از زمانی که شرایط اقتصادی کشور سخت و دچار تشنج شده و قیمت کالاهای مختلف سیر صعودی به خود گرفته است ، دولتمردان کشور به جای اینکه مسئله را حل کنند، یا صورت مسئله را حذف کرده و آن را کتمان می‌کنند و یا به جای وارد شدن در میدان، پای مردم را به میان کشیده و از آنها مایه می گذارند، گویی نمی‌دانند که مردم در چه شرایطی به سر می برند؟
در این میان اگرچه مردم نجابت به خرج می‌دهند و با این شرایط سازگاری دارند اما مقام معظم رهبری بارها با درک وضعیت سخت معیشت مردم به دولتمردان دراین مورد تذکر داده‌اند و خواستار انجام اقدامات لازم برای رفع شرایط حاضر شدند. از جمله اینکه دراین باره فرمودند " مسئولان دولت و دیگر قوا باید به مردم گزارش دهند در این زمینه (اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل) چه کرده‌اند؟
رهبر انقلاب افزودند: مسئولان نباید به مردم بگویند «باید چنین بشود»، بلکه باید بگویند «چنین شد». حضرت آیت الله خامنه‌ای، «بیکاری و رکود و گرانی» را از مشکلات مهم کشور خواندند و گفتند: البته مسئولان در تلاش هستند اما ظرفیت‌های کشور بیش از اینهاست و راه خروج از مشکلاتِ چند بعدی هم مشخص است.
از سوی دیگر برخی از مراجع نیز در همراهی با مقام معظم رهبری بارها در این باره به دولت توصیه کرده‌اند که به فکر چاره‌اندیشی باشد.
به عنوان مثال آیت الله نوری همدانی، با بیان اینکه مشکلات اقتصادی مردم مایه شرمندگی است؛ در این باره گفت: عده‌ای هم به‌جای اینکه مرحم باشند نمک به زخم می‌زنند. مردم وقتی می‌بینند که مسؤولی مشکلات آنها را کتمان می‌کند بر ناراحتی آنها افزوده می‌شود.
این مرجع تقلید تاکید کرد: درست است دشمن جنگ اقتصادی را آغاز کرده و بی‌رحمانه هم مشغول است اما باید توجه داشت مدیریت هم ضعیف است. هیچ اشراف و نظارتی بر خدمات و کالا وجود ندارد.
وی افزود: مسؤولان نباید از تذکر برآشفته شوند روزانه افراد زیادی برای ما نامه می‌نویسند یا به دفتر مراجعه می‌کنند و بسیار ناراحت و نگران وضعیت معیشت و اقتصاد هستند و از علما، مراجع و حوزه می‌خواهند نسبت به وضع موجود تذکر دهند. با این حال علیرغم این توصیه ها شاهد هستیم که
چندی پیش محمدباقر نوبخت سخنگوی دولت از مردم خواسته طلا و ارز خود را به بازار تزریق کند. از سوی دیگر پیش از این نیز اکرمی معاون فرهنگی نهاد ریاست جمهوری در گفتگو با سیاست روز با اشاره به اینکه اگر۵ نفر جمع شوند و ۵۰ میلیون وسط بگذارند می‌توانند اشتغال ایجاد کنند، اظهار داشت: حتی خانم‌های خانه‌دار طلاهایشان را هم بفروشند، می‌توانند این کار را کنند.
شاید دولتمردان چنین درخواستی را از مردم را با مشابه سازی با مردم کره مطرح کرده‌اند.
در سال ۱۹۰۷ ، امپراتوری کره به ژاپن ۱۳ میلیون وون بدهکار بود که این پول معادل بودجه یک سال این کشور می‌شد. از این رو به منظور کمک به پرداخت این بدهی مردان کره سیگار کشیدن را ترک کردند و زنان زیورآلات خود را فروختند.
همچنین در سال ۱۹۹۸ نیز بار دیگر به ۳.۵ میلیون نفر در کره داوطلبانه به کمک کشورشان آمدند. در آن زمان هر فرد به طور متوسط ۶۵ گرم طلا برای نجات اقتصاد کره اهدا کرد و به این ترتیب وام ۵۸ میلیارد دلاری در اوت ۲۰۰۱، یعنی ۳ سال پیش از موعد پرداخت شد.
اما بد نیست که خبرهایی را نیز در مورد شفافیت اقتصادی و مسئولیت پذیری در این کشور را نیز مطالعه می‌کردند.
از جمله اینکه ک گئون-هی رئیس جمهور دلیل قبول میلیون‌ها دلار رشوه از سازمان جاسوسی این کشور از این مقام برکنار شد. وی در حالی برکنار شد که دقیقا مشخص نبود این مبالغ صرف چه شده است اما گزارش‌هایی حکایت از آن داشت این پول‌ها صرف هزینه‌های شخصی وی شده است.
آیا زمانی که مسئولان کشورمان تقاضای کمک از مردم را دارند، دولت مسئولان ناکارآمد را کنار می‌زند تا به مردم ثابت شود که دولتمردان به دنبال بهبود شرایط هستند ؟
اما به نظر می‌رسد که اشرافیگری و خوی کاخ‌نشینی برخی از مسئولان، راه را برای فداکاری مردم بسته است.
مسئول مشکلات چه کسی است
متاسفانه بعد از این اظهارات نیز حجت الاسلام صدیقی در نمازجمعه تهران به مردم توصیه کرد: «شهدا خون داده‌اند و شما مال‌تان را بدهید. چرا به دشمن کمک و شهیدان را ناراضی می‌کنید.»
اگرچه سخنان ایشان از باب ارشادی بود اما مردم معتقند که بایستی ایشان ابتدا به دولتمردان توصیه کند که در عملکرد خود تجدید نظر کند چرا که برنامه‌ریزی‌های غلط اقتصادی دولتمردان، مردم را به این روز انداخته است.
البته کسی منکر فشارها و تحریمهای اقتصادی اخیر امریکا علیه ایران و مشکلاتی که این امر برای کشورمان به وجود آورده نیست، اما تمام مشکل به همین جا ختم نمی‌شود کشور ما مدتها درگیر، تحریمهای اقتصادی بوده و این مشکل تازه‌ای نیست که درک آن برای مردم مشکل باشد.
مسئله این است که بخش عمده‌ای از مشکلات اقتصادی کشور ناشی از سوء مدیریت مسئولان است و آنها هستند که با دنبال کردن اهداف سیاسی در اقتصاد به دنبال منافع حزبی خود هستند چرا که نمی توان با وجود مشاوران بسیار برای هر وزیر دولت را غافل از این امر دانست. به عنوان مثال همین خواسته دولت از مردم برای تزریق طلاها و ارزهای خانگی به بازار موجب افزایش قیمت‌ها و ایجاد تشنج اقتصادی در کشور شد.
مردم چه میگویند
عملکرد مردم در سالهای پس از انقلاب نشان دهنده آن است که آنها مخلصانه در میدان و همواره کنار مسئولین بوده‌اند، که نمونه ای از آن ایثارگری‌های مردم کشور در زمان جنگ و دفاع از میهن اسلامی بود.
