تخلفات مرتبط با دلار۴۲۰۰ تومانی، این بار در سفر رئیس جمهور در یزد خودنمایی کرد و با وعده افشاگری رئیس جمهور همراه بود.
سال گذشته بود که افراد و اشخاصی خاص از محل تخصیص دلار ۴۲۰۰ تومانی رانت خواری های چند ۱۰ هزار میلیارد تومانی را مرتکب شدند و امسال سنایوری تکراری سرنوشت نامعلوم این پولهای نقل محافل خبری شده است.
چندی پیش بود که وزیر بهداشت، به سرنوشت نامعلوم یك میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلار ارز تخصیص داده شده برای واردات تجهیزات پزشكی اشاره کرد و ... دیگر ادامه رانت خواری هایی که بارها در خبرها آمده و تکرار آن برای مخاطب خسته کننده است. حالا مسئله به باد رفتن ۱۸ میلیارد دلار بودجه کشور به نام ارز ۴۲۰۰ تومانی که به ارز جهانگیری معروف شده، مطرح است و معلوم نیست که چه کسانی این ارز را دریافت کرده‌اند و یا چه مقدار کالا در گمرگ بوده و یا چه مقدار در میان مردم توزیع شده است؟
این پرسش مطرح می شود چرا باید در این شرایط جنگ اقتصادی این پول به دست برخی افراد داده شود؟ یا اگر این رقم به خارج از کشور رفته چه چیزی به کشور وارد شده است؟
اما جالب آنجاست که دیروز آقای حسن روحانی در حسینیه امیر چخماق یزد با اشاره به تلاش و فعالیت دولت در مبارزه با فساد سخن گفت و افزود: همه مردم، مسئولین، شرکت های دولتی و دستگاه‌ها باید در نهایت شفافیت کاری را که انجام می دهند برای مردم تشریح کنند و روشن باشد که چه مقدار از بودجه و بیت المال در چه راهی و برای انجام چه کاری به کار می رود.
رئیس جمهور تاکید کرد: دست هر کس که در این کشور به فساد آلوده باشد باید با او برخورد شود و مبارزه با فساد، جناح و حزب نمی شناسد و همه مردم و جناح ها خواستار مبارزه با فساد به صورت شفاف هستند.
وی بدون آن که از بابک زنجانی نام ببرد گفت: هنوز بعد از چند سال برای ما روشن نیست آقایی که ۲ میلیارد و ۷۰۰ میلیون پول این مملکت و مردم را خورد و آن را دستگیر کردند و حکم اعدام هم برایش صادر کردند و الان در زندان است پولها را به کجا برد و چه کسانی در این زمینه مسئول هستند؟
رئیس جمهور خطاب به قوه قضائیه نیز تاکید کرد: از قوه قضاییه می خواهم حالا که با فسادهای میلیونی و میلیاردی برخورد می‌کند مبارزه با فساد چند ده میلیارد دلاری هم برای مردم توضیح بدهد.
روحانی گفت: می‌گویند ۱۸ میلیارد دلار سال گذشته گم شده است. یک آدم‌هایی که اخلاق و ایمان نمی شناسند و نه منافع ملی را بلدند؛ بانک مرکزی ما این آمار را منتشر کرده و برای اطلاع عموم از بانک مرکزی می‌خواهم این را اعلام کند.
این گونه سخنان رئیس جمهور، این نکته را به ذهن متبادر می سازد که گویی سیاست بگم بگم های دولت نهم و دهم نیز در دولت روحانی در دستور کار قرار گرفته است.
اما تجربه نشان می دهد که استفاده روسای جمهور از این عبارت نشان می دهد که آنها اطلاعات خاص و ویژه‌ای ندارند بلکه برای فرا فکنی، جبران ضعف و رفع مسئولیت و انحراف افکار عمومی از این ترفند استفاده می کنند. برخی هم استفاده از این نوع ادبیات را ترفندی برای گروکشی، فشار در مقابل دیگر قوا یا ساکت کردن مخالفان و منتقدان می‌دانند.
با این حال به نظر نمی رسد که این رفتار بهبودی در شرایط کشور ایجاد کند چرا که بیشتر موجب تشویش اذهان عمومی می شود.
محمد سلیمانی نماینده دوره نهم مجلس شورای اسلامی، با اشاره به اظهارات رئیس جمهور در جمع مردم یزد، اظهار داشت: دولت صحبت از مبارزه با فساد می کند، اما این پرسش مطرح می شود که چرا دولت امروز شاکی می شود؟ یک طرف قضیه در این موضوع دولت است؛ چرا که پول در دولت می چرخد و هرجایی که آقای رئیس جمهور بداند مشکلی وجود دارد، وظیفه قانونی و شرعی دارد که مسئولان مربوطه را مجبور به شکایت در دادگاه کند.
وزیر سابق ارتباطات ادامه داد: زمانی که رئیس جمهور پشت تریبون ابهاماتی را مطرح می‌کند، ذهن‌های مردم مشوش می‌شود و با خود می‌گویند که این اعداد و ارقام میلیاردی چیست که مطرح می شود. مسئول بودجه کشور قوه مجریه است و طبق قانون باید درآمدها را هزینه کند؛ بنابراین اگر اشکالی در این بخش است رئیس جمهور به راحتی می تواند شخصا و یا از سوی وزیر مربوطه و یا معاون حقوقی اش به دادگاه شکایت کند.
تیر خلاص را بزنید
اما مردم نظر دیگری در مورد این نوع جهت گیری دارند. مردم می گویند اگر رئیس جمهور حرف و سخن خاص و ویژه ای دارد بهتر است با مردم به صورت شفاف در میان بگذارد و تیر خلاص را بر پنهان سازی ها و پشت پرده گویی ها بزند.
اگر دولت مستنداتی در دست دارد، چرا مستندات خود را ارائه نمی دهد. رئیس قوه‌قضائیه که طی روزهای گذشته گفته بود: مبارزه با فساد را به خاطر دوقطبی‌سازی‌ها و سیاسی‌کاری‌ها ترک نمی‌کنیم، بنابراین مشکلی وجود ندارد.
اما این رفتار رئیس جمهور موجب می شود که برخی اینگونه استنباط کنند که منشأ عصبانیت رئیس جمهور از دادگاهی شدن برادرش و برادر معاون اول است.
دولت به جای عصبانی شدن باید پاسخ دهد و نیازی به عصبانیت نیست. دولت رسانه های متفاوتی در اختیار دارد و می تواند از طریق آنها به اطلاع رسانی بپردازد. پس بهتر است به جای انتقادهای چند باره از پرسشگری رسانه ها، جوابگوی مردم باشد .
اینکه با گفتار و سخنانی تلاش کند تا نشان دهد که برخی از فشارها مانع از اقدامات بهبود بخش دولت می شود نه تنها اعتبار و جایگاه دولت را بهبود نمی بخشد بلکه آورده ای جز نا امیدی برای مردم ندارد.
نگرانی از بابت مطبوعات به قول خودشان بی اخلاق هم نداشته باشد، ایشان که تاکید دارد در این دولت یک ریال و یک دلار گم نمی شود و آن در دوران دیگر بود، پس دیگر جای نگرانی نیست . بهتر است دولت باید به جای چنین رویکردی پای کار بیاید و به رونق اقتصادی، احیای کارخانه های تعطیل شده و کمک به کارخانه های نیمه تعطیل بپردازد.
نویسنده: کتایون مافی
