سه روز از دوره دوازدهم ریاست جمهوری گذشته است، سه روز از برگزیده شدن رئیس‌جمهور با رای ۵۷ درصدی مردمی می‌گذرد و کشور در آرامش است، مثل همان زمانی که وقتی روحانی در دور اول تنها با اندکی بالاتر از پنجاه درصد رئیس‌جمهور شد.
چهل و نه و نیم درصدی که در انتخابات سال ۹۲ با آرامش به رقیب تبریک گفته و انتخابات را پذیرفتند امروز هم آرامند و قانونمند با وجودی که اگر می‌خواستند بداخلاقی کنند و قاعده رقابت را بهم بزنند کم بهانه نداشتند. وقتی نتیجه انتخابات با رقابت‌های نفسگیر دنبال می‌شود ناخودآگاه یاد فتنه ۸۸ می‌افتیم آن روز که اقلیتی بسیار کمتر از اقلیت کنونی اخلاق و نتیجه را باخت و کشور را هشت ماه دچار چالش کرد. آنها اعتقاد داشتند صلح‌‌طلب هستند و آزادی‌‌خواهند، آنها اعتقاد داشتند قانونمدارند و به رقیب مدام برچسب می‌زدند تا همین الان هم برچسب زدنشان ادامه داشت، یک روز رقیب را خشن و طرفدار فکری تندخو و جنگ‌طلب و یک روز دیگر خشن در برابر انتقاد و دیکتاتور می‌نامیدند اما با همه این برچسب‌ها البته نسبت‌های خوبی که به خودشان می‌دادند متاسفیم که بنویسیم اقلیت سال ۸۸ خیلی ساده‌انگارانه فریب بازی عده‌ای که کشور را دوست نداشتند خوردند و پا در راهی گذاشتند که ادامه این مسیر می‌توانست برای خودشان هم تبعات وحشتناکی به بار آورد.
امروز اما اقلیتی که به اصطلاح جنگ‌طلب نامیده می‌شود! با وجود همه بهانه‌هایی که می‌توانست برای به آشوب کشیدن چند ماهه کشور کافی باشد، با وجود طرفدارانی بسیار بیشتر از اقلیت ۸۸ راه تمکین پیش گرفت و به رای مردم احترام گذاشت. این اقلیت هم از سوی خارج‌نشین‌ها تحریک شد، این اقلیت هم دوست داشت نظرش نظر نهایی در کشور باشد اما یاد گرفته بود که وقتی پا در رقابتی می‌گذارد همه قواعد آن را بپذیرد.
این اقلیت چهل و سه درصدی از فردای انتخابات با ارسال پیام تبریک و آرزوی خیر برای برگزیده مردم، بعد از هدیه دادن حماسه حضورش آرامش را به کشور داد و اسیر هیچ حاشیه‌ای نشد. این اقلیت اعتراضاتش را یاد گرفته بود قانونی پی بگیرد و البته لشکرکشی خیابانی را هم نمی‌پسندید.
این اقلیت ترجیح داد به اکثریت پیوسته و کمک کند تا کشور در مسیر توسعه قرار بگیرد. هر چند که عده‌ای که بلدند برچسب بزنند برای این رفتار هم بالاخره برچسبی تولید خواهند کرد اما برای مردمی که حضورشان اولین دلیل صف کشیدن پای صندوق بود فرقی نمی‌کند که چه بنامیدشان آنها فقط برای آرامش و توسعه کشور به میدان می‌آیند و پای نظام می‌ایستند. آنها نشان دادند که جنبه باخت را دارند و قاعده رقابت را خوب بلدند و اصلا نمی‌خواهند رقابت انتخاباتی به اردوکشی خیابانی بعد از انتخابات تبدیل شود. از این اقلیت چهل و سه درصدی باید احترام به حقوق شهروندی و قانونمداری را آموخت چراکه آنها با هدایت هوشمندانه سردمدارشان (کاندیداهای بازنده انتخابات) نشان دادند که جنبه باخت را دارند.
مائده شیرپور
