افغانستان طی هفته‌های اخیر بار دیگر به یکی از اصلی‌ترین کانون‌های تحولات جهانی مبدل شده است بگونه‌ای که حتی می‌توان آن را مشابه ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ دانست که حمله ادعایی به برج‌های دوقلوی سازمان تجارت جهانی در نیویورک موجی از توجهات و البته انزجار از افغانستان را به همراه داشت. در آن زمان آمریکا و انگلیس به بهانه تهدید امنیت جهان توانستند ناتو را وارد معرکه جنگ نمایند بگونه‌ای که افغانستان اولین جنگ خارج از خانه ناتو ارزیابی گردید. اکنون ۲۰ سال از آن زمان می‌گذرد و در حالی اشغالگران ادعای خروج از افغانستان را سر می‌دهند که بار دیگر موجی از فضاسازی نظامی و امنیتی در قبال این کشور شکل گرفته است. در حالی تا یک روز دیگر تمام نیروها باید این کشور را ترک کنند که در اقدامی تامل برانگیز امانوئل مکرون رئیس‌جمهور فرانسه از طرحی برای ایجاد یک منطقه امن در کابل، پایتخت افغانستان خبر داد.وی گفت: هدف این پیشنهاد، تعیین منطقه‌ای امن در کابل تحت اختیار سازمان ملل متحد است که امکان ادامه عملیات بشردوستانه را فراهم می‌آورد. این مواضع از سوی مکرون در حالی مطرح شده است که کارنامه مناطق امن اعلامی از سوی کشورهای غربی همواره به جنگ و کشتار ختم شده است که نمود آن را در جنگ بالکان، سال ۲۰۰۱ اشغال افغانستان، جنگ عراق، بحران سوریه و لیبی و... می‌توان مشاهده کرد که به قربانی شدن میلیون‌ها نفر منجر شده است. نکته مهم آن است که آنکه ادعای مکرون در حالی مطرح شده است که غربی‌ها از جمله آمریکا، انگلیس و فرانسه ۲۰ سال است که با ادعای برقراری امنیت در افغانستان حضور دارند و حاصل این حضور نه برقراری امنیت که کشتار صدها هزار نفر و آواره شدن میلیون‌ها افغان بوده است. اگر این کشورها واقعا توان تامین امنیت را داشتند در این ۲۰ سال چنین کرده بودند لذا اکنون نیز حضور آنها و ایجاد منطقه امن نمی‌تواند ضامنی برای امنیت مردم رنج کشیده افغانستان باشد. نکته آنکه غربی‌ها که توان اداره کردن و تامین امنیت فرودگاه کابل را ندارند چگونه می‌توانند ادعای ایجاد منطقه امن و تامین جان مردم را سر دهند چنانکه طی روزهای اخیر در ازدحام جمعیت و پس از آن با حمله تروریستی داعش صدها افغان به کام مرگ رفته اند. نکته مهم آن است که رویکرد خودبرترپندارانه غربی‌ها موجب شده تا هرگز به تعهداتشان در قبال افغان‌ها عمل نکنند چنانکه اکنون نیز از انتقال افغان‌ها به خارج از کشورشان خودداری می‌کنند.
نکته مهم دیگر در رفتار عملی غربی‌ها آنکه، آنان در حالی ادعای امنیت جهان را سر می‌دهند که همین کشورها، اخیرا اجازه دعوت عراق از سوریه به عنوان پیشگام مبارزه با تروریسم در نشست منطقه‌ای بغداد را ندادند که خود سندی بر واهی بودن ادعای به اصطلاح بشر دوستانه این کشورها می‌باشد.
بر این اساس می‌توان گفت که اجرای طرح ایجاد منطقه امن در کابل نمی‌تواند کارکردی برای امنیت این کشور و مردمش داشته بلکه صرفا بهانه‌ای برای ادامه اشغال و دخالت در امور آن و نیز تقویت و تحریک گروه‌های تروریستی برای ناام سازی افغانستان خواهد بود.
نویسنده: قاسم غفوری
نکته مهم دیگر در رفتار عملی غربی‌ها آنکه، آنان در حالی ادعای امنیت جهان را سر می‌دهند که همین کشورها، اخیرا اجازه دعوت عراق از سوریه به عنوان پیشگام مبارزه با تروریسم در نشست منطقه‌ای بغداد را ندادند که خود سندی بر واهی بودن ادعای به اصطلاح بشر دوستانه این کشورها می‌باشد.
بر این اساس می‌توان گفت که اجرای طرح ایجاد منطقه امن در کابل نمی‌تواند کارکردی برای امنیت این کشور و مردمش داشته بلکه صرفا بهانه‌ای برای ادامه اشغال و دخالت در امور آن و نیز تقویت و تحریک گروه‌های تروریستی برای ناام سازی افغانستان خواهد بود.
نویسنده: قاسم غفوری
