بدنبال سخنرانی اخیر رهبر معظم انقلاب اسلامی در خصوص اقدامات اخیر قوه قضاییه و مبارزه با فساد، رسانه های معاند در حرکتی هماهنگ این اظهارات را پایان برنامه مبارزه با فساد عنوان کرده و اینگونه مدعی شدند که ایشان به دلیل حمایت از رئیس پیشین قوه قضاییه خواستار پایان مبارزه با فساد در قوه قضاییه شدند.
این رسانه ها اینگونه تحلیل کردند که تاکید مقام معظم رهبری برای مبارزه با فساد به منظور خاموش کردن نارضایتی از فساد و مشکلات اقتصادی صورت گرفته و مبارزه با فساد در قوه قضاییه نمایشی بوده است.
این جریان سازی غربی حتی به نامه اخیر موسوی خوئینی‌ها به رهبر انقلاب اشاره و تاکید کردند که سخنرانی اخیر مقام معظم رهبری در ارتباط با این نامه صورت گرفته است.
توصیه هایی مکرر
نگاهی به فرمایش‌های مقام معظم رهبری نشان می‌دهد که تاکید رهبر معظم انقلاب برای مبارزه با فساد به امروز و دیروز اختصاص نداشته و ایشان به شکل مکرر در طول سالهای گذشته تاکنون بر ضرورت این امر تاکید داشتند.
نگاهی به بیانات ایشان از سال ۱۳۸۰ تا امروز درباره فساد اقتصادی حکایت از آن دارد که ایشان از این امر با عنوان «یک جهاد واقعی» یاد کرده‌اند.
رهبر معظم انقلاب در ۳/۱۱/۱۳۸۰ در این باره فرمودند: مبارزه با فساد، یک جهاد واقعی و البته کار بسیار دشواری است. ایشان در ۱۹ دی ماه همان سال در سخنانی تصریح کردند؛ امروز یکی از مهمترین مسائل ما، مبارزه با فساد است. این را باید همه مسؤولان کشور بفهمند. فساد یعنی چه؟ فساد یعنی اینکه کسانی با زرنگی، با قانوندانی، با زبان چرب و نرم و با چهره حق به جانب، به جان بیت‌المال این ملت بیفتند و کیسه‌های خود را پُر کنند.
ایشان در ۵/۶/۱۳۸۲ نیز با اشاره به اینکه دولت باید مرکزی باشد که مبارزه با مفاسد اقتصادی را دنبال کند، خاطرنشان کردند: قوّه قضاییّه در مرحله آخر این اقدامات قرار می گیرد.
ایشان در۱۸/۷/۱۳۸۵ نیز تاکید کردند: چه دست داشتن در فساد اقتصادی، چه چشم بستن بر فساد اقتصادی، چیزهایی است که حرکت عمومی کشور را کُند میکند.
مقام معظم رهبری در تاریخ ۷/۴/۸۶ در واکنش به برخی از اظهارات مبنی بر اینکه برخورد با مفاسد اقتصادی، مخل امنیت اقتصادی میشود، اظهار داشتند: بعضی خیال میکنند - یا این‌جور وانمود میکنند که خیال کرده‌اند - که برخورد با مفاسد اقتصادی، مخل امنیت اقتصادی است. این عکس قضیه است؛ این درست نقطه مقابل حقیقت است. برخورد با مفسد اقتصادی موجب امنیت اقتصادی است برای غیرمفسد. غیرمفسد کیست؟ اکثریت مردم.
ایشان بار دیگر در تاریخ ۹/۲/۹۴ با تاکید بر اینکه با «دزد دزد» گفتن، دزد از دزدی دست برنمیدارد، فرمودند: باید رفت وارد میدان شد. مسئولان کشور، روزنامه که نیستند که راجع به فساد حرف میزنند.
همچنین ۲۴/۴/۹۷ ایشان با انتقاد از نحوه ارائه ارز در کشور و ورود دلالان به این امر، یادآور شدند که این گونه اقدامات معنای خیانت دارد و نیازمند برخورد فوری است.
رهبری در ادامه این اظهارات خاطرنشان کردند : ما باید برخورد کنیم بعد برخورد را به مردم بگوییم... بگوییم این کار اتفاق افتاد؛ این خوب است، این درست است... در همین چیزهایی که شرکتهای صوری‌ای که درست کردند و آمدند به‌عنوان اینها ارز گرفتند، دستگاه امنیتی باید دنبال کند، فعال باشد، اینها را شناسایی کند... برخورد جدی بکنید، مردم استقبال میکنند از این برخورد.
ایشان در ۲۲/۵/۹۷ نیز با تاکید بر اینکه فساد و مفسد؛ مفسد بایستی مجازات بشود، فرمودند: خب حالا چرا این را ما علنی میگوییم و اصرار میکنیم؟ برای خاطر اینکه تجربه نشان داده که وقتی با فساد و با مفسد، مواجهه و مقابله صورت میگیرد، جیغ‌ودادهایی از گوشه‌وکنار بلند میشود.
