سكوت محمود احمدينژاد در برابر سوالات انتقادي رسانههاي مختلف در دومين نشست خبري رئيسجمهوري طي سال 90 بيش از آنكه خود انتظار داشت، خبرساز شد.
عصر روز سهشنبه حداقل 7 خبرنگار به صراحت نظر رئيسجمهوري درباره انتقاد مخالفان دولت نسبت به برخي از اطرافيان وي كه از آنها به عنوان جريان انحرافي ياد ميكنند، سوال كردند كه احمدينژاد تمام اين سوالات را بيپاسخ گذاشت و در نهايت نيز به خبرنگار سياست روز گفت: موضع ما همان است. سكوت. سكوت الهام بخش وحدت.
در اين جلسه خبرنگاران مختلفي دراينباره سوال كردند كه رئيس جمهوري تنها كلمه سكوت را به عنوان پاسخ انتخاب كرد، اما زيركانه اين انتقادها را منصوب به كساني كرد كه شيوه اداره كشور به وسيله دولتش را نميپسندند.
احمدينژاد حتي در پاسخ به يكي از اين سوالها، اتهام انحراف از اصول انقلاب را به انتقاد به شيوه اداره كشور تشبيه كرد و گفت: "چه عرض كنم؟ اگر آنها ميخواهند روش آنها را قبول كنيم كه من در سال 84 گفتم كه شيوه موجود را براي اداره كشور قبول ندارم و دولت را به ميان مردم برميگردانم و بر حراست از اموال بيتالمال پافشاري ميكنم، روش دولت كاملا مشخص است اما با روش دولتهاي گذشته زاويه 180 درجهاي دارد و يا اينكه در نقطه مقابل آنهاست.... رهبر انقلاب فرمودند به جز ده سال اول انقلاب و اين دوره حركت انقلاب در مسير خودش نبوده است معنايش اين است كه دولت نهم انقلاب را در مسير اصلي هدايت كرده و آن را به مسير اصلي بازگردانده است... ما به عزت ملت ايران ميانديشيم و عزت ملت ايران در پنج و نيم سال گذشته در دستور كار ما بوده است... راه دولت يكي است و آن هم دفاع از اصول و اهداف انقلاب است و اين امر با هدايتهاي رهبري عزيز انقلاب محقق ميشود."
احمدينژاد در اين پاسخها و در حالي كه مدام با كلمه سكوت در برابر مخالفان آغاز ميشد، تلويحا انتقادها را به كساني نسبت داد كه دغدغه انحراف از آرمانهاي انقلاب را نداشته و بيشتر مخالف دولتش هستند.
در اينجا بود كه خبرنگار سياست روز صريحتر از ديگر رسانهها از احمدينژاد پرسيد، نهادهاي انقلابي مانند سپاه كه بر اساس قانون اساسي "وظيفه نگهباني از انقلاب و دستاوردهاي آن را دارد" و ائمه جمعه سراسر كشور "به عنوان مفسران رسمي ديدگاههاي نظام و انقلاب" رقباي انتخاباتي شما نيستند و اگر به صراحت انحراف از آرمانهاي انقلاب به برخي نزديكان شما نسبت ميدهند، بايد به آن پاسخ داد. چرا كه سكوت در جامعه شائبه برانگيز است.
چرا سكوت دولت شائبه برانگيز است
رئيسجمهوري به عنوان عاليترين مقام اجرايي هر كشور از جايگاهي برخوردار است كه كوچكترين رفتار و گفتار وي زير ذرهبين بوده و مردم، رسانه و فعالان سياسي با دقت كلمه كلمه وي را تجزيه و تحليل ميكنند.
به همين دليل اگر فردي در قامت رياست دولت در برابر مسئلهاي موضعگيري كرده و اظهار نظر كند، اين اظهارات مورد توجه جدي قرار ميگيرد.
درباره انتقادات مطرح شده نسبت به برخي از نزديكان و اطرافيان رئيسجمهوري با توجه به حساسيت ويژهاي كه در فضاي سياسي كشور ايجاد شده محمود احمدينژاد به دو صورت ميتوانست موضعگيري كند.
نخست اينكه پاسخ انتقادها را داده و دوم همين راهي كه در پيش گرفته است. يعني سكوت.
اما اين سكوت از سوي مردم يك مدل تعريف نشده و نخواهد شد. چرا كه آنها سوال ميكنند، يا اطرافيان رئيسجمهور از راه انقلاب منحرف شده و يا نهادهاي انقلابي كه وظيفه حراست از آرمانهاي انقلاب دارند، در تشخيص دچار اشتباه شدهاند.
به همين دليل در اين شرايط لزوم پاسخگويي رئيسجمهور كه طي هفتههاي گذشته هدف اصلي انتقادها است، به شدت ضروري مينمايد.
واكنشها به سكوت احمدينژاد
زماني كه سخنان رئيسجمهوري مبني بر "موضع ما همان است. سكوت. سكوت الهام بخش وحدت" از سوي رسانهها داخلي و خارجي منتشر شد، موضعگيريهاي مختلفي در اين رابطه صورت گرفت.
