معمولا همزمان با فرا رسیدن ماه مهر و ایام تحصیل دانش‌آموزان بازار لوازم‌التحرير و خرید نوشت افزار در کشور داغ مي‌شود. در سال‌جاری هم همانند سال‌هاي گذشته این اتفاق افتاد و بسیاری از دانش‌آموزان با ذوق و شوق خاصی به همراه والدین خود وسایل مورد نیاز خود را برای گذراندن سال تحصیلی جدید تهیه کردند.
اما مسئله‌اي که در چند سال اخیر با توجه به عدم توجه مسئولان و فروشندگان و بعضا خانواده‌ها در حال تبدیل شدن به یک معضل جدی است، مسئله نفوذ فرهنگ کشورهای دیگر به طرق مختلف از جمله جلد دفاتر دانش‌آموزان در افکار این عزیزان است. مسئله‌اي که در سال‌هاي گذشته بسیاری از رسانه‌ها در حد اینکه تذکری داده باشند به آن اشاره مي‌کردند و با گذشت حدودا یک ماه از سال تحصیلی این مسئله از تب و تاب مي‌افتاد و دانش‌آموزان مي‌ماندند و دفترهایی که معرفی کننده فرهنگ و بزرگان کشورهای دیگر است.
این در حالی است که کشور ایران در جهان نماد یک کشور با سابقه چندین هزار ساله است و همواره در طول تاریخ بزرگان زیادی را به جهان معرفی کرده است و حال سوالی که مطرح مي‌شود این است که چرا با وجود چنین شرایط و امکانات چاپ و نشر، فرهنگ ایران برای دانش‌آموزان ناشناخته بماند و بزرگان کشور که در سال‌هاي دور و نزدیک در ایران مي‌زیسته‌اند و برای اعتلای فرهنگ ناب ایرانی تلاش مي‌کردند، گمنام؟
بدون شک یکی از راه‌هاي شناخت بیشتر دانش‌آموزان از فرهنگ ناب ایران اسلامی و همچنین آشنایی با بزرگان، چاپ تصویر و یا نکات تاثیرگذار فرهنگی بر روی جلد دفاتر است که اگر بخواهیم موشکافانه‌تر به این قضیه بنگریم، باید به این مسئله اذعان کنیم که در سال‌هاي اخیر قدم‌هايي در این راه برداشته شده اما متاسفانه اصلا کافی نبوده است.
اکثر این اقدامات به منظور تولید دفاتر و لوازم‌التحريری است که تنها در نمایشگاه‌هاي فصلی و مناسبتی رونمایی مي‌شود، به گونه‌اي که اگر خانواده‌اي بخواهد در طول سال نمونه آن را برای فرزند خود تهیه کند عملا به نتیجه‌اي نمي‌رسد. اما برعکس این ماجرا محصولات پر‌زرق و برق خارجی با نقش و نگار فرهنگ غیر‌ایرانی در دورترین محله‌هاي شهرهای مختلف یافت مي‌شود.
اما به راستی مشکل اصلی کار کجاست که فرهنگ خارجی به دانش‌آموزان معرفی مي‌شود اما خبری از فرهنگ ناب ایرانی نیست؟
اولین مشکلی که در ذهن یک ایرانی مي‌تواند تصور شود، ضعف مسئولین فرهنگی و مربوطه و عدم تلاش کافی آنها به منظور رقم خوردن این اتفاق و مهمتر از آن عدم اعتماد کافی به تولید ایرانی و تولیدکننده داخلی است.کشور ما همچنان با وجود دستور رهبری مبنی بر برقراری اقتصاد مقاومتی در دستگاه‌ها و نهاد‌ها اما همچنان از عدم تولیدات فرهنگی داخلی و از واردات رنج مي‌برد.
این مشکل در سریال‌ها و تولید فیلم تلويزیونی هم احساس مي‌شود به گونه‌اي که برای مثال یک سریال کره‌اي به ارزان‌ترین قیمت ممکن و بعضا رایگان در اختیار صدا‌و‌سیما قرار مي‌گیرد تا فرهنگ کشورشان را ولو فرهنگ خوب را در ایران به نمایش بگذارند و جالب اینجاست که بعد از نمایش سریعا قهرمان تاریخی و یا فیلم کشور کره بر روی دفاتر و لوازم‌التحرير دانش‌آموزان ایرانی نقش مي‌بندد!
