از نیویورک شروع کنیم و حضور رئیسجمهوری کشورمان در این نشست، ارزیابی شما از مباحث مطرح شده از سوی آقای روحانی در سازمان ملل چیست؟ و تا چه میزان توانست تأمینکننده منافع کشور باشد؟
سخنرانی آقای رئیسجمهور هوشمندانه و تاثیرگذار بود؛ آقای روحانی در مدت زمانی که برای صحبت در اختیار ایشان قرار گرفته بود موفق شد مهمترین مباحثی که اولویتهای سیاستهای خارجی و نظام ما است با دلیل و برهان قابلپذیر برای دیپلماتها و کارشناسان سیاسی جهان و مردم بیان کند که تأثیر خوبی هم داشت. لحن آقای روحانی نشاندهنده این موضوع بود که ایران پرچمدار صلح در جهان است. اینکه آمریکا ادعا میکند دنبال صلح و مذاکره است و میخواهد با ایران گفتوگو کند یک بلوف سیاسی بیشتر نیست که ایالات متحده در تلاش برای بهرهبرداری از آن است؛ چراکه کسی باید به مذاکره برگردد که آن را ترک کرده و این آمریکاییها هستند که بدون توجه به قوانین بینالمللی میز مذاکره را ترک کردند.
این مطلب به خوبی تبیین شد که مقصر اصلی در قطع مذاکرات ما با آمریکا در حوزه هستهای که مجوز آن نیز از سوی نظام صادر شده بود، آمریکا و بدعهدی او نسبت به توافقنامه برجام بود و لذا این کشور نمیتواند ادعای تمایل به مذاکره داشته باشد.
آیا دستاورد دیگری نیز در نیویورک حاصل شد یا صرفاً در حد برجام و بیان بدعهدی آمریکا بوده است؟
ببینید، مطلب بعدی که نشاندهنده نگاه همراه با تعامل ایران بود و به خوبی تبیین شد، مسئله مبارزه کشورمان با تروریسم بود. امروز تروریسم یک مانع اصلی برای استقرار امنیت و صلح در جهان است و این ایران بود که با هزینههای سنگین و تقدیم شهید در کنار سوریه و محور مقاومت قرار گرفت و موفق شد در سوریه و عراق داعش را به زوال نزدیک کند؛ این موفقیت تمایل ایران برای صلح را نشان میدهد.
این در حالی است که میبینیم آمریکا نه تنها تروریسم را ایجاد و در مراحل مختلف هم از آن حمایت کرد، بلکه باز هم بعد از شکست آنها در عراق و سوریه مقدمات انتقال آنها به افغانستان را فراهم نمود.
ارزیابی شما از این جمله که جهان، دوستی بهتر از ایران نخواهد داشت چیست؟
همین را میخواستم بگویم مطلب بعدی که در صحبتهای رئیسجمهور جاذبه داشت جمله کلیدی ایشان بود که گفت «جهان دوستی بهتر از ایران نخواهد داشت» که با همین جمله همه کشورها را به دوستی با ایران دعوت کرده و اعلام کرد که ایران در چارچوب احترام متقابل تمایل دارد با جامعه بینالملل و به ویژه همسایگانش ارتباط داشته باشد. جملات و سخنان رئیسجمهور به درستی در مقابل ادعاهای رئیسجمهور آمریکا درخصوص دعوت برای انزوای ایران قرار گرفت.
این سخنرانی در واقع مصداق بارز توجه ایران به صلح با محوریت عدالت بود؛ این صلح به معنی سازش و سلطه یک کشور بر کشور دیگر نیست، بلکه صلح و دوستی با کشورهای جهان براساس احترام متقابل و بدون دخالت در امور داخلی و احترام به تمامیت ارضی است.
نقش تحولات منطقه را در سخنان رئیسجمهور چگونه ارزیابی میکنید آیا چنان که باید به این مهم پرداخته شد؟
با توجه به زمان محدودی که در اختیار رؤسای کشورهای مختلف برای صحبت قرار میگیرد؛ رئیسجمهور از زمان خود برای ذکر برخی مسائل منطقهای هم استفاده کرد. ایشان به مساله فلسطین پرداخت و انتقال سفارت آمریکا به بیتالمقدس را محکوم کرد؛ به مساله سوریه و تلاشهای آمریکا برای بیثبات کردن سوریه اشاره کرد و تلاشهای ایران و محور مقاومت را تشریح کرد.
نظر شما درباره سخنان ترامپ چیست به هر حال بخش عمدهای از سخنان ترامپ در سازمان ملل حول محور ایران بود ؟
صحبتهای رئیسجمهور آمریکا ادامه مبانی ایران ستیزی سیاستمداران نومحافظه کار آمریکا بود؛ سیاستمدارانی که از روز به قدرت رسیدن در آمریکا مقابله با موازین و مبانی بینالمللی را در دستور کار خود قرار دادند.
این گروه به تمام تعهدات خود در حوزههای بینالمللی پشت پا زده و از پیمانها و سازمانهای مهمی خارج شدند. لحن آقای ترامپ و صحبت او را میتوان به درستی در راستای تلاش دوباره برای احیای دوران جنگ سرد و ایجاد یک ابرقدرت و تقویت یکجانبهگرایی به رهبری آمریکا تفسیر کرد.
ترامپ با لحنی شبیه به ادبیات فیلمهای وسترن نه تنها کشوری مثل آلمان را مورد حمله قرار داد بلکه با محکوم کردن نهادی مثل اوپک سخنان سخیفی را درخصوص کشورهای صادرکننده نفت مطرح کرد.
آمریکا از رفتارهایش در قبال ایران چه هدفی را دنبال میکند؟ آیا واقعاً به دنبال مذاکره است؟
نه؛ آمریکا به دنبال مذاکره واقعی نیست بلکه هدف آمریکا بیشتر فشار روانی بر ایران است که آن هم به دلیل تحلیلهایی است که مشاوران جدید کاخ سفید مثل منافقان به آنها ارائه میدهند. کاخ سفید و مشاوران جدیدش به غلط فکر میکنند که این صحبتها باعث اختلاف در ایران شده و آمریکا میتواند از این شرایط برای تغییرات مورد نظر خود در ایران استفاده کند.
آقای روحانی البته