این روزها در آستانه رونمایی از مستند زندگی شهید لاجوردی هستیم، دادستان انقلاب تهران، رئیس سازمان زندان‌ها و مبارزی که نقش بسزایی در مهار منافقین داشت کسی که شاید حلقه مفقوده انفجار نخست‌وزیری در سال ۶۰ تنها دست خودش باشد و بس، او فردی است که در دهه ۷۰ ترور شده است آن هم وقتی یک ماه تمام زیرنظر بوده و خودش حتی این موضوع را به خانواده اعلام کرده و خانواده هم به دور از چشمش به نهادهای مربوطه اطلاع می‌دهند که مواظب ترور باشند، اما نهایتا لاجوری با همان دوچرخه قدیمی و در همان بازار عمومی مردمی ترور می‌شود تا پرونده ترور دفتر نخست‌وزیری همچنان مبهم بماند. او مردی عجیب و غریب است که هنوز هم زوایای پنهان زندگی‌اش بر مردم انقلابی آشکار نشده است و مظلومیتش به حدی است که حتی بعد از اکران فیام ماجرای نیمروز رهبری اشاره می‌کنند که جا دارد مستقلا فیلمی از زندگی این شهید بزرگوار ساخته شود.
لاجوردی کسی است که منافقین به خونش تشنه، توابین برایش اشک‌ریزان و نفوذی‌ها برایش کمین می‌کشیدند و نهایتا هم او را شهید کردند. برای درک بهتر ابعاد زندگی این شهید بزرگوار با دختر او زهره السادات لاجوردی هم‌کلام شدیم تا زندگی پدر را مرور کنیم. او از روزهایی می‌گوید که پدرش برای نخستین‌بار پرونده‌ای را خانه می‌آورد و برای اعضای خانواده شرح می‌دهد و احساس نگرانی از ترور شدن را بر زبان می‌راند و حتی چند روز آخر با خانواده‌اش عکس یادگاری می‌گیرد و خداحافظی می‌کند. دختر لاجوردی از روزهایی می‌گوید که تنها یک پرونده را از زبان پدر شنیده و آن پرونده انفجار دفتر نخست‌وزیری است آن هم به این دلیل که پدر حس کرده به زودی ترور می‌شود و نگران بوده چون حس کرده نفوذی‌های دوران دهه ۶۰ مجددا در حال قدرت گرفتن هستند و باید مانعی برای آنها ایجاد کرد. با این مقدمه بخوانید ماحصل این گفتوگو را:
