری اسلامی ایران می‌شود و صلحی که از دیدگاه این جریان سیاسی می‌تواند ایران را از ورطه جنگ و ویرانی برهاند.
جریان سیاسی اصلاح طلب مقوله مقاومت را یک راهبرد اشتباه می‌پندارد و به همین خاطر است که همواره با بهره گیری از طرح مذاکره مستقیم با آمریکا سعی دارد تا خود را ناجی ایران اسلامی معرفی کند و صلح طلب بداند تا جایی که حتی خود را نگران آینده کشور نشان می‌دهد.
اما آیا مذاکره و تن دادن به خواسته‌های آمریکا مانع آغاز جنگ علیه جمهوری اسلامی ایران از سوی ایالات متحده خواهد شد؟
این همان موضوعی است که اصلاح طلبان آن را نادیده می‌گیرند و حتی درباره این بحث، اندیشه و تفکر هم نمی‌کنند، چرا که اعتقاد جریان سیاسی اصلاح طلب بر محور مذاکره و امتیاز دادن به آمریکا می‌چرخد.
ترس از جنگ، شاید آنها را به این وادی انداخته است و برای رسیدن به هدف خود، افکار عمومی را نیز هدف قرار داده‌اند تا بتوانند با همراه کردن مردم به خواسته خود برسند.
این طیف سیاسی و برخی از شخصیت‌های آن حتی اعتقاد دارند، چرا کره شمالی و رهبر آن با ترامپ رئیس جمهور آمریکا دیدار و مذاکره می‌کند، اما ایران دست به چنین کاری نمی‌زند؟ منطق جریان اصلاح طلبی بر این است، که اکنون که آمریکا با وجود خروج از توافق هسته ای، پیشنهاد مذاکره داده باید تن به خواسته ایالات متحده داد. آنها اعتقاد دارند نباید این فرصت از دست برود.
روشن است که مذاکره با رژیم آمریکا بدون امتیاز دادن امکان پذیر نیست و در این میان اگر هم مذاکره و توافقی میان ایران و رژیم ایالات متحده امضا شود، نمی‌توان امتیازی از آن گرفت، دلیل این استدلال نیز مبرهن است، چرا که آمریکا ثابت کرده است به هیچ یک از تعهدات بین المللی خود پایبند نبوده و نیست و این موضوع در دوران ریاست جمهوری ترامپ اظهر من الشمس است و نیاز به کنکاش نیز ندارد.خروج او از برجام نمونه شاخص آن است.
آیا تاکنون مذاکرات و دیدارهای رهبر کره شمالی و رئیس جمهور آمریکا یک خروجی که بتواند اعتماد آمریکایی‌ها را ثابت کند، داشته است؟ آیا کره شمالی، با وجود دیدارهای پرسروصدایی که ترامپ از آن یک نمایش تبلیغاتی ساخته، بهره برده است؟
تحریم‌های کره شمالی همچنان باقی است و ادامه دارد، پیونگ یانگ نیز به خوبی می‌داند که نمی‌تواند به آمریکا اعتماد داشته باشد، اما با این وجود تن به چنین دیدارهایی می‌زند و حتی رئیس جمهور آمریکا را وارد خاک خود می‌کند.
دیر نخواهد بود که بی نتیجه بودن دیدارهای نمایشی این دو مقام ارشد کره شمالی و آمریکا آشکارتر خواهد شد، نمی‌توان باور داشت که کاخ سفید در پی یک توافق دوجانبه منصفانه و منطقی با کره شمالی باشد و این موضوع تنها یک خوراک تبلیغاتی برای ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۰ است.
آنگونه که از سوی برخی شخصیت‌های اصلاح طلب پیگیری می‌شود، این شک را بر می‌انگیزد که آیا آنها با طرح مذاکره در پی تضعیف جمهوری اسلامی ایران هستند؟
آمریکا علاوه بر موضوع هسته ای که با برجام حل شده بود، اما ترامپ از آن خارج شد، خواهان برچیده شدن توانمندی‌های موشکی، نظامی دفاعی و حتی دیگر پیشرفت‌های علمی کشور است.
اگر موشک سوم خرداد وجود نداشت و پهپاد جاسوسی فوق پیشرفته آمریکا به آسانی وارد آسمان کشور شده و به جاسوسی می‌پرداخت، زمینه حمله نظامی هم آماده شده بود، شلیک پدافند هوایی سپاه به سوی «گلوبال هاوک» آمریکایی بود که از آغاز جنگ جلوگیری کرد.
خلع سلاح جمهوری اسلامی ایران یکی از اهداف مهم آمریکا از طرح مذاکره است، همانگونه که با مذاکرات هسته ای توانست ایران را ۵ سال از پیشرفت‌های هسته ای عقب نگه دارد.
حتی برای همراه کردن افکار عمومی در بحث مذاکرات و توافق هسته ای از همین ترفند جنگ بهره برداری شد. همه مواضع و سخنان جریان سیاسی اصلاح طلب در رسانه‌ها ثبت در تاریخ شده و گواه آن است. به کرات گفته می‌شد که اگر تن به مذاکره و توافق ندهیم آمریکا علیه ایران وارد جنگ می‌شود، پس به همین خاطر باید مذاکره کرد و امتیاز داد.
مقاومت هوشمندانه و انقلابی در جریان مذاکرات هسته ای نادیده گرفته شد و اکنون همگان می‌بینند که چه بر سر توافقی که امضای رئیس جمهور و وزیر خارجه ایالات متحده را دارد، آمده است.
خلع سلاح ایران است که زمینه آغاز جنگ را فراهم می‌کند، اگر تاکنون آمریکا با وجود همه فشارهای اقتصادی و سیاسی، به ایران حمله نظامی نکرده است، به خاطر مؤلفه‌های بازدارنده‌ای است که نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران با فرماندهی کل قوا به دست آورده اند.
افزایش عمق راهبردی انقلاب اسلامی در منطقه و جهان است که باعث شده آمریکا با وجود داشتن تجهیزات و تسلیحات پیشرفته و نامتعارف که به گفته آقای ظریف می‌تواند ایران را نابود کند، دست از پا خطا نکند.
گفتمان جمهوری اسلامی ایران همان است که رهبر معظم انقلاب اسلامی فرمودند، «نه مذاکره می‌کنیم و نه جنگ می‌شود.»
ترسوها که وادادگان لیبرال سرمایه داری غرب و آمریکا هستند به خاطر عافیت طلبی خود، هراس از جنگ راه انداخته‌اند.
مذاکرات هسته ای توانست ایران را ۵ سال از پیشرفت‌های هسته ای عقب نگه دارد.
حتی برای همراه کردن افکار عمومی در بحث مذاکرات و توافق هسته ای از همین ترفند جنگ بهره برداری شد. همه مواضع و سخنان جریان سیاسی اصلاح طلب در رسانه‌ها ثبت در تاریخ شده و گواه آن است. به کرات گفته می‌شد که اگر تن به مذاکره و توافق ندهیم آمریکا علیه ایران وارد جنگ می‌شود، پس به همین خاطر باید مذاکره کرد و امتیاز داد.
مقاومت هوشمندانه و انقلابی در جریان مذاکرات هسته ای نادیده گرفته شد و اکنون همگان می‌بینند که چه بر سر توافقی که امضای رئیس جمهور و وزیر خارجه ایالات متحده را دارد، آمده است.
خلع سلاح ایران است که زمینه آغاز جنگ را فراهم می‌کند، اگر تاکنون آمریکا با وجود همه فشارهای اقتصادی و سیاسی، به ایران حمله نظامی نکرده است، به خاطر مؤلفه‌های بازدارنده‌ای است که نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران با فرماندهی کل قوا به دست آورده اند.
افزایش عمق راهبردی انقلاب اسلامی در منطقه و جهان است که باعث شده آمریکا با وجود داشتن تجهیزات و تسلیحات پیشرفته و نامتعارف که به گفته آقای ظریف می‌تواند ایران را نابود کند، دست از پا خطا نکند.
گفتمان جمهوری اسلامی ایران همان است که رهبر معظم انقلاب اسلامی فرمودند، «نه مذاکره می‌کنیم و نه جنگ می‌شود.» ترسوها که وادادگان لیبرال سرمایه داری غرب و آمریکا هستند به خاطر عافیت طلبی خود، هراس از جنگ راه انداخته‌اند.
نویسنده: محمد صفری
