?>?> سرفصل های انتخابات ۱۴۰۰ | سیاست روز
يکشنبه ۲۳ شهريور ۱۳۹۹ - ۲۲:۵۲
کد مطلب : 115316

سرفصل های انتخابات ۱۴۰۰

موسم انتخابات ریاست جمهوری نزدیکتر شده است و با توجه به شرایط اقتصادی حاکم بر کشور، حساسیت...

موسم انتخابات ریاست جمهوری نزدیکتر شده است و با توجه به شرایط اقتصادی حاکم بر کشور، حساسیت برخی جریان های سیاسی که بضاً وابستگی به چپ و راست دارند، تلاش های انتخاباتی خود را آغاز کرده اند و نام برخی از نامزدهایی که از حمایت آنها برخوردارند بر سر زبانها انداختهاند تا افکار سنجی کنند. اما این که آیا مردم همچون دوره های گذشته باز هم به نامزدهای معرفی و حمایت شده از سوی جریانهای سیاسی رأی میدهند؟
اگر روال همچون سابق باشد، یعنی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری از دو طیف سیاسی وارد میدان رقابت شوند و فرصتی برای دیگر شایستگان فراهم نشود تا خود را عرضه کنند، قاعدتاً آش همان آش، کاسه هم همان کاسه خواهد بود. باید توجه داشت که هنوز در ایران احزاب قوی شکل نگرفته است که بتواند از درون خود کاندیدای تمام عیار انتخابات ریاست جمهوری معرفی کند، ضمن این که یک کاندیدای تمام عیار، خود را خرج جریان های سیاسی که در پی دستیابی به خواسته های جناحی خود است، نمیکند. تاکنون که جریان های سیاسی در کشور کارنامه خوبی از خود بجا نگذاشته اند، به ویژه در زمانی که انتخاباتی در پیش است، عملکرد آنها باعث شده تا اتفاقاتی در کشور بیفتد که هزینه های زیادی را تحمل مردم، انقلاب و کشور کرده است. جریان های سیاسی در کشور به دو طیف اصولگرا و اصلاح طلب تقسیم میشوند که البته هر یک از آنها شاخه هایی دارند، شاخه هایی که اختلاف دیدگاه آنها را با مرکزیت نشان میدهد. جریان های سیاسی زمانی که نامزد خود را برای انتخابات ریاست جمهوری معرفی میکنند، غرق در شعار میشوند. در واقع شعارهای تبلیغاتی پر زرق و برق است که چشم مردم را به سوی خود جلب میکند و باعث رأی آوری میشود.
گذری به دوره های پیشین انتخابات ریاست جمهوری بیندازیم، میبینیم که نامزدها چگونه از فرصت تبلیغات انتخاباتی با بهره بردن از شعارها و وعده هایی که به مردم میدادند، رأی جمع کردند.
اما پس از پیروزی، درصد اندکی از آن شعارها و وعده ها عملیاتی شد و بیشتر آنها مغفول ماند. برای آن که از بیان وعده ها و شعارهای فریبنده که تنها هدف آن جمع آوری رأی مردم است،جلوگیری کرد باید سازوکاری برای پایان دادن به چنین فضایی تعبیه شود تا دیگر شاهد وعده های پر طمطراق از سوی نامزدها نباشیم. همگان میدانند که قانون انتخابات در ایران ایرادات اساسی دارد،از زمان آغاز ثبت نام تا زمان تبلیغات و حتی تأیید صلاحیت افراد ثبت نام کرده. بسیاری از مؤلفه ها زمانی که فردی خود را در قالب و قامت نامزدی انتخابات ریاست جمهوری میبیند، لحاظ نمیشود. کارآمدی و برنامه محوری نامزدی که به مرحله آخر رسیده، دیده نمیشود و همین امر ضعف بزرگی برای یک رئیسی جمهوری است که قرار است کشور را اداره کند. معمولاً نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری پس از پیروز شدن در انتخابات، دولت تشکیل میدهند،وزرا را به مجلس معرفی میکنند، کابینه تشکیل میشود آنگاه دور هم مینشینند که خوب! اکنون چه باید بکنیم؟! اغراق نباشد اکثر دولتها اینگونه بوده است چرا که همان زمان ثبت نام، تبلیغات انتخابات و وعده هایی که به مردم داده شد، بی برنامگی نامزدها را به اثبات رسانده است. شاید برخی از کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری در زمان انتخابات برنامه هم داشته اند،اما در هیاهوی جنجنال های تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری گم شده و کسی آن را ندیده است.
و البته باید گفت، تنها ارائه برنامه کافی نیست بلکه اجرای برنامه هم پشت آن باید وجود داشته باشد. برنامه خوب برای اداره کشور، مجری خوب نیز نیاز دارد، اگر اینگونه نباشد، برنامه ای که میتوانست شرایط را با تغییرات مثبت همراه کند، تأثیرش از یک برنامه بد، بدتر هم خواهد شد. یعنی فرم و محتوا باید با هم همخوانی مثبت داشته باشند تا بتوانند یک برنامه خوب را تولید و اجرا کنند. اکنون شرایط اقتصادی کشور نامناسب است، از یک سو تحریم های اقتصادی که قرار بود با وعده لغو آنها با دستیابی به برجام، رونق اقتصادی ایجاد کند، از سوی دیگر تبعات ویروس کرونا و دست آخر ناکارآمدی هایی که در مجموعه دولت و برخی نهادها و سازمانها دیده میشود، اوضاع را به گونه ای پیش برده که شرایط را برای رئیس جمهور بعدی دشوار کرده است. به همین خاطر،انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ باید رقابت میان نخبگانی باشد که برنامه محور در چارچوب پیشرفت متوازن باشد.
جمهوری اسلامی ایران نیاز به تکنوکرات ندارد، تکنوکرات و تکنوکراسی به دنبال توسعه است اما توسعه ای که در آن ارزشهای انسانی و اخلاقی و دینی جایگاهی ندارند. لیبرال مسلک هم به درد کشور نمیخورد که هم اکنون و سالها است که اقتصاد کشور با روش لیبرالی اداره میشود و بسیاری از کارشناسان اقتصادی و نخبگان نسبت به حاکمیت این تفکر اقتصادی در کشور انتقاد دارند.
ایران اسلامی، رئیس جمهوری میخواهد انقلابی با روحیه جهادی که همه مؤلفه های لازم در چنین فردی برای ریاست جمهوری در تراز انقلاب وجود داشته باشد.

نویسنده: محمد صفری

https://siasatrooz.ir/vdcezn8zpjh8zxi.b9bj.html
نام شما
آدرس ايميل شما
کد امنيتی