یک روز بعد از آن سلفی حقارت یا سلفی پر حاشیه مجلس روزنامه آفتاب یزد با کواکبیان گفت و گویی دارد و اشاره‌ای به آن رفتار و البته حضورش در یکی از عکسها نداشته که هیچ!!!! بلکه به تحلیل رفتار سیاسی چند ماه قبل آن هم در شلوغی سوژه‌های متفاوت پرداخته است!!!!! نمی‌دانیم سوژه اصلی این رسانه همین بوده یا مجبور شده برای گفت‌و‌گو با این فرد که معمولا موبایلش دایورت روی دفترش است و مصاحبه نمی‌کند چنینی سوژه‌ای انتخاب کند.
اما هر چه هست هم سوژه به شدت بد انتخاب شده و هم سوالات زیادی که در این اوضاع کواکبیان می‌توانسته پاسخ دهد مطرح نشده است. روزنامه آفتاب یزد در گفت‌و‌گو با مصطفی کواکبیان نوشته که: «معتقدم کنار رفتن آقای قالیباف به نفع اصولگرایان و به ضرر اصلاح‌طلبان بود، اگر ایشان بود ۱۶میلیون رای رئیسی به همان ۷ میلیون سابق قالیباف سوق پیدا می‌کرد.» معلوم نیست این تحلیل در چنین موقعیت زمانی چقدر ضرورت داشته و بر چه اساس ارائه شده است!!!
کواکبیان در ادامه گفته: «قالیباف به اشتباه تصور می‌کند که اگر او کاندیدای نهایی اصولگرایان می‌شد رای می‌آورد، درحالی که چنین چیزی نیست. به‌خصوص بعد از حرف‌های پوپولیستی او در مناظرات و نظرسنجی‌ها نشان می‌داد که او اقبال پایینی دارد.اما ظاهرا چون آقای قالیباف دیگر شهردار نیست، وقت زیاد دارد، نشسته با خود تحلیل می‌کند.»
کواکبیان که قالیباف را پوپولیست می‌نامد درباره نام رفتاری که نمایندگان در سلفی گرفتن با موگرینی داشتند هیچ توضیح موجهی نداده است و نامی برای آن برنگزیده است، و گفته است: «این لفظ نئواصولگرایی هم از آن بحث‌های جالبی است که آقای قالیباف زده است. مگر اصولگرایی چه تعریفی دارد که نئواصولگرایی داشته باشد؟ به نظر می‌آید اینگونه حرکات بیشتر ماکیاولیستی است، شما اگر سیر برخوردهای آقای قالیباف را در این مدت دیده باشید به این نکته پی می‌برید.»
او بدون توضیح درباره حرکتی که آن را ماکیاولی می‌خواند درباره اصولگرایان، خود را با قالیباف مقایسه کرده و می‌گوید: «البته وجه مشترک بنده و قالیباف در این است که هردو در چند انتخابات ریاست‌جمهوری شرکت کردیم، اما بنده هر بار که برای ریاست‌جمهوری کاندیدا می‌شوم احراز صلاحیت نمی‌شوم، ولی به آقای قالیباف بعد از تایید صلاحیت اقبالی نمی‌شود. ولی یک تفاوتی هم داریم، زیرا از طرفی من همانی که هستم، هستم(!) اما آقای قالیباف در ۳ دوره کاندیداتوری ۳ صحنه مختلف از خودش نشان داد، مثلا در دور اول تلاش داشت از خودش یک چهره با دیسیپلین بروکراتیک و با لباس خلبانی نشان دهد تا مردم آن سابقه نظامی‌گری او را فراموش کنند. در دوره دوم وقتی دید فضای اصلاح‌طلبی حاکم است گاهی به نعل و گاهی به میخ می‌زد تا به خاطر همین مسائل مطرح شود. او در سال ۹۲ فکر می‌کرد آقای روحانی اصلاح‌طلب نیست و چون اصلاح‌طلبان هم کاندیدایی ندارند، طبیعتا اگر او آن حرف‌ها را بزند می‌تواند بخشی از آرای اصلاح‌طلبی را به خودش جلب کند. اما در این دوره کاملا از اصلاح‌طلبان مایوس شده بود و به سیم آخر (احمدی‌نژادی) زد و گفت که به این شکل نتیجه می‌گیریم. اما بعدا دید که نتیجه‌ای ندارد و حالا هم که این حرف‌های جدید نئواصولگرایی یا ضداصولگرایی می‌زند.»
در انتهای این گفت‌و‌گو او توصیه‌هایی به قالیباف دارد و می‌گوید که «برای همین توصیه من آن است که آقای قالیباف اندکی صبوری به خرج دهد و پرونده‌های تحقیق و تفحص را به‌طور جدی پاسخگو باشد. من معتقدم اگر جواب قانع‌کننده‌ای درباره این پرونده نباشد وضعیت بسیار متفاوت است و اگر هم جواب محکمی داشتند از سویی بهتر است آقای قالیباف هم حزب تشکیل دهد تا تکلیف خودش و میزان وزنش مشخص شود.»
هر چند که خود کواکبیان در مورد سلفی موضع نگرفته اما جمالی عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس گفته که «امروز کواکبیان در کمیسیون منتقد عکس گرفتن با موگرینی بود و می‌گفت که من از سر کنجکاوی نگاه کردم که ببینم چه خبر است. جالب است که کریمی‌قدوسی هم حرف کواکبیان و انتقاد او را تحسین کرد.»
او در بخشی از مصاحبه با آفتاب یزد درباره صحبت‌هایش درباره روحانیون مجلس و توتال نیز گفت:«من حرف بدی نزدم، من فقط گفتم برخی از روحانیونی که در مجلس هستند و اکنون نامه‌ای علیه توتال نوشته و در حال جمع‌آوری امضا برای آن هستند تخصص نفتی ندارند(!) اگر به بنده هم بگویند تخصص نفتی ندارید، من می‌گویم نه ندارم(!)»
