برخی در جامعه زمانی که به مقایسه زمان پیش از انقلاب و پس از انقلاب می‌پردازند از خود می‌پرسند چه می‌خواستیم چه شد؟
برای پاسخ به این پرسش که در ذهن بسیاری از جوانان امروزی نقش بسته که البته از سوی محافل رسانه‌ای آن سوی مرزها نیز به آن دامن زده می‌شود تا اذهان اقشار جامعه را درگیر این موضوع کند نیازمند ساعت‌ها پاسخ است که البته به توجه آنهایی که شبهه و شائبه‌ای نسبت به دستناوردهای انقلاب و شرایط دوران رژیم گذشته دارند، وجود دارد.
اما انقلاب اسلامی ایران با خود برکات زیادی را در پی داشته است که مجهول است که چرا به خوبی دیده نشده و نمی‌شود. آیا ضعف اطلاع رسانی در این زمینه وجود دارد، آیا رسانه‌های معاند با تبلیغات منفی بر افکار عمومی تأثیر می‌گذارند؟ آیا مسئولین به درستی به وظایف خود عمل نمی‌کنند یا این که انتظار و توقع مردم بالا رفته است؟
چگونه است که همچنان در میان برخی افراد جامعه ساخت پل ورسک در اذهان باقی است و آن را یک کار عمرانی بزرگ تلقی می‌کنند و داستان قرار دادن مهندس آلمانی یا اتریشی این پل زیر آن به دستور رضا شاه و حرکت قطار از روی پل را یک داستان واقعی می‌پندارند اما از خود نمی‌پرسند که همین پل اگر مهندس و کارشناس خارجی نبود، در دوران رضا شاه محال بود ساخته شود!
اما در کنار این پل و راه آهن که در دوران پهلوی ساخته شده است، در طول ۴۲ سال عمر انقلاب تنها در زمینه اقتصادی، صنعتی و عمرانی صدها پل از آن مهمتر، حساس‌تر و کاربردی تر ساخته شده که به چشم نمی‌آید یا اگر هم بیاید عادی جلوه می‌دهد.
انقلاب اسلامی با همه گرفتاری‌ها، کارشکنی‌ها و دشمنی‌ها توانسته است به ظرفیت‌های بالای علمی، دانش، فناوری و دیگر عوامل قدرت اقزایی دست یابد که دشمن از این بابت نگران است.
اگر در دوره رژیم گذشته به شاکله حاکم بر کشور از نظر اقتصادی، سیاسی، علمی، فرهنگی و اجتماعی بنگریم، آیا می‌توان یک نمونه شاخص که بتوان را افتخار دانست از آن نام برد؟
هر آنچه که در دوره های گذشته ساخته شده به دست عوامل خارجی و در چارچوب اهداف آنها ساخته شده بود. اما اکنون هر آنچه که در کشور ساخته می‌شود برای پیشرفت و تعالی مردم و انقلاب اسلامی است.
از ضعف‌ها، ناکارآمدی‌ها و حیف و میل‌هایی که وجود داشته است نمی‌توان گذشت اما در میان همین نکات منفی، جمهوری اسلامی ایران با وجود دشمنی‌ها که حتی نمونه آن را نمی‌توان در دنیا یافت، در اقتصاد، فرهنگ، دانش، پیشرفت‌های هسته‌ای، پیشرفت‌های فضایی، قدرت نظامی که عامل بازدارنده مقابل تهدیدات است، سرآمد است.
نمی‌توان منکر این پیشرفت‌ها شد و آنها را نادیده گرفت.نسل کنونی شاید اکنون از پدران خود خرده بگیرند که چرا انقلاب کردید؟ آیا از سر شکم سیری بود؟ آیا خوشی زیر دلتان زده بود که انقلاب کردید؟
نسل کنونی که چنین پرسش‌هایی شاید در ذهن داشته باشد از آن روزگار سخت آگاهی ندارد، نمی‌داند که بر سر پدران و مادران، پدر بزرگ‌ها و مادر بزرگ‌های آنها چه آمده است.
شاید هم حق داشته باشد چرا که ما نسل گذشته، برای آگاه سازی ذهن جوانان خود کم کاری کردیم و به روشنی نگفتیم که چه بود و اکنون چه هستیم؟ یا چه می‌خواستیم چه شد؟
انقلاب در ذات خود برای رهایی از ظلم و فساد واقع شد، برای احقاق حق مردم، بازیابی ارزش‌های اسلامی و انسانی و در یک کلام تعالی ایران اسلامی در همه زمینه‌ها.
اما برای رسیدن به چنین اهداف و آرمان‌هایی ساده انگاری کار دشواری نیست در حالی که نیازمند سپری کردن راه‌های سخت و دشوارريا، پر سنگلاخ و ناهموار است، ما نسل گذشته مسافتی از راه را طی کردیم و تا عمر باقی است برای طی طریق پای کار می‌مانیم، برخی گمان نکنند که ما در عافیت هستیم و هیچ مشکلی نداریم چرا که بر سر سفره انقلاب نشسته‌ایم و ارتزاق می‌کنیم، شاید برخی سوء استفاده گران، از این سفره بهره برده باشند اما قاطبه انقلابیون که هنوز هم پای کار هستند، هم خون دادن و هم خون دل خوردند و هنوز هم خون دل می‌خورند.
اگر در ۴۲ سال عمر انقلاب اسلامی ایران هر آنچه که انجام شده است از نظر مخالفین و منتقدین آن نادیده گرفته شود، آیا می‌توان استقلال سیاسی ایران و اقتدار نظامی جمهوری اسلامی را نادیده گرفت؟
اکنون قدرتمندترین ارتش‌های جهان هم جرأت و جسارت چپ نگاه کردن به سرزمین و مردم ایران را ندارند و پیشرفت‌های نیروهای مسلح ایران تنها در بخش نظامی نیست که اگر با اندکی دقت بیشتر به دستاوردهای نیروهای مسلح نگاهی بیندازیم، فراتر از ساخت تجهیزات و تسلیحات نظامی است.
فرزندان مردم ایران زمین در نیروهای مسلح، در زمینه‌های علمی و صنعتی نیز سرآمد هستند و در تولید علم و دانش در کشور دستاوردهای بزرگی را به ارمغان آورده‌اند.
موشکی که روز دوشنبه به فضا پرتاب شد اتفاق کمی نبود و نادیده گرفتن این پیشرفت و دستاورد بزرگ منصفانه نیست.
فشار اقتصادی و گرانی هست، نمی‌توان انکار کرد و انکار کردن آن هم منصفانه نیست، این دوران سخت نیز می‌گذرد، شکیبایی، هوشیاری و آگاهی از تحولات داخلی، منطقه‌ای و جهانی است که می‌تواند آینده بهتری را برای مردم ایران اسلامی و انقلاب مردمی آن رقم بزند.
نویسنده: محمد صفری
