چند روزی است که صحبت از استیضاح جناب وزیر امور خارجه توسط نمایندگان مجلس بابت صحبتهای او در مورد وفور پولشویی و اتهامی که به منتقدان و مخالفان سی.اف.سی و اف.ای.تی.اف زده است که آنها را پولشو خوانده، مخابره می‌شود، اخباری که به جای ایجاد امید در دل منتقدان ظریف آنها را دلسرد می‌کند.
چرا که اولا این سوال را مطرح می‌کند که چرا برای یک اتهام نه عملکرد نه چندان قوی او در استرداد دیپلماتها، مرزبانان، انجام ندادن تعهداتی که تضمیمنشان کرده بود توسط امریکا و اروپا و امثالهم او را به مجلس فراخواندند و دوما با وجود رفتارهای پر از اجتماع نقیضین نمایندگان استیضاحی که آخر آن به لابی و گروکشی و رای مثبت مجدد بدون پرسشگری در جهت مطالبات مردمی منتهی شود چه فایده ای برای حال و روز کشور و منافع عمومی می‌تواند داشته باشد؟
از این روست که تقاضا داریم لطفا جناب محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه را استیضاح نکنید تا وقت و هزینه مجلس برای کاری که عاقبتش از اکنون مشخص است هدر نرود.
اما چرا می‌گوییم ظریف را استیضاح نکنید:
مجلس غیرقابل پیش بینی
اولین دلیلی که برای استیضاح نشدن محمد جواد ظریف داریم این است که با توجه به هزینه‌های گزافی که برای برگزاری یک دقیقه صحن علنی می‌شود حضور ظریف آنهم به خاطر یک اتهامی که شاید مرجع رسیدگی آن قوه قضائیه است و با توجه به اولویتهایی که برای استیضاح او از چند ماه قبل رخ داد به نظر اشتباه می‌آید.
ضمن آنکه نگاه به عملکرد مجلس و رایی‌هایی که شاید اجتماع نقیضین را ممکن ساختند اثبات می‌کند که حضور و رای به هر اتفاق بعد از حضور وزیر خارجه در صحن نمی تواند در راستای مطالبه عمومی صورت گیرد، همانطور که همین نمایندگان شریعتمداری وزارت صنعت را استیضاح کرده و به شریعتمداری برای پست وزارت کار!! رای مثبت دادند، آنهم با فاصله ای کمتر از یک ماه! یا همین مجلس به یک تعطیلی رسمی ای رای داد که آن را چند ماه بعد برداشت و یا مواردی از این دست. پس رای به استیضاح و رای اعتماد مجدد به ظریف خیلی نمی تواند بر اساس پیشینه مجلس تطمیع کننده مطالبات عمومی و مردمی باشد.
اگر قرار بر استیضاح باشد
اما برای مجلس می‌نویسیم که اگر برای استیضاح وزیر امور خارجه جدی است باید برخی مسایل را رعایت کند.
اول اینکه صحبتی از لابی‌گری و درخواستها بعد و حین جلسه منتشر نشود که خاطر مردم را آزرده کند و خدای
دوم ظریف باید استیضاح شود برای تضمینی که از کری گرفت و خودش ان را تضمین داد و کارگشا نبود، برای تعهدی که قرار بود همه تحریمها را به گفته خودش یکدفعه و یکجا ببرد و نبرد، برای قراردادی که دو سال بعد همه مفادش توسط طرف مقابل نقض شد و هنوز ما به آن پایبندیم! برای توجه یکجانبه به اروپا عدم توجه لازم به افریقا و امریکای لاتین و حتی کشورهای همسایه که کارشناسان آن را تایید می‌کنند. برای بهای بیش از حد به برجامی که فرجامی نداشت و ضعف دستگاه دیپلماسی در همراهی با دستاوردهای مستشاری در سوریه و عراق.
ظریف را باید استیضاح کرد برای نشستن روی ویلچر برای مذاکرات هسته ای که چهره ایران را طوری دیگر نشان داد. برای آزادی جیسون رضائیان، بتن ریزی رآکتور اراک، برای جمع آوری سانتریفیوژها و هدیه دادن اورانیوم غنی شدن به کشورهای دیگر و دلخوش کردن به وعده‌های غرب. او را باید استیضاح کرد که اوباما را در زمان ریاست جمهوری‌اش هم نتوانست برای اجرای تعهدات برجام همراه کند و ترامپ را بهانه اجرا نشدن تعهدات دانست. او را باید استیضاح کرد که نشان گرفت، سکه گرفت و امیدی واهی به مردم داد و چند سال بعد نفس دخترکی را که با کپسول اکسیژن روی سن رفت که از او تشکر کند، همزمان با خروج امریکا از برجام به شماره انداخت. او را باید استیضاح کرد که نتوانست پولهای آزد شده از برجام را به خزانه تزریق کند.
بر همین اساس تا مطالبات مطرح شده در جلسه استیضاح مطالبات عمومی نباشد و تا مجلس تصمیم نهایی خود را بدون توصیه لابی نپذیرد نباید محمد جواد ظریف را به صحن بکشاند پس تا آن موقع از مجلس می‌خواهیم از استیضاح وزیر خارجه دست بکشد.
نویسنده: سوشیانت آسمانی
