آثار قبلي ابوالحسن داودی حاكي از آن است كه اين كارگردان مجرب ايراني در تلاش است تا با بياني سينمايي به دغدغه‌هاي اجتماعي جامعه با قلم و روايت خود بپردازد.
حالا و در آخرين اثر سينمايي، داودي مجموعه‌اي از جوانان فعال در گروه‌هاي اجتماعي جامعه مجازي و چالش‌هاي پيش‌روي آنها را در فيلم «رخ ديوانه» به تصوير درآورده است.
داستان فیلم سینمایی «رخ ديوانه» درباره هفت جوان (سه دختر و چهار پسر) است که در قراري اینترنتی آشنا می‌شوند و هنگام شوخي و مطايبه و شرط‌بندی موقعيتي دلهره‌آور براي ايشان ايجاد مي‌شود. اين جوانها همگي بي‌پدر و مادرند و اين يعني نگرش آسيب‌شناسانه كارگردان به جوانان جامعه. همه اين جوانان با مشكلات متعدد رفتاري و اخلاقي مواجه هستند.
در مسير آشنايي آنها كه به شكلي جذاب مطرح مي شود، هر يك از آنها با دركي جديد و تلاشي نوين براي رفع معضلات زندگي و گرفتاري‌ها مواجه مي‌شوند. در اين ميان اما راوي اصلي حكايت كه به نظر مي‌رسد كمتر از ديگران با مشكلات خانوادگي مواجه است در رخدادهاي عجيبي كه براي اين گروه نفس‌گير مي‌شود در شرايطي كه شايد بسياري از مخاطبان به او حق بدهند كه از حق بگذرد، او شيفته مروت و جوانمردي دختري مبتلا به اعتياد كه علي‌رغم وضعيت وخيم اخلاقي، اما پيش‌قدم در ورطه مروت مي‌شود و گويي دل از راوي داستان مي‌برد. راوي كه قرار است هنگام يك كلاهبرداري به رقمي چند ده ميليوني براي رفع نياز مالي خود و مادر گرفتارش برسد، اما فرديني مي‌شود در دوره دوست‌هاي اينترنتي و قرارهاي مجازي و بازي چيده شده براي كلاهبرداري را به هم مي‌زند و اما همين فردين فيلم، خود قرباني دوستاني مي شود كه براي خنده اقدام به كلاهبرداري مي‌كنند.
«رخ ديوانه» كه در آن معضلات متعددي از جمله طلاق، زوال اخلاق و تک‌فرزندی و فقدان پدر و مادر و آسيب اركان خانواده مطرح مي‌شود اما بيش از آنكه در‌پي شناسايي و ارائه راهكار درماني براي اين معضلات باشد، تنها به تعليق و قصه‌پردازي آن هم با اتكا به رواياتي دروغين براي فريب مخاطب مي‌پردازد.
گويا اين فيلم بيش از آنكه بخواهد به روابط انساني و رواني بپردازد، دغدغه بيان سينمايي داستاني پرتعليق و جذاب را داشته است كه مي‌توان براي آن گيشه‌اي زرد را پيش‌بيني كرد.