تبعیض یا مبارزه با ظلم
در این میان این رسانه ها از یک سو رئیس پیشین قوه قضاییه را مورد حملات خود قرار داده و او را متهم به همدستی با طبری کردند و از یک سوی دیگر با اشاره به حمایت رهبری از آیت الله آملی لاریجانی چرایی آن را در افکار عمومی مورد سوال قرار دادند و بر تبعیض و نمایشی بودن مبارزه با فساد و انسداد راه مطالبه تاکید کردند.
این در حالی است که رهبرانقلاب در اوج این هجمه ها فرمودند: “در همین دادگاه اخیر به بعضی از بزرگان پاک دست قبلی قوه قضائیه اهانت و ظلم شد. یعنی واقعاً جفا شد…"
در این میان باید به کسانی که پیام همدستی لاریجانی با طبری را به جامعه مخابره کردند، خاطرنشان کرد، اگر ضد انقلاب و معاندین چنین مطالبی را عنوان کنند، حرجی بر آنها نیست، چرا که آنها از ابتدای انقلاب دشمنی خود را با مردم و این نظام نشان داده‌اند، اما اینکه عده‌ای به دلیل تسویه حسابهای حزبی و کینه سیاسی وارد چنین بحث هایی می شوند، جای سوال دارد. بعلاوه باید از بخشی دیگر که به دنبال مطالبه هیجانی و غیر اصولی این ماجرا بوده و واهمه‌ای از اتهام و افترا زدن به دیگران ندارند، پرسید که آیا واکنش رهبری به تهمت ها و رفتارهای غیر اخلاقی و ظلم به دیگران ، بستن راه فساد است؟ اینکه رهبری از اقدامات آقای لاریجانی به دلیل مبارزه با فساد حمایت می کنند به این معناست که در زمان وی هیچ نوع خطایی در قوه قضاییه رخ نداده است؟
رهبرانقلاب در مواجهه با افترا و هتک حرمت لاریجانی توصیه به تقوا کردند. در همین سخنرانی یک تعبیر راهبردی دارند و آن اینکه فساد خطرناک است اما ظلم در مبارزه با فساد خطرناک ترست.
اینکه عده ای بین نقد، توهین و افترا تفاوتی قائل نیستند، مشکل از کج فهمی آنهاست و ارتباطی به سخنان رهبری ندارد.
یادمان باشد که در زمان آیت الله آملی لاریجانی برخوردهایی با مفاسد اقتصادی صورت گرفت که از جمله برخورد با فرزند مرحوم هاشمی رفسنجانی و محاکمه رحیمی و دادگاه کهریزک و مرتضوی بود و آنچه که اکنون در جریان است منبعث از همان اقدامات عدالتخوانه گذشته است.
در سخنان مقام معظم رهبری آمده است که مبارزه با فساد از زمان رئیس پیشین شروع شده است و ایشان هیچگاه نگفتند که لاریجانی نسبت به تخلفات زیر دستش مسئول نیست.
تضعیف علی لاریجانی
در این میان بسیاری بر این باورند که تضعیف ریاست سابق قوه قضائیه فقط ماجرای یک فرد نیست، بلکه به طورقطع نه تنها روی آینده سیاسی آقای صادق لاریجانی، بلکه روی آینده علی لایجانی هم تأثیر می گذارد ؛ فردی که به نظر یکی از محتمل‌ترین گزینه‌های انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ است. پس از تاکیدات مکرر رهبری در زمینه مبارزه با فساد بدون در نظر گرفتن مناسبات جناحی و نقش ویژه این دستگاه در برخورد با مفسدان اقتصادی، بسیاری از سیاسیون از این فضا استفاده و رویکرد انتقادی به خود گرفتند اما با استفاده از عینکی آینده نگر به تبلیغات منفی پرداختند تا از چرخش این قوه به نفع خود استفاده کنند .
انتقاد وارده
دراین میان یک نکته نیز نهفته است و آن تعامل و ارتباط اندک قوه قضاییه در دوره پیشین با رسانه‌ها و خبر رسانی به آنهاست. اگر لاریجانی پیش از این جریان در خصوص اقداماتی که برای مبارزه در قوه قضاییه انجام داده است سخن می‌گفت، کار به اینجا نمی کشید.
وقتی در زیر مجموعه یک مدیر ارشد، فسادی اتفاق می‌افتد، با وجود اینکه خود آن مدیر ولو مرتکب فسادی نشده باشد، بازهم نمی توان گفت که اساسا او دیگر وظیفه‌ای ندارد. در بسیاری از نقاط جهان در این مواقع، فرد با عذرخواهی، به افکار عمومی احترام گذاشته و مقداری از خطای غیرعمدی ماجرا را مسئولانه می پذیرد.
اما در نهایت باید در نظر داشت که اساسا منطق افراد دلسوز انقلاب در نقد به قوه قضائیه، آیت الله آملی و فساد افشاشده با برخی سیاسیون و معاندید تفاوت از زمین تا آسمان دارد. ناراحتی دلسوزان از رخداد یک فساد و خوشحالی از شجاعت برخورد با یک مفسد درون قوه قضائیه با سوت و کف برخی جریانات سیاسی که به دنبال بزنگاهی برای طعنه و تلافی هستند، به طور کامل متمایز است.
