سرزمینهای اشغالی فلسطین طی هفته های اخیر با تحولات سیاسی قابل توجهی همراه شده است که تا کنون سابقه مشابهی نداشته است. از یک سو در صحنه داخلی رژیم صهیونیسیت در حالی نتانیاهو با برگزاری سه انتخابات توانسته بود از سقوط فرار کرده و انتخابات چهارم را نیز مولفهای برای حذف رقبا قرار دهد که در نهایت محاسبات وی نادرست درآمد چنانکه نفتالی بنت رهبر حزب راستگرای یمینا رژیم صهیونیستی گفت که قصد تشکیل دولت جدید برای کنار زدن نتانیاهو را دارد.وی افزود: تلاش می کنم که به یائیر لاپید رهبر مخالفان نتانیاهو برای تشکیل دولت جدید ملحق شوم.بنت با لاپید به این توافق رسیده که بنت تا سپتامبر ۲۰۲۳ نخست وزیر باشد و پس از آن لاپید تا نوامبر ۲۰۲۵ این سمت را عهدهدار شود.
این روند داخلی برای حذف نتانیاهو در حالی رقم خورده است که در عرصه حامیان این رژیم نیز رفتارهای قابل توجهی مشاهده میشود چنانکه لودریان وزیر خارجه فرانسه در باب گرفتار شدن این رژیم به اپارتاید هشدار میدهد.
در همین حال مقامات آمریکا از جمله بلینکن وزیر خارجه در کنار مقامات انگلیسی نظر راب وزیر خارجا آن، بر لزوم تغییر رفتار تل آویو تاکید و عملا حمایتی از نتانیاهو صورت نمیدهد و حتی گفته می شود که سفر بلینکن و راب به اراضی اشغالی با محوریت عبور از نتانیاهو بوده است. حال این سوال مطرح است که چرا این تحولات روی میدهد و آیا میتواند زمینه ساز خروج این رژیم از بحران گردد؟ نگاهی به تحولات فلسطین نشان میدهد که این رژیم در عرصه داخلی با بحران مشروعیت و مقبولیت مواجه شده بگونهای که طی ماههای اخیر شهرک نشینان تظاهراتهای متعددی علیه ساختار حاکم بر گزار کردهاند.
نکته مهم آنکه مقاومت اخیر فلسطین و شکست رژیم صهیونیستی در برابر آن از یک سو به تشدید بحران اقتصادی و اجتماعی این رژیم دامن زده و از سوی دیگر افکار عمومی جهان را به تشدید اقدام علیه تلآویو سوق داده است.
با توجه به این شرایط میتوان گفت که حامیان و متولیان بیرونی رژیم صهیونیستی با محوریت آمریکا و انگلیس و فرانسه برآنند تا با تغییرات ساختاری و حذف نتانیاهو به عنوان کانون اصلی بحران ساز این رژیم، زمینه را برای رهایی این رژیم از فروپاشی را رقم زدند. روندی که البته حجم گسترده شکاف درونی و نیز بیداری جهانی علیه این رژیم و تقویت حمایت از فلسطین این سناریو را با چالش مواجه میسازد بگونهای که بسیاری تاکید دارند که دولت چپ گرا یا راست گرا توان حل بحرانهای این رژیم را ندارد و عملا در مسیر زوال در حرکت است هر چند که در ظاهر با فضاسازی رسانهای و گفتار درمانی به دنبال پنهان سازی این وضعیت بحرانی است.
نویسنده: قاسم غفوری