آتش سوزی در ساختمان ۲۷ طبقه «گرن فل» در لندن، ایرانی‌ها را به یاد آتش‌سوزی ساختمان پلاسکو در تهران می‌اندازد، چنین حوادثی نشان می‌دهد که وقوع این چنین وقایع اجتناب ناپذیر است و در هر کشوری امکان حادث شدن آن می‌رود حتی اگر کشوری پیشرفته و مدرن مانند انگلیس باشد. اما حادثه پلاسکو آنقدر از سوی برخی رسانه‌های داخلی و خارجی با توجه بیش از اندازه روبرو شده بود که تبدیل به یک رفتار خصمانه سیاسی علیه شهردار تهران شد.
باید بگوییم که هر مدیریتی دارای نقاط ضعف و قوت است، اما باید آنها را در ترازوی انصاف قرار داد تا به واقعیت مدیریتی آن فرد و مجموعه رسید. از همان آغاز آتش‌سوزی در پلاسکو، برخی رسانه‌های داخلی و همراهی رسانه‌های خارجی به ویژه فارسی زبان و مشارکت برخی از مسئولین سعی شد تا مقصر این حادثه را شهردار تهران معرفی کنند.
اتهامات در حالی به شهردار و مجموعه تحت امر او وارد می‌شد که از نظر قانونی مسئولیت ساختمانی مانند پلاسکو که یک مرکز اداری و تجاری است، برعهده شهرداری نبوده و وزارت کار متولی چنین مرکزی است ضمن این که مالکیت آن هم با بنیاد مستضعفان است که پس از انقلاب آن را در اختیار گرفته است.
بیش از ۵۰ سال پیش، ساختمان پلاسکو در یکی از محله‌های قدیمی تهران ساخته شد که در آن زمان بلندترین ساختمان در غرب آسیا به حساب می‌آمد.
شهرداری تهران بارها نسبت به وضعیت ناایمن ساختمان پلاسکو هشدارهای لازم را به مالک آن، وزارت کار و اهالی ساختمان داده بود، اما بی‌توجهی به هشدارها، پاسخی بود که شهرداری تهران دریافت کرده بود.
منتقدین به این پرسش پاسخ دهند که آیا شهرداری تهران مقصر آتش‌سوزی در ساختمان پلاسکو است؟
شهرداری در قبال این ساختمان چه مسئولیتی داشته که از آن قصور کرده است؟
آیا شهرداری و سازمان‌های زیر مجموعه آن در امدادرسانی و اطفای حریق کم‌کاری کرده‌اند؟
چرا تیغ تیز انتقادات غیرمنصفانه اصلاح‌طلبان آن هم در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری به سوی شخص شهردار نشانه رفت؟
رسانه‌های طیف خاص اصلاح‌طلبان می‌دانستند که یکی از گزینه‌های نامزد انتخابات ریاست جمهوری محمد باقر قالیباف شهردار تهران است، به همین خاطر از حادثه پلاسکو سوء استفاده کردند و آن را ابزاری برای تخریب او قرار دادند، در حالی که عملکرد شهرداری و سازمان‌های مربوط به امدادرسانی به حادثه پلاسکو با توجه به همه کمبودها و مضیقه‌ها، قابل توجه و قابل دفاع بود.
آتش‌سوزی ساختمان «گرن فل» در لندن پس از گذشت بیش از ۷ ساعت مهار شد در حالی که رسانه‌های انگلیسی، گستردگی آتش‌سوزی در آن را زیاد نمی‌دانستند، آتش‌سوزی ساختمان پلاسکو پس از ۳ ساعت و نیم خاموش شد، آتشی که شعله‌های آن به خاطر وجود موادی که قابلیت شعله‌ور شدن داشت، بیشتر طبقات ساختمان را دربرگرفت و به خاطر فرسودگی آن فرو ریخت.
آتش‌نشانان از جان گذشته تهران، از هیچ اقدامی فروگذار نکردند و خود را به آتش زدند تا بتوانند شهروندان تهرانی را از محل حادثه دور کنند و آتش را مهار سازند.
آنها به دل آتش زدند در حالی که آتش‌نشانان لندن، از نزدیک شدن به ساختمان واهمه داشتند، فیلم‌ها و عکس‌هایی که از حادثه آتش‌سوزی ساختمان ۲۷ طبقه گرن‌فل دیده شده، این ادعا را ثابت می‌کند. شهردار تهران و تیم او در جریان پلاسکو در وضعیت شدیدترین انتقادات قرار داشت در حالی که رسانه‌های منتقد که با رفتار سیاسی خود فضا را آلوده کرده بودند، باید به یاری آنها می‌شتافتند نه این که در آن وضعیت بحرانی دست به کار شده و جنگ روانی علیه شهردار و شهرداری راه می‌انداختند.
آیا در آن شرایط درخواست استعفای شهردار یک خواسته منطقی و معقول بود؟ آیا فشارهای سیاسی که به مجموعه شهرداری می‌شد، منصفانه بود؟ آیا آنها نمی‌توانستند پس از فروکش کردن ابعاد حادثه انتقادات خود را در فضایی آرام‌تر طرح کنند؟
آیا منتقدین عملکرد شهرداری در حادثه پلاسکو، به این موضوع واقف هستند که شرایط و امکانات لندن از شرایط و امکانات تهران بیشتر است؟
نکته جالب اینجاست که اهالی ساختمان گرن فل به شورای محل و شهرداری لندن هشدار داده بودند که وضعیت ساختمان نامناسب است اما با بی‌توجهی روبرو شده بودند، اما در ایران، شهرداری تهران بارها به اهالی پلاسکو هشدار داده بود و به وزارت کار هم تذکر داده بود که اوضاع ساختمان در چه وضعیتی است.
اصلاح طلبان، پلاسکو را تبدیل به بازی سیاسی کردند و اخلاق و انصاف را زیر پا گذاشتند، اکنون اصلاح‌طلبانی که وارد شورای شهر شده‌اند از آینده مدیریتی شهرداری تهران نگرانند، چرا که فردی همچون قالیباف به عنوان مدیر جهادی و انقلابی در اردوگاه خود ندارند. مدیریت آنها را هم پس از قالیباف خواهیم دید.
