مدرس دانشگاه، منتقد و فیلمنامه نویس سینما و روانشناس با انتقاد شدید از وضعیت کنونی فیلم‌ها و ترویج ابتذال در سینمای کشور گفت: من افسوس می‌خورم که سینمای ایران که زمانی در دنیا سینمای خوش نامی بود و به عنوان سینمای متفکر و هنری مطرح بود چرا کارش باید به جایی برسد که سرشار از آثار مبتذل شده است؟
چیستا یثربی افزود: یکی از سوألات بسیار مهمی که همواره برای بنده مطرح می‌شود این است که چطور برخی از این فیلم‌های سینمایی و سریال‌های شبکه نمایش خانگی مجوز می‌گیرند؟ سریال‌ها و فیلم‌هایی که بسیاری از دغدغه مندان، کارشناسان و پیشکسوتان سینما علیه آن‌ها موضع گرفته‌اند و معتقدند نه تنها سطح انتظار و توقع مردم را از سینما پایین می‌آورد بلکه باعث ایجاد بحران در جامعه نیز می‌شود. چرا ما صرفاً به سینما به عنوان ابزار سرگرمی نگاه می‌کنیم؟ آیا هنوز به این نتیجه نرسیده ایم که این اتفاقات از خارج سینما بر سینما تحمیل می‌شود و اسپانسرهای میلیاردی که در سینما پولشویی می‌کنند باعث این اتفاقات شده اند؟ ای کاش سلاطین سینما، تئاتر و موسیقی هم شناسایی و اعدام می‌شدند تا دیگر شاهد این اتفاقات در هنرهفتم نبودیم!
وی ادامه داد: برای بنده شوکه‌کننده است که چطور فیلمنامه‌هایی ادبی با معیارهای درست و اصولی فیلمنامه نویسی در کشور ما مجوز نمی‌گیرند و بسیاری از سینماگران متبحر و کاربلد بیکار و خانه نشین شده‌اند اما سیل انبوهی از آثار سخیف و مبتذل به راحتی مجوز می‌گیرند؟ چطور ممکن است که در حال حاضر دست اندرکاران شورای نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی و شوراهای پروانه ساخت و نمایش چشم‌های خود را روی این نوع آثار می‌بندند و در ثانیه‌ای به این نوع آثار مجوز تولید و اکران می‌دهند؟
یثربی با طرح این پرسش که شورای تفحص وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کجاست و چه می‌کند اظهار داشت: من نمی‌دانم چطور شورای تفحص جلوی اکران گسترده این نوع آثار سخیف را نمی‌گیرد؟ اسفا که اصولاً فرهنگ و هنر کشور ما از سینما و تئاتر گرفته تا موسیقی و... دچار یک مافیازدگی وحشتناک شده است و دست‌هایی عجیب در کارند تا فرهنگ و هنر کهن و ارزشمندمان را به یغما ببرند.
این کارشناس فرهنگی تصریح کرد: ای کاش یک بایکوت عمومی از سمت جامعه برای آثاری که می‌تواند سینما را بدنام کند صورت گیرد. این خود مردم هستند که باید با قدرت جلوی مافیای سینما که می‌خواهند فرهنگ و هنر را نابود کنند بایستند.
یثربی با انتقاد از موضع منفعلانه وزارت ارشاد در برخورد با آثار مبتذل در سینما اظهرا داشت: وزارت ارشاد باید واقعاً قدرت اجرایی داشته باشد در غیر این صورت باید قید مفهوم هنر را در سینما زد.
این نویسنده خاطرنشان کرد: کسانی که توجیه‌شان از تولید فیلم‌های مبتذل رونق گیشه است بهتر است بروند فیلم‌های هالیوودی سرشار از سکس و خشونت را نمایش دهند! من به این دسته افراد می‌خواهم این را بگویم که اگر ۲۰ سال پیش هم به این نوع آثار مجوز می‌دادید گیشه سینماها رونق می‌گرفت چرا آن زمان مجوز ندادید؟
وی تأکید کرد: اصلاً به هیچ قیمتی نباید این مجوزها صادر شود. نه در تئاتر نه در سینما و نه در هیچ حوزه فرهنگی و هنری دیگر! من یادم می‌آید سال‌ها ثبل یک کارگردانی بود که تئاتری کمدی روی صحنه برده بود که با شکست در گیشه مواجه شد و کارگردان بازیگرانش را مجبور کرد برای خنداندن مخاطبان به هرچه بلد هستند توسل کنند و حتی جوک‌های رکیک بگویند تا نمایش پرفروش شود دریغ از آنکه اندک تفکری داشته باشد مبنی بر اینکه با این کارش تیشه به ریشه هنر مملکت می‌زند و هنر مملکت را برای ابد متبذل می‌کند!
یثربی یادآور شد: مگر ما نمونه فیلم‌های طنز و کمدی ارزشمند و فاخر در سینمای مان کم داشتیم که اینک به سمت مبتذل ترین و سخیف ترین‌ها پیش رفته ایم؟ مثلاً مگر فیلم «لیلی با من است» یک فیلم کمدی خوب نبود که هیچ گونه بی ادبی نداشت؟ منظور من از بی ادبی صرفاً بیان یک دیالوگ بی ادبانه نیست بلکه از اساس مبتذل بودن است!
این منتقد سینما در بخش دیگری از این گفتگو با اشاره به یکی از سریال‌های اخیر شبکه نمایش خانگی که برای مدتی توقیف شده بود اظهار داشت: من سریالی از شبکه نمایش خانگی را چند وقت پیش کنار دختر ۲۰ ساله ام خجالت کشیدم ببینم و تلویزیون را خاموش کردم. قبلاً خانواده‌ها جلوی تلویزیون جمع می‌شدند اما الآن رویمان نمی‌شود با هم یک سریال ببنیم. فرهنگ سطحی نگری و ابتذال رواج پیدا کرده، مردم به چیزهایی می‌خندند که اصلاً خنده دار نیست و گریه دار است و اوج ابتذال را نشان می‌دهد. چه کسانی هستند که به این سریال‌های بی شرمانه مجوز می‌دهند؟
یثربی در خاتمه این گفتگو متذکر شد: البته خوشبختانه مردم ما هوشمندتر و فرهیخته تر شده اند؛ مردم منتقدان هوشیاری شده‌اند و این را می‌توان از موضع گیری و کامنت‌های شان در فضای مجازی علیه برخی از فیلم‌های سخیف این اواخر متوجه شد. بنده یقین دارم مردم به زودی این فیلم‌ها را بایکوت می‌کنند. در تئاتر این اتفاق افتاده و آثاری را که از حرکت درست خارج شده و به سمت سطحی گرایی رفته نمی‌بینند. سینماگران و مدیران سینمایی باید بدانند که با فحش و کلمات رکیک و ته مایه سکس و خشونت نباید مردم را به سینما کشاند. مردم منتقدان تیزهوش شدند و این اتفاق مبارکی است. سینماپرس
