این روزها در کنار انواع فشارها، رسانه‌های بیگانه تلاش می‌کنند تا با بحران و تشکیک‌سازی و جنگ روانی سیاست‌های کشورمان را زیر سوال برده و ابعاد داخلی و خارجی نسبت به آن ایجاد تردید کنند.
یکی ازاین مسائل هزینه ایران در نبرد با تروریسم در عراق و سوریه است.
شاهد هستیم که اخیراً رسانه غربی در این باره گزارش‌های متعددی را منتشر کرده و این سوال را طرح می‌کنند که چرا با وجود فشارهای اقتصادی سنگین بر مردم ایران و وضعیت سخت معیشتی آنها، ایران در کشورهای دیگر هزینه می‌کند.
از جمله این رسانه‌ها بی بی سی است که با انتشار برآوردی از هزینه سالانه ایران در سوریه به نقل از نماینده سازمان ملل در امور سوریه، در این باره می‌گوید : ایران سالی ۶ میلیارد دلار(معادل ۲۲ هزار میلیارد تومان با نرخ دلار بانک مرکزی) و مجموعا ۳۶ میلیارد دلار برای جنگ سوریه هزینه کرده و این رقم، پول نصف یارانه‌های پرداختی به مردم بوده است.
این رسانه می‌افزاید: این رقم، حدود سه برابر بودجه دفاعی سالانه ایران است.
این اولین بار نیست که بی بی سی با چنین رویکردی به تحریک افکار عمومی ایران می‌پردازد. این رسانه همواره در جنگ تبلیغاتی که بر علیه ملت ایران راه انداخته از هزینه‌های جنگی ایران و کمک جمهوری اسلامی به مردم و دولت سوریه و لبنان گفته و ادعا دارد که این هزینه‌ها به صورت بیهوده به این کشورها داده می‌شود و این در حالی است که مردم ایران در رنج و بدبختی به سر می‌برند.
اگرچه البته این تبلیغات منفی با روشنگری‌هایی که در سال‌های اخیر انجام شده به تدریج دیگر اثری در افکار عمومی نداشته ولی از آنجا که هنوز برخی از افراد ناآگاه در جامعه فریب این گونه تبلیغات منفی را می‌خورند لازم است یک بار دیگر این موضوع روشن شود.
دلسوزی یا آتش‌افروزی
شاید گردانندگان شبکه دولتی انگلیس فراموش کرده‌اند که ۳۷ سال پیش کشورشان به همراهی امریکا و اسرائیل به منظور مقابله با انقلاب مردمی ایران و با حمایت از صدام جنگی را به ملت کشورمان تحمیل کرد که شهیدان بسیار و دست‌کم هزار میلیارد دلار خسارت برجای گذاشت.
در آن زمان اگر مردم ایران غیرتمندان در مقابل این جنگ نمی‌ایستادند شاید دیگر ایران جایی برای زندگی نبود. حالا نیز برای مردم ایران روشن است که آنها در پی ادامه ماموریت صدام از سوی داعش هستند و به همراهی چندین دولت مرتجع منطقه‌ای وغربی از این گروه ترویستی حمایت مالی، تسلیحاتی، اطلاعاتی و آموزشی کرده و می‌کنند.
بنابراین باز هم به واسطه دخالت‌های منطقه‌ای آنها هزینه به مردم ایران و منطقه تحمیل شده و مردم ایران می‌دانند که اگر ریشه داعش را در عراق و سوریه خشک نمی‌کردند ، باید یک جنگ خانمان‌برانداز دیگر را در خاک خود تحمل می‌کردند و علاوه بر اینکه ویرانی و نابودی کشورشان را به چشم می‌دیدند، باید خسارت چندهزار میلیاردی حاصل از این نبرد را هم به جان می‌خریدند. بی‌تردید خواست آمریکا و انگلیس آن است که ایران به منطقه جنگ‌زده و ویرانه‌تر از سوریه و عراق و افغانستان تبدیل شود.
در حقیقت درباره ایران می‌توان گفت عراق و سوریه خاکریز جلوی ما هستند و ایران با انتقال خط مقدم جنگ از خط مرزهای خودش به مرزهای کشورهای دیگر، امنیت ملی و آرامش سرمینی خود را حفظ کرد.
رویکردی ساده انگارانه
شاید از نگاه برخی از افراد این رویکرد که درحالی که اکثریت مردم کشور با فقر، تورم بالا، ناامنی شغلی و بیکاری روبه‌رویند چرا دولت باید هزینه‌های کلانی را صرف حضورش در کشورهای همسایه کند؟ منطقی به نظر برسد.
در اولین نگاه باید در نظر داشت که ایران از نظر ژئوپلتیک در نقطه‌ای بحرانی از جهان قرار گرفته است و نمی‌تواند نسبت به آنچه که در اطراف کشورش روی می‌هد بیطرف باشد. شاید اعلام بی طرفی ایران توسط رضا شاه در جنگ جهانی دوم را بتوان نمونه‌ای از شرایط جغرافیای سیاسی ایران دانست. همه می‌دانند حتی در همان شرایط چه اتفاقاتی برای ایران پیش آمد.
