نمی‌دانم، اما شاید اخوان پاییز را به این دلیل پادشاه فصل‌ها نامید که برملاکننده است، فصل ریزش‌ها که موجب عریان حوادث می‌شود، ریزشی که در پس «وزارتِ وزیرکش»، وزیر خود را قربانی حوادث سیاسی کرد و ارمغانی جز «فرهنگ امنیتی» به دست نیاورد، فرهنگی که به دست رایزن‌های گذشته سیاست واگذار شده است.
حجت‌الله ایوبی مردی که رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در فرانسه بود و در زمان جشنواره‌های اروپایی روز‌های پرکاری را سپری می‌کرد، توانست به استعانت همان فعالیت‌ها پیشنهاد سینماگران جشنواره‌ای به وزیر سابق برای مسند رئیس سازمان سینمایی باشد، جایگاهی که اکنون تنها رنگ و بوی سیاست گرفته است و رانت حلقه نفوذ برای به قدرت رسیدن مسئولان سازمان سینمایی شده است.
بعد از استعفای بی‌دلیل! علی جنتی، و روی کار آمدن سیدرضا صالحی‌امیری که در گذشته با نام امنیتی رضا فلاح شناخته می‌شد، وزارت فرهنگ وارشاد به گفته رئیس‌جمهور محترم نیازمند «ترمیم» است، اما همان طور که راقم این سطور قبل از رای اعتماد وزیر، در یادداشتی با عنوان «سیاست همان سیاست است» با اتکا به گفته‌های وزیر جدید این حقیقت را بازگو کردم که در دولت یازدهم «از وزارت فرهنگ و ارشاد آبی گرم نمی‌شود.»
اما باید از وزیر محترم وزارت فرهنگ و ارشاد پرسیده شود، چگونه فردی که حکم حکومتی برای پروانه ساخت فیلم مستهجن «ارادتمند، نازنین، بهاره، تینا» (به گفته اعضای سابق شورای نمایش) که روایت یک پدر بی‌غیرت که دختران خود را برای کسب در آمد پیشکشی می‌کند، به نور چشمی خود، عبدالرضا کاهانی به صورت غیرقانونی ابلاغ می‌کند، هنوز بر مسند قدرت نشسته است، در صورتی که اعضای شورای پروانه ساخت زمانی متوجه چنین عملکردی می‌شوند که کاهانی در حال گرفتن پلان‌های خود بوده است و حبیب ایل‌بیگی معاون ارزشیابی و نظارت سازمان به اعضا اعلام می‌کند که پروانه ساخت به دستور شخص ایوبی امضا شده است و بعد از متوقف شدن فیلم در شورای پروانه نمایش تنها پاسخ ایوبی این چنین است: «بعضی از فیلم‌ها اصلا قابل بررسی هم نیست؛ مثل «ارادتمند، نازنین، بهاره، تینا» چون ساختار فیلم به گونه‌ای است که قابل بررسی نیست. امیدوارم که آقای کاهانی که خیلی هم از ایشان ممنونم که با متانت از این ماجرا گذشتند، فیلم بعدی‌شان را بسازند.» پاسخی که تنها ثمره آن هزینه‌سازی و بی‌اعتمادی به وزارت فرهنگ و ارشاد است.
اما انگار روند تیشه زدن به ریشه فرهنگ نه تنها متوقف نشده است بلکه با قدرتی‌افزون به کار خود ادامه می‌دهد وحجت‌الله ایوبی رئیس سازمان سینمایی این‌بار به جای پاسخ به سوالات رسانه‌ها در تاریکی سالن‌های «جشنواره فیلم کوتاه» به صورت مخفیانه با رسانه‌های همسو با خود دیدار می‌کند و به جای پاسخ به سوالات منتقدان تنها روابط عمومی سازمان به چند مجیزگو در روزنامه‌ها و سایت‌های زنجیره‌ای اطلاع می‌دهد، البته از دولتی که رئیس آن در نمایشگاه مطبوعات گله از شکستن قلم می‌کند اما «چون به خلوت می‌رود، آن کار دیگر می‌کند!؟» انتظار بیش از این نباید داشت در هر حال باید پرسید، آیا به تازگی قانون قلعه محصور شده وزارت فرهنگ و ارشاد این چنین شده است: «همه باهم برابرند، امّا برخی برابرترند!». (سینماپرس)