شهدا، ایثارگران، جانبازان جنگ از میان همین مردم بودند. مردم ایران در راه حمایت از انقلاب اسلامی هم خون خود را نثار و هم در بسیاری از موارد از دارائی‌های خود صرف نظر کردند. مردم معتقدند اگر فشارها، از سوی دشمنان نظام ادامه داشته باشد آنها تا پای جان در مقابل دشمن می‌ایستند و از جان، مال و فرزندان خود می‌گذرند آنچنان که در این سالها این امر را ثابت کردند. اما در مقابل برخی از مسئولین چه کردند؟
درست در زمانی که مردم همراه با نظام گام بر می‌داشتند، آنها بی اعتنا به مشکلات مردم، دست به ثروت اندوزی زده و زندگی اشرافی پیشه کردند. مسئولیت خود را فراموش کردند و یادشان رفت که وظایفی در مقابل مردمی که آنها را بر سر کار آورده اند دارند؟
حالا مردم میگویند چرا دولت از این گروه از مسئولان نمی خواهد پیشگام شوند و ثروت های خود را در اختیار دولت قرار دهند ؟
درحال حاضر قشر عظیمی از جامعه در حقیقت در صف اول جنگ اقتصادی قرار دارد و همه فکر و ذهن بسیاری از خانواده ها ، بی کاری، اقساط معوقه ، اجاره بهای مانده و حتی خرج خوراک آنان است، بنابراین بد نیست که دولت روی به آقازاده ها زده و به آنها توصیه کند کمی از ریخت و پاش های خود در سفرهای خارج از کشور و هزینه کردهای تفریحی خود بکاهند و به دولت کمک کنند.
مردم می گویند دولت با اینکه می داند که ۵۰ نفری که ۵ درصد سکه های پیش فروشی را خریده اند چه کسانی هستند و اگر هم نداند شناسایی آنها برای دولت کار سختی نیست چرا از آنها برای کمک به دولت کمک نمیگیرد یا الااقل مشخص نمی کند که چه چه کسانی در تلاش هستند تا با احتکار سکه و ارز قیمت ها را در بازار بالا ببرند.
چرا دولتمردان از نجومی بگیران خود کمک نمی خواهد و یا اینکه از نمایندگانی چون سیده فاطمه حسینی که دفاع از خود، همسر و پدرهمسرش درباره حقوق‌های نجومی و تأسیس صرافی از تریبون خانه ملت گفت که «ما سهممان را از سفره انقلاب برداشتیم» کمک بخواهند که حالا از همین سهم به انقلاب کمک کنند.
چرا دولتمردان کشور اموال خود را شفاف اعلام نمی کنند تا آنها نیز سهمی در اداره کشور داشته باشند.
براستی سوال این است که چر محمدباقر نوبخت سخنگوی دولت از وزاری ثروتمند کابینه نمی‌خواهد که در این امر مهم مشارکت جویند .
گفته می‌شود برخی از وزاری کابینه یازدهم و به دنبال آن کابینه دوازدهم دارایی‌هایشان بالای هزار میلیارد است؛ که همه این افراد از سال های دور دارای منصب‌های مختلفی در کشور بودند.
مسئولان در شرایط حاضر باید بیشتر به فکر مردم باشند از ادبیاتی استفاده نکنند که مایه رنجش عمومی شود.
اینکه دولتمردان با فشار بر شهروندان می خواهند کوتاهی‌های خود را جبران کند راه حل درستی برای حل مشکلات مردم نیست.
روزهای سختی پیش روی مردم وجوددارد و گذر از این روزها جز با وفاق و وحدت ملی ممکن نیست، این امر شرط لازم است نه کافی.
آیا سرمایه داران کشور که برخی از وزرا هم در میان آنها هستند با مردم و دولت برای تحقق این امر همراهی می‌کنند.
اگر وزرا از راه حلال و با فکر و بازوی خویش ثروت هایشان را بدست آوردند باید راه و روش ایجاد ثروت را بدانند و با همین روش مشکلات کشور را حل کنند.
آیا ریاست جمهوری از هزینه ۷ میلیارد تومانی تغییرات و بازسازی‌های اساسی در ساختمان سفید نهاد ریاست جمهوری می‌گذرد؟
یا خیر تغییر تحولات کشور تنها به دوش عده ای از مردم است و برای عده ای دیگر بی تاثیر و کم اهمیت بوده محسوب می‌شود ؟
