افغانستان طی هفته‌های اخیر با خروج غیر مسئولانه آمریکا با بحرانهای امنیتی شدیدی مواجه شده است بگونه‌ای که حتی برخی به دنبال القا گرفتار شدن این کشور در جنگ داخلی هستند. همزمان با تنشهای نظامی و امنیتی در افغانستان، تحرکاتی از سوی گروه‌های افغانستانی برای رسیدن به ثبات صورت گرفته که نشست تهران و دوحه نمودی از این رفتارهاست. در این میان در باب اینکه چگونه ملت افغانستان می‌توانند به ثبات و امنیت پس از اخراج آمریکایی ها دست یابند پیش از هر چیز این امر قابل توجه است که این خروج پیروزی ملت افغانستان بر اشغالگران بوده است. مردم افغانستان ثابت کردند که با قدرت طلبی قدرتهای بزرگ از جمله شوروی، انگلیس و آمریکا مقابله می‌کنند. آمریکا پس از اخراج از افغانستان به دنبال جبران شکست های خود و ناتو است. در این توطئه دامن زدن به تفرقه و ناامنی و جنگ داخلی از راهبردهای اصلی آمریکا است، برخی از شرکت کنندگان معتقدند که شکست آمریکا در افغانستان مانند اتحاد جماهیر شوروی و انگلیس آغاز اضمحلال این کشور خواهد بود. در همین حال در روند سیاسی افغانستان همگان باید بر این امر توجه داشته باشند که جنگ در افغانستان جز کشتن مردم و خسارت به ملت افغانستان نتیجه ای ندارد و رهبران افغانستان با عبرت از گذشته برای صلح و امنیت پایدار بیش از هر زمانی دیگری باید تلاش کنند.
افغانستان با وجود تعدد اقوام و طیف های مختلف سیاسی راهی جز تشکیل دولت با مشارکت اقوام ندارد و شایسته است که در زمان پسا آمریکا مردم و رهبران افغانستان در جهت امنیت و آرامش مردم این کشور تلاش یکپارچه داشته باشند. مردم افغانستان همواره در جنگ و جهاد موفق بودند و در مرحله سیاسی و تشکیل یکپارچه با مشکل مواجه بودند و امید است در این مرحله بسیار حساس و پیچیده با عبرت از گذشته مردم و رهبران افغانستان با توجه به اهمیت زمان تصمیم تاریخی در فرآیند سیاسی افغانستان اتخاذ نمایند.
در این میان رویکرد به همگرایی منطقه‌ای در کنار مولفه‌های داخلی راهکاری برای تحقق اهداف ملت افغانستان است کشورهای همسایه افغانستان و کشورهای مخالف آمریکا با تلاش خود می تواند ملت و رهبران افغانستان را در پروسه صلح یاری کنند. در این میان دلبستن به بازگشت آمریکا برای حل بحرانهای افغانستان تکرار اشتباه ۲۰ سال اشغال این کشور است که قطعا خسارت‌های بسیاری برای افغان‌ها رقم خواهد زد لذا راهکار مردم و جریان‌های سیاسی افغانستان برای حفظ دستاورد اخراج اشغالگران، همگرایی همه گانی و کنار نهادن راهکار نظامی و رویکرد به راهبرد سیاسی برای رسیدن به وفاق ملی است.
نویسنده: علی تتماج
افغانستان با وجود تعدد اقوام و طیف های مختلف سیاسی راهی جز تشکیل دولت با مشارکت اقوام ندارد و شایسته است که در زمان پسا آمریکا مردم و رهبران افغانستان در جهت امنیت و آرامش مردم این کشور تلاش یکپارچه داشته باشند. مردم افغانستان همواره در جنگ و جهاد موفق بودند و در مرحله سیاسی و تشکیل یکپارچه با مشکل مواجه بودند و امید است در این مرحله بسیار حساس و پیچیده با عبرت از گذشته مردم و رهبران افغانستان با توجه به اهمیت زمان تصمیم تاریخی در فرآیند سیاسی افغانستان اتخاذ نمایند.
در این میان رویکرد به همگرایی منطقه‌ای در کنار مولفه‌های داخلی راهکاری برای تحقق اهداف ملت افغانستان است کشورهای همسایه افغانستان و کشورهای مخالف آمریکا با تلاش خود می تواند ملت و رهبران افغانستان را در پروسه صلح یاری کنند. در این میان دلبستن به بازگشت آمریکا برای حل بحرانهای افغانستان تکرار اشتباه ۲۰ سال اشغال این کشور است که قطعا خسارت‌های بسیاری برای افغان‌ها رقم خواهد زد لذا راهکار مردم و جریان‌های سیاسی افغانستان برای حفظ دستاورد اخراج اشغالگران، همگرایی همه گانی و کنار نهادن راهکار نظامی و رویکرد به راهبرد سیاسی برای رسیدن به وفاق ملی است.
نویسنده: علی تتماج