از سوی دیگر شاید این گروه فراموش کرده‌اند که ایران با حضور در سوریه و عراق می‌تواند محور مقاومت را زنده نگه داشته و سوریه نیز مکانی است که ایران می‌تواند، با همراهی محور مقاومت، با بزرگ‌ترین دشمن خود یعنی رژیم صهیونیستی مقابله کند.
از سوی دیگر ایران نه تنها با کمک خود به عراق توانست همراهی همسایه‌ای که زمانی دشمن ایران به شمار می‌رفت را جلب کند بلکه تهدید نظامی داعش و دیگر گروههای تروریستی علیه کشورمان را نیز مرتفع کرد و مانع از فعالیت این گروه‌ها در خاک کشورمان شد.
در عین حال نباید از نظر دور داشت که تیم جدید حاکم بر سعودی ایران را به عنوان اصلی‌ترین حریف امنیت ملی خود شناسایی و همه عناصر قدرت ملی خود را برای مقابله با ایران بسیج کرده است. درحقیقت می‌توان گفت که در سوریه و عراق یک جنگ نیابتی میان ایران و سعودی در جریان بودکه می‌توانست - و هنوز هم می‌تواند - بدل به یک جنگ مستقیم شود.
بودجه دفاعی
از سوی دیگر نباید از نظر دور داشت که هر کشوری برای امور مختلف خودبرنامه‌ریزی و بودجه‌هایی را در نظردارد و هر بخش از جمله بخشهای نظامی امنیتی، اقتصادی، فرهنگی و...؛ بودجه خاصی را خود دارا هستند.
نگاهی به شرایط امنیتی ایران نشان می‌دهد که ایران توانسته در بخش نظامی امنیتی موفق‌تر از بخشای دیگر عمل کند و این امر نشان دهنده استفاده بهینه از بودجه این بخش است. در عین حال هریک از بخشهای کشور جداگانه اداره شده و نمی‌توان بودجه بخشی را به دیگر انتقال داد و تمامی تصمیم گیری ها در مورد بودجه هر بخش از سوی دولت و با تایید نمایندگان مردم در مجلس اتخاذ می‌شود.
سیاست کشورهای دیگر
از سوی دیگر باید در نظر داشت که بسیاری از کشورها مدتهاست که با تقویت متحدین خود تلاش می کنند تا به اهداف امنیتی و نظامی خود دست یابند و ایران نیز از این امر مستثنی نیست.
در دهه‌های گذشته حضور نظامی کشورهایی نظیر آمریکا، روسیه، بریتانیا و فرانسه در جنگ‌های گوناگون فرامرزی منجر به تحمیل هزینه‌های مالی گزافی به مالیات‌دهندگان این کشورها شده است و در بسیاری از موارد دولتمردان این کشورها این هزینه‌ها را به عنوان دفاع پیش دستانه از کشور خود عنوان کرده اند.
اما در همین بحران اخیر سوریه نیز شاهد چنین رویکردی از سوی کشورهای منطقه هستیم. به عنوان مثال یکی از دلایل حضور مستقیم نظامی روسیه و هزینه کرد این کشور در سوریه – علاوه بر موضوعات سیاسی و استراتژیکی – به این خاطر بود که روس‌ها به خوبی می‌دانستند، بسیاری از داعشی‌ها، از افراطیون چچنی هستند که با دولت روسیه مخالفند از این روز، مقامات این کشور ترجیح دادند به جای مبارزه با آنها در روسیه، در سوریه به مبارزه با آنها بپردازد.
از سوی دیگر شاهد سرمایه‌گذاری میلیاردی سعودی و قطری در بحران سوریه هستیم به طوری که اقتصاددانان یکی از دلایل افت اقتصاد عربستان را این امر می‌دانند، آیا سرمایه‌گذاری‌های ایران به این حد و اندازه بوده است. ترکیه نیز از سوی ترویستهای تکفیری، پل ارتباطی محسوب می‌شود و از انفجارهای انتحاری این گروه‌ها رنج می‌برد تلاش می‌کند تا با هزینه کرد در بحران سوریه شرایط امنتی خود را سامان دهد.
در نهایت
در نهایت باید در نظر داشت که اگر ایران اجازه دهد که کشورهای همسایه ایران در اختیار کشورها و گروههای متخاصم با ایران قرار گیرند، شرایط را برای حمله دشمنان اصلی ایران به کشور فراهم کرده است.
در حقیقت هزینه‌های ایران در دیگر کشورها هر چه قدر که باشد باز هم بسیار کمتر از آن است که دشمنان ایران برای مقابله با ایران هزینه می‌کنند و ایران مجبور است برای حفظ امنیت خود به این هزینه‌ها تن بدهد. در نهایت اگر امروزه ایرانی‌ها می‌توانند در آرامش زندگی کنند و با خیال راحت در خیابان‌ها رفت و آمد کنند به دلیل این هزینه‌ها است.
