رییس جمهور هونولولو سخنرانی کرده و هر چقدر به مدیرمسئول روزنامه سیاست روز می‌گویم آقاجان! رییس جمهور هونولولو آدم مهمی است و حرفهایش از این صدمن یک غازها نیست و باید تمامش را منتشر کنیم به خرجشان نمی‌رود که نمی‌رود. می‌گوید اصلاً هونولولو کجاست که رئیس جمهورش اهمیت داشته باشد؟
می‌گویم: هونولولو به لحاظ فرهنگی خیلی غنی است و دو سه هزار سال تاریخ و فرهنگ دارد و از نظر استراپژیکی... استراتولوژی...استراتژی مهم است به روی خودش نمی‌آورد و می‌گوید فقط اندازه یک ستون روزنامه برایش جا بگذارید.
آخر این درست است؟ رئیس جمهور به این زحمتکشی حرفهای به این ارزشمندی بزند و ما فقط همین یک ستون را ... استغفرالله!
فلذا گردن ما از مو باریک‌تر است و بعد چانه زدن‌های بسیار از بالا و فشار مضاعف از پایین توانستیم همین یک ستون نه چندان قطور را چیز کنیم. یعنی یک ستون را به ایشان اختصاص بدهیم که شما را به تماشایش دعوت می‌کنیم.
رییس جمهور هونولولو می‌گوید: ما در دوران فعالیت خود در نصف روستاهای کشور گازرسانی کردیم در حالی که روستاییان هونولولو قبل از انقلاب اصلا رنگ لوله کشی گاز را هم ندیده بودند. البته بماند که در آن زمان نیویورک و پاریس هم گازکشی نشده بود اما بالاخره به هر جان کندنی بود توانستیم. قبل از انقلاب هونولولو فقط ۲۲ هزار روستا از نعمت آب بهره مند بودند و ما این عدد را به بیش از دوبرابر رساندیم و حالا ۳۳ هزار روستایی هونولولویی از نعمت آب برخوردارند. (دوستان از اتاق فرمان اشاره می که شخص منافق و معاندی به نام آلبرت انیشتین این حرف ما را مسخره می کند که البته ما به این جوسازی‌ها عادت داریم)
ما ماهانه به هر یک از آحاد مستضعف هونولولو یکصدهزار تمبان ( تمبان واحد پول کشور هونولولو است) پرداخت می کنیم البته چون باید منابعش از یک جایی تأمین بشود چهارماه پیش از هر یک از آحاد مستضعف پنج میلیون تمبان به بهانه خرید سهام بورس دریافت کرده‌ایم و دومیلیون تمبان را در صندوق دولت ذخیره کرده‌ایم.
ممکن است بعضی از بدخواهان دولت هونولولو به ما خرده بگیرند که این چه نوع یارانه معیشتی است؟ من از همین تریبون قاطعانه اعلام می‌کنم که شما غلط می کنید. بیجا می‌کنید که به دولت پاکدست هونولولو اشکال می‌گیرید. به هر حال باید این کسری بودجه را از یک جایی جبران می‌کردیم. از کجا می‌آوردیم که توی شکم مردم بریزیم؟ از خرج سفر بچه‌های معصوم خودمان به آمریکا و اروپا که نمی‌توانستیم بزنیم و به ملت بدهیم. ما در هونولولو فقیر نداریم. هر فقیری که نتوانست اقتصاد ما را تحمل کند دیگر در میان ما نیست. ما در هونولولو حتی یک گرسنه نداریم چرا که صندوق‌های فلزی زیادی را در خیابان‌های هونولولو تعبیه کرده‌ایم که هر کس گرسنه‌اش بشود می‌تواند برود و هر چقدر که دلش خواست از آنجا خوراکی بردارد. من اهل وعده و وعید نیستم و به هر چه که گفته‌ام عمل کرده‌ام. البته اگر تحریم‌های ظالمانه دولت متخاصم کشور «جابلقا» نبود الان شاهد رشد اقتصادی بهتری هم بودیم. اگر دنبال آدرس درست مشکلات می‌گردید یک سری به «جابلقا» بزنید که همه مشکلات زیر سر آن نامردها است. من یک گلایه هم از مردم دارم که باید صادقانه با آنها مطرح کنم. چرا مقاومت می کنید؟ چرا کم نمی‌آورید؟ دور از جانتان چرا نمی‌میرید؟ من که نمی‌توانم هونولولو را با این همه جمعیت اداره کنم. چرا اینقدر از دولت توقع دارید؟ چرا در فضای مجازی هشتگ «واکسن بخرید» را ترند جهانی می‌کنید؟ اصلاً چرا اینقدر اصرار دارید زنده بمانید؟ این رسم همکاری مردم با دولت نیست. خجالت بکشید. توبه کنید. دست از تضعیف ما بردارید.
درباره بحث واکسن هم یک نکته را عرض کنم. ما «واکسن بخر» نیستیم. این دندان لق را بکنید و دور بیندازید. ما به هزار و یک دلیل واکسن کرونا را خریداری نخواهیم کرد. دلیل اولش این است که پولی برای این سوسول بازی‌ها نداریم. دلیل دوم اینکه اگر پول بدهیم هم دولت متخاصم «جابلقا» به ما واکسن نمی فروشد. الان خسته‌ام از بس برای مردم شریف هونولولو زحمت کشیده‌ام فلذا خودتان ۹۹۹ دلیل دیگر را پیدا کنید.
موضوع دیگر مربوط به انتخابات سال آینده ریاست جمهوری هونولولو است که از همین تریبون از همه آحاد دعوت می‌کنم که حماسه بیافرینند.
عزیزان من! جانان من! ولی نعمتان من! زبان نفهمان من! این را بدانید که اگر شما در انتخابات شرکت نکنید و به همفکران من رأی ندهید اوضاع اسف بار گذشته تکرار خواهد شد. شما دلتان می‌خواهد به دوران قبل از انقلاب هونولولو برگردیم؟ دوست دارید روستاهای ما گاز نداشته باشد؟ دلتان راضی می‌شود اینترنت نداشته باشید؟ همین دو تا چیز ... یعنی همین دو تا وسیله ارتباطی که در دست شما نباشد برایتان سخت نیست؟ اگر همین دو تا وسیله را نداشته باشید با چه چیزی بازی خواهید کرد؟ با چه چیزی پیام می‌دهید؟ با چه چیزی در اینستاگرام پست می‌گذارید و در توئیتر، توئیت خواهید کرد؟
ناشکر نباشید. چموشی نکنید. قدر ما را بدانید وگرنه ... ( با عرض معذرت از خوانندگان فهیم روزنامه «سیاست روز» ادامه سخنان رییس جمهور هونولولو به دلیل پاره‌ای از مشکلات فنی و اخلاقی منتشر نمی‌شود.)
