افغانستان در حالی طی هفته‌های اخیر با خروج نیروهای اشغالگر و تسلط طالبان با شرایط جدید مواجه شده است بویژه اینکه برخی تحرکات و جوسازی‌های رسانه‌ها و مقامات غربی، به دنبال سوق دادن افغانستان به سمت جنگ داخلی است. در این میان نکته قابل توجه تاکید مقامات غربی بر اجرای طرح خروج تا پایان ماه آگوست یا همان ۹ شهریور است چنانکه بایدن تاکید کرده است که خروج آمریکایی‌ها تا این زمان پایان می‌یابد و انگلیس نیز از عدم تمدید حضور گفته است. این مواضع در حالی از سوی اشغالگران افغانستان مطرح و حتی تلاش دارند تا ادعای حملات داعش را بهانه‌ای برای اجرای این طرح عنوان نمایند که یک نکته مهم را کتمان و پنهان می‌کنند و آن پاسخگویی ۲۰ سال اشغالگری است. غربی‌ها در حالی افغانستان را ترک می‌کنند که در سال ۲۰۰۱ با مجموعه‌ای از وعده‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی وارد این کشور شدند و رویای آینده‌ای بهتر را برای مردم این سرزمین ترسیم کردند. غربی‌ها در حالی خروج از افغانستان را با غرور فریاد می‌زنند و آن را یک پیروزی معرفی و حتی لطف به مردم این کشور عنوان می‌کنند که هنوز پاسخی به این پرسش‌ها نداده‌اند که حاصل هزاران تریلیون دلار پول مالیات دهندگان غربی برای جنگ افغانستان چه بوده است؟ حاصل کشتار هزاران افغان به دست نیروهای اشغالگران و یا گروه‌های تروریستی که توسط اشغالگران ایجاد شده‌اند چه بوده است؟ فاجعه انسانی که امروز افغانستان پس از ۲۰ سال اشغال این کشور گرفتار آن است را چه کسی پاسخگو است؟ غرمت این وضعیت بحران را کدام کشور خواهد داد؟ ناامنی و بحران‌هایی را که اشغالگران به منطقه تحمیل کرده‌اند چگونه جبران می‌شود؟ اینها و دهها سوال دیگر، سوال‌های بی‌جوابی هستند که اشغالگران همچنان از پاسخگویی به آنها خودداری کرده و با حاشیه سازی به دنبال پنهان سازی این حقایق هستند. سوالاتی که پاسخ به هر کدام از آنها مساوی با مجازاتی سنگین برای اشغالگرانی است که ۲۰ سال است که نابودی و ویرانی را به مردم افغانستان تحمیل کرده و امروز نیز در اوج ویرانی این کشورها را رها و فرار کرده‌اند.
نویسنده: علی تتماج
نویسنده: علی تتماج
