برخی از چهره‌های نام‌آشنا، شناخته شده و دارای کارنامه که داوطلب انتخابات ریاست جمهوری ۹۶ شده‌اند با حضور در برنامه‌ها و مراسم مختلف برای بازمعرفی خود به افکارعمومی تقلا می‌کنند.
در نگاهی اجمالی به آن‌چه تاکنون پیش و پس از ثبت‌نام این دوره از رقابت‌ها به چشم می‌نشیند اینکه هریک از نامزدهای مطرح و مدعی بخش قابل توجهی از توان خود را در اثبات ناتوانی رقیب یا رقبا به کار بسته است اما آیا این عملکرد برای کسب آرای افکارعمومی کافی است؟
نامزدهای مدعی و گروه‌های مشاوره همراه آن‌ها باید به یک نکته با نگاهی وسیع‌تر و عمیق‌تر توجهی مضاعف داشته باشند و آن اینکه انتخابات پیش‌روی در مقایسه با انتخابات گذشته، تفاوت‌های ماهوی داشته و در این انتخابات پیش‌روی شعار و هیاهو جایی ندارد.
صحنه رقابت تبلیغاتی در فضای حال حاضر نیز با ظهور و بروز رسانه‌های نوین تغییر کرده و به طرفه‌العینی دیدگاه‌ها و پیام‌ها را انتقال می‌دهد و از دیگر سو مخاطبان نیز از رشد آگاهی و اطلاعات عمومی قابل اعتنایی برخوردار شده‌اند و به راحتی نگاه و رأی خود را صرفاً به تئوری‌ها ونظریه‌های پرطمطراق و دارای رنگ و لعاب متمایل نمی‌کنند.
این روزها افکارعمومی اعم از مردم کوچه و خیابان و صاحب‌نظران و تحلیلگران می‌پرسند در پس این وعده‌ها و شعارها، بایدها و نبایدها آیا برنامه‌‌ای با قابلیت کارآمدی و اجرایی شدن وجود دارد؟ کدام چهره‌‌ها در ترکیب کابینه احتمالی نامزدهای مدعی حضور دارند؟ پاسخ به این دو سوال مهمترین خواسته افکارعمومی از نامزدهای انتخاباتی است.
افکارعمومی، شعارها و وعده‌های جریان‌های ریشه‌دار انقلاب اسلامی را شنیده، خوانده و دیده است و همچنین خاطرات تلخ و گزنده‌ای از وعده‌های بر زمین مانده در ذهن و اندیشه خود دارد بنابراین در صحنه پیش‌رو تاکتیک شعارها و وعده‌ها دیگر کارآیی خود را از دست داده است و باید از استراتژی‌کلان و برنامه‌های کوتاهمدت و بلندمدت سخن گفت و البته به نوعی سخن گفت که در سال‌های آتی انکار آن امکان‌پذیر نباشد!
مردم ایران اسلامی نشان داده‌اند که درباره نظام، انقلاب و ارزش‌های دینی و ملی خود با هیچ جریان و گروهی اهل تسامح و تساهل نبوده و به اصطلاح تعارفی با کسی ندارند، بخش کثیری از مردم، مدیران ولایت‌مدار، متعهد، فرد مخلصی را جست‌وجو می‌کنند که با اتکا به «نقشه راه» کلان، نظام جمهوری اسلامی ایران برآمده از اندیشه‌ها و آرمان‌های حضرت امام روح‌الله(ره) و رهبری، کشورداری کنند.
محمد کریمی
