امشب را تمام قد از اعماق وجودمان به سالاري اختصاص دهيم كه صاحب‌مان است.
همان صاحبي كه خداوند، اشرف مخلوقاتش كرده و هيچ كسي را نمي‌توان يافت كه در عصر حاضر به مانند او باشد.
او دردانه عالم است و از حال و احوال هوادارانش و يارانش غافل نيست، حتي از حال و روز آنهايي كه انكارش مي‌كنند هم غافل نيست،همه تلاش سيد و سالار عالم اين است تا مردمان جهان را از وجود پليدي‌ها برهاند، از بند بندگي شيطان نجات دهد و دنيايي را بسازد كه گويي بهشت است، گوشه‌اي از بهشت وعده داده شده خداوند و چنين خواهد شد. امير مؤمنان علي (ع) در خطبه‌اي در نهج البلاغه درباره دنيا و سرنوشت آن فرموده‌اند؛ اي مردم! دنيا آرزومندان و خواهان خود را فريب مي‌دهد و براي شيفتگان خود ارزشي قائل نيست. به خدا سوگند هرگز ملتي از ناز و نعمت زندگي گرفته نشدند مگر به كيفر گناهاني كه انجام دادند. زيرا خداوند بر بندگان خود ستم روا نمي‌دارد. غافل شديم از وجود مبارك مولايمان، دنيا غفلت را در دلهايمان انداخت و شيفتگي دنيا كورمان كرد و اينگونه است كه بلا پشت بلا بر اين زمين فرود مي‌آيد و بجاي آن كه از خود گلايه كنيم از خدا گلايه داريم!
امشب را به بهانه ميلاد انساني آسماني و خدايي، به خود آييم و سر بر آستان جانان بنهيم، قطره اشكي از گوشه چشمانمان جاري شود، قلبمان بلرزد، بغض گلويمان را بگيرد دستي به تزرع به آسمان دراز كنيم و از وجود مباركش بخواهيم بلاي خود ساخته بشر را از همه زمين بردارد، اما بدون شرط نمي‌شود.
امشب دعاي فرج آقا امام زمان(عج) را همگي بخوانيم، با سوز دل؛ كه چقدر اين شب‌هاي تنهايي، براي زمينيان راهگشا و دل آرام است.
إِلهِى عَظُمَ الْبَلاءُ ، وَبَرِحَ الْخَفاءُ ، وَانْكَشَفَ الْغِطاءُ ، وَانْقَطَعَ الرَّجاءُ ، وَضاقَتِ الْأَرْضُ ، وَمُنِعَتِ السَّماءُ ، وَأَنْتَ الْمُسْتَعانُ ، وَ إِلَيْكَ الْمُشْتَكىٰ ، وَعَلَيْكَ الْمُعَوَّلُ فِى الشِّدَّةِ وَالرَّخاءِ .
خدايا گرفتاري بزرگ شد و پوشيده آشكار گشت و پرده كنار رفت و اميد بريده گشت و زمين تنگ شد و خيرات آسمان دريغ شد و پشتيبان تويي و شكايت تنها به جانب تو است، در سختي و آساني تنها بر تو اعتماد است.
اللّهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ أُولِى الْأَمْرِ الَّذِينَ فَرَضْتَ عَلَيْنا طاعَتَهُمْ ، وَعَرَّفْتَنا بِذَلِكَ مَنْزِلَتَهُمْ ، فَفَرِّجْ عَنّا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلاً قَرِيباً كَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ.
خدايا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست آن صاحبان فرماني كه اطاعتشان را بر ما فرض نمودي و به اين سبب مقامشان را به ما شناساندي، پس به حق ايشان به ما گشايش ده، گشايشي زود و نزديك همچون چشم بر هم نهادن يا زودتر.
يَا مُحَمَّدُ يَا عَلِىُّ ، يَا عَلِىُّ يَا مُحَمَّدُ اكْفِيانِى فَإِنَّكُما كافِيانِ ، وَانْصُرانِى فَإِنَّكُما ناصِرانِ .
اي محمّد و اي علي، اي علي و اي محمّد، مرا كفايت كنيد كه تنها شما كفايت كنندگان منيد و ياري‌ام دهيد كه تنها شما ياري‌كنندگان منيد.
يَا مَوْلانا يَا صاحِبَ الزَّمانِ ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ ، أَدْرِكْنِى أَدْرِكْنِى أَدْرِكْنِى ، السَّاعَةَ السَّاعَةَ السّاعَةَ ، الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّاهِرِينَ.
اي مولاي ما اي صاحب زمان، فريادرس، فريادرس، فريادرس، مرا درياب، مرا درياب، مرا درياب، اكنون، اكنون، اكنون، با شتاب، با شتاب، با شتاب، اي مهربان‌ترين مهربانان به حق محمّد و خاندان پاك او.
نویسنده:محمد صفری
