جمهوری اسلامی ایران تاکنون در مقابل تهدیدات و دشمنیهای آلسعود، منطقی، معقول و هوشمندانه رفتار کرده است اما سران سعودی چنین نبودند.
تحولاتی که در داخل عربستان سعودی پس از ملک عبدالله ایجاد شده، این کشور را از اندک تعقل در آن زمان دور ساخته و به رفتارهای تند احساسی همراه با عقدههای چندین ساله باقی مانده در گلوی سران وهابی سعودی تبدیل کرده است.
اگر هر کشوری به جز ایران، هدف تهاجم غیر منطقی و غیر معقول آلسعود قرار میگرفت، تاکنون دودمان این رژیم را به باد داده بود، اما ملاحظاتی همچون برادری در دین و مذهب و وجود اماکن مقدس در این کشور، باعث شده است تا ایران همچنان پایبند این ملاحظات باشد.
شاید همین ملاحظات است که باعث شده سران عربستان سعودی اینگونه گستاخانه و وقیح دشمنیهای خود را علیه جمهوری اسلامی ایران افزایش میدهند.
اما با سیاستهای خصمانه آلسعود علیه ایران چه رفتاری را باید در پیش گرفت؟ آیا ایران، همچون عربستان رفتار کند و زاویه سیاستهای خود را علیه این رژیم تند کند یا رفتار و سیاستی که هم اکنون در جریان است ادامه دهد؟
برخی پیشنهاد مذاکره و گفت وگو را میدهند، برخی دیگر هم، اعتقاد دارند که باید با رفتارهای گستاخانه عربستان سعودی، برخورد قاطع شود، اما در شرایط موجود در منطقه بحران زده غرب آسیا، مذاکره و گفت وگو، حتی میانجی تراشی برای برطرف کردن اختلافات میان دو کشور نمیتواند کارساز باشد، چرا که سران سعودی هیچ علاقهای به این سیاست ندارند.
مذاکره و گفت وگو با حکام سعودی بر سر چه موضوعاتی؟ آنها اعتقادی به اقدامات غلط و غیر عقلانی خود در منطقه ندارند و هر آنچه که مرتکب میشوند، معقول و منطقی میدانند و در این میان تنها جمهوری اسلامی ایران را مقصر معرفی میکنند، با چنین رژیمی میتوان مذاکره کرد و به نتیجه رسید؟
عربستان سعودی در گرداب ایجاد شده به دست خود دست و پا میزند، همه تلاشها و رفتارهای سران این رژیم برگرفته از گستاخی، خطرآفرینی و بیعقلی کامل است که جهان اسلام را با خطرات جدی روبرو ساخته است.
ماجرای شکل داده شده از سوی عربستان برای لبنان تازهترین اقدامی است که با گروگانگیری سعدحریری و شوی مصاحبهای که با او انجام شد، وارد فاز تازهای شده است.
در این میان، آن دسته از تحلیلگرانی که اعتقاد دارند باید با رفتارهای عربستان سعودی علیه ایران در منطقه، برخورد قاطعی شود، شاید حق با آنها باشد، اما باید پذیرفت، منطقه تحمل یک چالش به بزرگی تقابل ایران و عربستان را ندارد و قطعاً، برخورد این دو کشور تبعات بسیار سنگین بر پیکر جهان اسلام وارد خواهد کرد.
عربستان در حال خودزنی است، همه اقداماتی که این رژیم در حال انجام است، به زیان عربستان سعودی تمام خواهد شد، تصور این که ایران دست روی دست بگذارد و اجازه دهد تا رژیم سعودی هر غلطی که خواست انجام دهد، متصور نیست، اقداماتی که ایران باید مقابل همه گستاخیها و جنگافروزیها و جنگطلبیها انجام دهد، این است که هزینههای این رژیم را بالا ببرد. هماکنون سعودیها به خاطر شکستهایی که در منطقه متحمل شدهاند، گیج شده و مغز آنها به خوبی کار نمیکند به همین خاطر است که همچون دیوانهها رفتار میکنند و در این رفتارهای دیوانهوار، ضرباتی را بر پیکر فاسد رژیم خود نیز وارد کردهاند، در صورت ادامه سیاستهای حکام سعودی همین ضربات و خودزنیها، باعث نابودی رژیم وهابی آلسعود خواهد شد. این رژیم هم اکنون در میان افکار عمومی جهان هیچ جایگاهی ندارد، به همین خاطر است که گرایش خود را به رژیم صهیونیستی افزایش داده و سعی دارد با تشکیل ائتلاف با آن، ضعف انزوای خود را بپوشاند.
جمهوری اسلامی ایران با همه ظرفیتهای خود، هوشمندانه و مدبرانه در قبال سعودیها عمل کرده است، بخشی از عصبانیت آلسعود به همین خاطر است، ایستادگی و مقاومت بر سر آرمانهای انقلاب اسلامی و ادامه حمایت از جبهه مقاومت و مسلمانان و شیعیان منطقه، آلسعود را به سرنگونی نزدیکتر میکند، رژیم سعودی رو به احتضار است.
نویسنده: سیاوش کاویانی