آلمان یک رزمناو را برای اولین بار به دریای چین جنوبی فرستاده است . در این چارچوب نیز هایکو ماس وزیر امور خارجه آلمان در این باره گفته است که منطقه هند و اقیانوسیه بخشی از جهان است که در آن نظم بین المللی آینده تعیین خواهد شد و بنابراین حضور آلمان در آن مهم است. ماس مدعی شده است که هدف آلمان مشارکت و مسئولیت حفظ نظم بین المللی مبتنی بر قاعده است. در توجیه این نظامی‌گری آنگرت کرامپ کارنباوئر وزیر دفاع آلمان نیز گفته است که آلمان به همراه شرکا و متحدانش برای ارزشها و منافع خود دفاع کند.برای شرکای ما در هند و اقیانوس آرام، این واقعیت است که مسیرهای دریایی دیگر باز و ایمن نیستند. در منطقه هند و اقیانوسیه تصمیمات مهمی در مورد صلح، امنیت و رفاه گرفته خواهد شد. با توجه به این مواضع این سوال مطرح است که چرا آلمان چنین اقدامی را صورت داده و چه اهدافی را دنبال می‌کند؟ نگاهی به رفتارهای آلمان بیانگر دو هدف محوری در سیاست‌های نظامی این کشور است. نخست آنکه از جنگ جهانی دوم، آلمان با انزوا و محدودیت‌های شدید نظامی مواجه شده است که تاثیر بسیاری بر جایگاه بین‌المللی آن داشته است. آلمان‌ها که از افول هژمونی آمریکا و نیز چند قطبی شدن ساختار نظام بین‌الملل آگاهند به دنبال احیای نظامی گری خود در جهان می‌باشند. رویکردی که به آرامی در قالب ناتو و یا حفظ منافع اروپا صورت می‌گیرد. بر این اساس بخشی از حضور ناوگان دریایی آلمان در دریای چین را می‌توان برگرفته از جاه طلبی‌های نظامی آلمان‌ها دانست که در آینده نیز ابعاد گسترده‌تری خواهد گرفت. دوم آنکه آلمان نیز در قالب ناتو و اتحادیه اروپا خود را حافظ ارزشهای نظام سرمایه داری می داند. ارزشها و برتری اقتصادی که چین با توسعه گسترده اقتصادی در حال اخلال در آن است. نشست سران ناتو در بروکسل نشان داد که محور اقدامات آمریکا و اروپا را فشار بر چین برای همراستا شدن با ساختار نظام سرمایه داری غربی و خودداری آن از یک جانبه گرایی اقتصادی است. در این میان غرب با آگاهی از اهمیت امنیت پیرامونی برای چین با موضع گیری علیه یکپارچگی چین نظیر مواضعی که در قبال هنگ کنگ ، تبت ، منطقه سینگ کیانگ و تایوان و نیز محاصره نظامی چین برآنند تا این کشور را در نهایت به همسویی با نظام سرمایه داری سوق دهند. در همین چارچوب است که انگلیس قصد دارد در سال جاری میلادی، دو کشتی جنگی دیگر را نیز وارد منطقه دریای جنوبی چین کند.ناو هواپیمابر ملکه الیزابت انگلیس و ناو گروه آن وارد آب‌های دریای چین جنوبی شد. این ناوگروه به نیرو‌های دریایی آمریکا و استرالیا پیوسته است که مدعی هستند که برای تردد امن دریایی در این منطقه حساس حاضر هستند. نکته مهم آنکه غرب با برجسته سازی تهدید چین برای کشورهایی مانند هند، ژاپن، کره جنوبی و... برآنند تا ضمن ایجاد رقابت تسلیحاتی برای فروش سلاح به کشور های شرقی، مانع از ایجاد اجماع منطقه‌ای علیه منافع و سلطه گری نظام سرمایه داری گردند در حالی که در ظاهر ادعای مقابله با چین را سر می‌دهند.
نویسنده: علی تتماج
نویسنده: علی تتماج
