یک سال پیش در چنین روزی جهان شاهد تروریسم دولتی آمریکا بود. تروریسمی که با به شهادت رساندن سردار سپهبد قاسم سلیمانی، ابومهدی المهندس معاون حشد الشعبی و همرزمانشان در فرودگاه بغداد توسط آمریکا رقم زده شد. آمریکایی‌ها بر این تصور بودند که با ترور فرماندهان مقاومت، زمینه ساز تضعیف جبهه مقاومت در منطقه می شوند تا نتیجه آن ادامه حیات گروه‌های تروریستی و رژیم صهیونیستی و نیز استمرار بحران در منطقه برای توجیه حضور نظامی آمریکا باشد.
اکنون یک سال از آن زمان می‌گذرد در حالی که تحولات حقایقی دیگر را نشان می‌دهد. در یک سوی معادله عملکرد جبهه مقاومت قرار دارد که دستاوردهای انصارالله یمن در مبارزه با ائتلاف سعودی-آمریکایی و تغییر موازنه قدرت به نفع یمن، دستاورهای سوریه و عراق در مبارزه با تروریسم، موازنه وحشتی که حزب الله لبنان پس از شهادت یکی از اعضایش توسط رژیم صهیونیستی علیه این رژیم به راه انداخته که ماه‌هاست سربازان این رژیم در آماده باش به سر می‌برند و.... بخش کوچکی از این دستاوردهای مقاومت است. در سوی دیگر معادله، عملکرد منطقه و جهانیان در سالگرد شهادت سرداران مقاومت است. امروز در بسیاری از کشورهای منطقه و جهان، مردم با برپایی مراسم‌های یادبود، ضمن گرامی داشتن یاد و خاطره سرداران مقاومت و تاکید بر ادامه راه آنها، خواستار انتقام خون آنها هستند.
نگاهی به تاریخ چند دهه اخیر جهان نشان می‌دهد که افرادی بوده‌اند که پس از درگذشتشان برای آنها مراسم یادبود گرفته شده است اما مراسم آنها در حد کشورشان و یا چند کشور محدود بوده است اما امروز سراسر جهان سالگرد شهادت سرداران مقاومت را به سوگ نشسته و خواستار مجازات عاملان و آمران این جنایت بزرگ شده‌اند. هر چند که آمریکایی‌ها با برخی تحرکات نظامی در منطقه و فضاسازی رسانه‌ای و حتی ادعاهای جدید برای ایران هراسی به دنبال کم رنگ‌سازی سالگرد شهادت سرداران مقاومت بوده‌اند اما این حربه‌ها نیز نتوانسته ذره‌ای از ارادت و اشتیاق جهانیان به سرداران مقاومت را بکاهد و امروز جهان در سوگ این دلاورمردان که پیامشان پیام آزادگی و مقاومت بوده اشک می ریزند در حالی که فریاد ادامه راه آنها را سر می‌دهد. حقیقت امروز، جهانی شدن مقاومت سرداران مقاومت است که همچنان ادامه خواهد داشت که حداقل ثمره آن خروج آخرین نفر از نظامیان آمریکایی از منطقه خواهد بود.
نویسنده: مهسا شاه‌محمدی
