فتنه ۸۸ را اكنون ۶ سال است كه پشت سر گذاشتيم، فتنهاي كه درپي آن حماسه ۹ دي آفريده شد، اما اين حماسه برخي فتنه گران به ويژه سران آن را به خود نياورد و متنبه نكرد. نه تنها پشيمان و نادم هم نشدهاند، بلكه فضاي سياسي كشور را براي خود آماده ميبينند تا شايد بتوانند خود را دوباره عرضه كنند و از پس آن بار ديگر فتنهاي نو را تدارك ببينند. انتخابات مجلس شوراي اسلامي و مجلس خبرگان رهبري هدف آنها است.
۶ سال زمان كمي براي تفكر و تعمق به عملكرد و رفتارهاي فتنهگران نيست كه اگر آنها در اين سالهاي گذشته اندكي انديشه ميكردند و اقدامات ناصوابي كه انجام دادهاند بازخواني ميكردند، شايد پيش از اينها ندامت به سراغشان ميآمد و آنگاه به آغوش مردم و نظام اسلامي باز ميگشتند.
فرصتهاي بسياري به سران فتنه و تتمه هواداران آنها داده شد، بسياري اعلام برائت كردند و از آنها فاصله گرفتند، اما آنهايي كه بايد لجبازي را كنار ميگذاشتند و با رفتار خود آب به آسياب دشمن نميريختند، همچنان بر طبل تو خالي فتنه ميكوبند تا شايد بتوانند صداي آن را به گوش ديگران برسانند و براي خود هوادار دست و پا كنند، غافل از اين كه صداي طبل آنها گوشخراش است نه گوش نواز! كه اگر صداي آن گوشنواز و دلنواز ميبود، اكنون آنها تنها نميشدند و سرنوشتي اينچنين برايشان رقم نميخورد.
اما متأسفانه فتنه گران از وقايعي كه بار آوردند درس عبرت نگرفتند،حتي حماسه ۹ ديماه ۱۳۸۸ هم آنها را به خود نياورد. چه خوب ميشد كه آنها نادم ميشدند و به دامن انقلاب و مردم باز ميگشتند؟
نظام، انقلاب و مردم اين فرصت را به آنها دادند تا خود را در معرض انتخاب قرار دهند، صلاحيتشان تأييد شد، همه در چارچوب و پناه قانون در عرصه انتخابات حاضر شدند، اما قانونشكني و قانونگريزي آنها بساط فتنه را پهن كرد تا دشمنان هم در اين بساط كالاي مسموم خود را عرضه كنند.
آنهايي كه در فتنه ۸۸ نقش داشتند و به گونهاي آن را هدايت كردند و شعله آتش فتنه را برافروختند، سالها پيش از اين دوستان انقلاب بودند و مسئوليتهاي سنگيني را هم در نظام اسلامي برعهده داشتند. اما افسوس!
اما انگار تاريخ باز هم تكرار ميشود، تاريح اسلام نمونههاي زيادي در اين زمينه دارد. ماجراي طلحه و زبير را اگر در تاريخ اسلام بخوانيد، آن دو از صحابه رسولالله(ص) بودند، اما لغزش در آنها، آن دو را از مسير اسلام ناب محمدي(ص) و ولايت دور كرد.
آن دو از نخستين كساني بودند كه با حضرت علي(ع) بيعت كردند اما لغزشهاي دنيايي، آنها را به مسلخ شيطان برد. جنگ جمل را عليه اميرالمؤمنين به راه انداختند. ناكثين يا همان اصحاب جمل، گرچه در جنگ شكست خوردند، اما بذر نفاق آنها كاشته شد. بيعت شكستن و نمكنشناسي آنها را خسرالدنيا والاخره كرد.
حضرت امير(ع) هنگامي كه بر سر پيكر بيجان زبير حاضر شدند فرمودند؛ «تو مدتي با پيامبر خدا مصاحب بودي و با او پيوند خويشاوندي داشتي، ولي شيطان بر عقل تو مسلط شد و كار تو به اينجا انجاميد.»
اميرالمؤمنين علي(ع) پيكر بيجان طلحه را هم كه ديدند فرمودند: «براي تو سابقهاي در اسلام بود كه ميتوانست تو را سود بخشد ولي شيطان تو را گمراه كرد و لغزانيد و به سوي آتش شتافتي.»
و اما اكنون كه امنيت را در ميهن عزيزمان برقرار و پايدار ميبينيم، به خاطر بركت و معرفت و بصيرت مردمي است كه در ۹ ديماه ۸۸ با حضور خود در ميدان نبرد با فتنه و نفاق، چشم فتنه را با ولايتپذيري خود كور كردند، اما فتنه شيطان عليه جبهه حق را پاياني نيست. باز هم بايد هوشيار بود، باز هم بايد پا به ركاب، آماده نبرد بود. نبردي سرنوشتساز.