شاید والدین و حتی مسئولین مدعی باشند که آنها طبق علاقه فرزندان خود این نوشت‌افزار‌ها را تهیه مي‌کنند و ذائقه فرزند آن را مي‌طلبد.قطعا در چنین شرایطی باید گفت که اگر چنین باشد این از ضعف والدین و البته بیشتر ضعف مسئولین است. چراكه والدین در منزل و مسئولین مدرسه‌ها در مدارس باید فرهنگ ناب ایرانی را در دسترس و دیدگان کودک و نوجوان قرار دهند تا آنها بعد از آشنایی نسبت به علاقه خود واکنش نشان دهند.
در همین رابطه یکی از تولید‌کنندگان جزيی محصولات لوازم‌التحرير در گفت‌وگو با فرهنگ‌نیوز، مي‌گوید: متاسفانه بیش از نود درصد لوازم‌التحريرهای داخل کشور، خارجی است و تنها در ایام برگزاری نمایشگاه‌هاي نزدیک به بازگشایی مدارس است که بخش محدودی از بازار را محصولات ایرانی تشکیل مي‌دهد.
وی ادامه داد: همین بخش محدود هم هیچ وقت مورد استقبال آن چنانی خانواده‌ها و دانش‌آموزان قرار نمي‌گیرد چراكه جنس‌هاي خارجی هم از نظر کیفیت و هم از نظر قیمت مناسب‌تر از محصولات ایرانی است.
این تولیدکننده در پاسخ به این پرسش که چه دلایلی سبب شده است که وضعیت عرضه و تقاضای محصولات ایرانی در بخش لوازم‌التحرير نا‌متوازن شود، گفت: به نظر من مهمترین علت آن عدم توجه دولت و مسئولین به تولید کنندگان داخلی و توجه بیش از حد تاجران لوازم‌التحرير به محصولات چینی است. تا زمانی که چینی‌ها جنس‌هاي نسبتا مرغوب با قیمت مناسب تولید مي‌کنند و در اختیار تاجران ایرانی قرار مي‌دهند اوضاع بازار لوازم‌التحرير همین است. در حال حاضر نه تنها خبری از تولید مناسب است بلکه حتی حرفی از برنامه‌ریزی برای آینده تولید لوازم‌التحرير با نقش و نگار ایرانی هم نیست. تولید کننده ایرانی باید توسط دولت حمایت شود، مشکلات و موانع تولیداتش برطرف شود و به صورت انبوه و با کیفیت و قیمت مناسب، تولید کند تا شاید در آینده تغییراتی در نوع نگرش مردم ایجاد شود و محصولات ایرانی پرفروش‌تر شود".
تجربه ثابت کرده است که محصولات فرهنگی ایرانی مخصوصا نقش و نگار بر روی لوازم‌التحرير و یا عروسک‌هاي ایرانی آنقدر بی‌کیفیت و بدون جذابیت تولید مي‌شود که کودک رمق نمي‌کند آن را نگاه کند چه برسد به اینکه به آن علاقه‌مند شود. اما در تولیدات خارجی قالبا بحث جذابیت و به کار بردن سلیقه در محصول مهمترین رکن تولید آنهاست.
در بسیاری از کشورهای عقب مانده و بعضا در حال توسعه به دو علت عدم فرهنگ غنی و همچنین به علت وجود ضعف شدید در تولیدات محصول به واردات محصولات مختلف روی آورده اما در حد توان خود به فرهنگ کشور خود و عدم نفوذ فرهنگی دیگر فرهنگ‌ها به درون کشور خود را در دستور کار خود قرار داده‌اند. اما در ایران اگرچه شاید امکانات تولیدی و نیروی کار به صورت صد در صدی مهیا نباشد اما مي‌توان مدعی شد که درصد عظیمی از امکانات تولیدی و فرهنگی مهیاست اما به علت سوء‌مدیریت در سال‌هاي اخیر بازار ام‌القرای جهان اسلام را محصولات خارجی و قهرمان‌هاي کارتونی غربی فراگرفته و این محصولات در خانه‌هاي ایرانی‌هايي که صاحب فرزند مدرسه‌اي هستند رژه مي‌رود.
