سران ۲۰ کشور صنعتی جهان موسوم به گروه ۲۰ در آرژانتین گرد هم آمدند تا به بررسی ابعاد تحولات جهانی بپردازند. این نشست در حالی برگزار شده که چند نکته در قبال آن قابل تامل است. نخست آنکه کشورهای حاضر در این اجلاس عملا هیچ وحدت و یکپارچگی نداشته و مجموعهای از کشورهاست که با زنجیرهای از اختلافات درونی مواجه هستند. این روزها میان روسیه و غرب و میان چین و آمریکا تنشها شدت گرفته است.
دوم آنکه بسیاری از کشورهای مذکور دارای پروندهای سیاه از جمله در حوزه حقوق بشر هستند به عنوان نمونه میتوان از تحریمهای آمریکا علیه سایر کشورها یاد کرد و عدم مقابله اروپا با این تحرکات. سوم آنکه این روزها بسیاری از اعضا گروه ۲۰ شاهد اعتراضها و تظاهرات مردمی علیه بحرانهای اقتصادی و طرحهای ریاضتی است که کشورهایشان اجرا میشود. به عنوان مثال فرانسه در روزهای اخیر صحنه تظاهرات مردمی و البته سرکوبگری دولتمردانشان بوده است که البته با سکوت و عدم واکنش کشورهای غربی مدعی حقوق بشر مبدل شده است.
چهارم آنکه امروز جهان شاهد تحولاتی مهم و اساسی است از جمله تشدید اشغالگری رژیم صهیونیستی و گسترش بحران انسانی در غزه، استمرار جنایات ضد بشری ائتلاف آمریکایی- سعودی علیه مردم یمن بگونهای که دهها میلیون نفر در آستانه مرگ قرار دارند، ادامه جنایات گروههای تروریستی در سوریه و عراق و حمایت کشورهای غربی از آنها در استفاده از سلاحهای شیمیایی از جمله در ادلب از جمله مهمترین مسائل مطرح در صحنه جهانی است.
این تحولات در حالی روی میدهد که در نشست آرژانتین نه سخنی از محاکمه افرادی همچون ترامپ و بن سلمان مطرح است و نه سخنی از تلاش برای کمک به مردم فلسطین و یمن و مبارزه با تروریسم در سوریه و عراق. دولتهای غربی در حالی اساس این نشست را تشکیل میدهد که در درون خود با بحرانهای اقتصادی بسیاری مواجه هستند و عملا توان برنامه ریزی برای حل بحرانهای اقتصادی سایر کشورها را ندارند.
با توجه به این شرایط میتوان گفت که نشست گروه ۲۰ بیش از آنکه برای حل بحرانهای جهانی باشد صرفا نشستی است که از روی اجبار برگزار میشود و کشورها در این نشست نه به دنال حل مشکلات بلکه به دنبال لابی کردن و امتیازگیری و یارگیری در برابر یکدیگر هستند. در اصل نشست آرژانتین مرکزی برای رقابتها و تنشهاست که در نهایت نیز نمیتواند کمک به حل بحرانهای جهانی داشته باشد و در نهایت نیز صرفا با گرفتن عکس یادگاری پایان خواهد یافت. روندی که واهی کارآمدی این گروه را بیش از گذشته آشکار ساخته و زمینه ساز دوری بیشتر کشورها از این گروه و توصیههای اقتصادی آن خواهد بود که در نهایت زوال گروه ۲۰ را رقم خواهد زد.
نویسنده: فرامرز اصغری