در خبرها آمده که یکی از خبرگزاریها رفته سراغ نمایندگان مجلس و قیمت مرغ و ماکیان و ایضا تخم این موجودات را سوال کرده و جوابهای چپ اندرقیچی هم گرفته و فردا هم مجبور شده همه چیز را از بیخ و بنتکذیب کند.
ننجون این عمل ننگین را به شدت تقبیح کرده و اعتقاد دارد همانطور که خبرنگاران یک لاقبا از قیمت پنتهاوسهای الهیه و بنز و پورشه و مازراتی خبر ندارند و نمیدانند هر بطری آب معدنی در رستورانهای خیابان فرشته به چه قیمتی فروخته میشود طبیعتا نمایندگان مجلس هم از قیمت گوشت و مرغ و تخممرغ خبر ندارند.
اصلا خودتان قضاوت کنید و انصاف بدهید. برادر لاریجانی با آن هم کبکبه و دبدبه برود مغازه اکبرآقا بقال و یک تخممرغ بردارد و بگوید: اکبر آقا! این چند؟
عیب نیست؟ زشت نیست؟ مگر خودتان خانواده ندارید؟ فردا یکی از شما بپرسد سه هزار میلیارد تومان چند تا صفر دارد از خودتان خجالت نمیکشید؟ مثل بابک زنجانی... آخ ببخشید... مثل بز نمیایستید و نگاهش نمیکنید؟
اما در خبر دیگری آمده که برادر محسن رضایی گفتهاند: مملکت به یک رصدخانه برای پیگیری وضعیت مسئولان نیاز دارد.
بنده بالشخصه با تاسیس این رصدخانه مخالفم. این رصدخانه اولش فقط یک رصدخانه معمولی است ولی در عرض کمتر از یک هفته از یک وزارتخانه هم عریض و طویلتر میشود.
اول دبیرخانه دائمی رصدخانه شکل میگیرد و برادر رضایی میشود دبیرکل و بعد معاونتهای مختلف و ادارات کل و بدنه کارشناسی و آبدارخانه و الباقی قضایا!
در همین راستا معاونتها و اداره کلهای زیر را پیشبینی میکنم:
- معاونت امور رسیدگی به خالیبندی
- معاونت امور وعدههای کشکی
- معاونت امور وعدههای پشمکی
- معاونت امور ماست و خیار
- اداره کل بررسی حرفهای مفت
- اداره کل پس چی شد خوش تیپ؟
- اداره کل برو بابا حال نداری
- اداره کل سه نقطههای شرمآور