به عنوان نمونه علي اكبر جوانفكر مشاور رسانهاي رئيس جمهور و مدير عامل خبرگزاري دولتي ايرنا روز گذشته سرمقاله روزنامه ايران را به اين موضوع اختصاص داد و نوشت: "از جمله نکات تأملبرانگیزی که رئیس جمهور محترم در نشست خبری بر آنها تأکید ورزید، «سکوت الهامبخش وحدت» در برابر فشارهای سیاسی و تبلیغاتی یک جریان خاص بود. کسانی که سالهای آغازین انقلاب را به یاد دارند، این سخن را اولین بار از شهید مظلوم بهشتی شنیدند."
به اعتقاد جوانفكر " سکوت آقای احمدینژاد، بلندترین فریاد اعتراض است. بدون تردید او به کسانی که با بیپروایی و جسارت تمام، وی و همکارانش را آماج انواع تهمتهای ناروا و توهینها قرار دادهاند، معترض است و چنین رفتاری را زیبنده کسانی که خود را افرادی مسلمان، انقلابی و متعهد به تبعیت از ولایت معزز فقیه و آرمانهای انقلاب اسلامی وانمود میسازند، نمیداند.
رئیس جمهور محترم با سکوت معنیدار خود به مدعیان و زیادهخواهان، درس آزادگی و انصاف و مروت میدهد. به آنها میآموزد که مناصب قدرت، بیارزشتر از آن است که عدهای برای تصاحب آن، حاضر شدهاند به هر روش و منش مذمومی متوسل شوند، وحدت ملی را به خطر اندازند، دشمنان را امیدوار و دوستان را مأیوس سازند، موازین اخلاقی و ارزشی را زیر پا بگذارند و حتی با خودزنیهای پیدرپی، توجهات را به سوی خود جلب کنند. "
اين درحالي است كه علي مطهري نماينده اصولگراي تهران معتقد است: احمدينژاد گفته است " ایران کشوری آزاد است و همه در آن حق اظهارنظر دارند در حالی که وقتی تعداد قابل توجهی از علما نسبت به موضوعی انتقاد دارند ، دولت باید ترتیب اثر بدهد نه اینکه به کار خود ادامه دهد و بگوید همه حق اظهار نظر دارند . مفهوم آن این است که شما هرچه می خواهید بگویید ما کار خودمان را می کنیم . همین نحوه برخورد با روحانیت است که بسیاری از مراجع را با دولت مسأله دار کرده است ."
همچنين عوض حيدرپور از نمايندگان مجلس شوراي اسلامي در واکنش به موضع سکوت محموداحمدی نژاد پیرامون جریان انحرافی گفت: «سکوت دولت و آقای احمدی نژاد در قبال ابهامات و اتهامات نه تنها وحدت بخش نیست بلکه بر سوالات و ابهامات موجود می افزاید.»
عوض حيدرپور نماينده مردم شهرضا در مجلس در واکنش به پاسخ احمدی نژاد در قبال ابهامات و اتهامات منسوب به نزدیکان رییس جمهور مبنی بر اینکه «موضع ما همچنان سکوت است، سکوت الهام بخش وحدت.» گفت: «خوب بود که رییس جمهور در کنفرانس خبری خود به بخشی از ابهامات و اتهامات وارده به دولت و نزدیکان ایشان پاسخ می دادند.»
وی با بیان اینکه هر فردی در هر جایگاه، پست و مقامی که مسوولیتی برعهده دارد قطعا باید پاسخگوی ابهامات حوزه تحت امر خود نیز باشد افزود: «سکوت ایشان نسبت به مسائل اخیر بی تردید منجر به افزایش ابهامات و اتهامات خواهد شد.»
حيدرپور با تاکید بر اینکه سکوت احمدی نژاد وحدت بخش نخواهد بود گفت: «در فضای پر ابهام و تردید نمیتوان به دنبال وحدت بود.»
وی افزود: «زمانی که یک فضای بی اعتمادی در جامعه نسبت به دولت و اطرافیان دولت شکل گرفته است رییس جمهور وظیفه دارد در راستای جلب اعتماد افکار عمومی قدم بردارد و به ابهامات پاسخ دهند چرا که تداوم ابهامات موجود به طرح سووالات جدیدتر منجر می شود.»
آيا سكوت احمدينژاد ميشكند؟
به طور قطع اگر رئيسجمهوري روز گذشته به ابهامات درباره اطرافيان خود پاسخ ميداد، اين پاسخها به اندازه سكوت وي خبرساز ميشد و عدهاي كه امروز وي را متهم به عدم شفافسازي ميكنند، به احتمال فراوان در صورت ارائه پاسخ صريح، احمدينژاد را متهم به حاشيهسازي در كشور ميكردند.
اما با توجه به حساسيت شرايط كشور و انتقادات روزافزون نسبت به برخي اطرافيان رئيسجمهوري، اين سوال مطرح ميشود كه سكوت احمدينژاد تا چه زماني ادامه خواهد يافت.
تحليلها نشان ميدهد كه وي به زودي اين سكوت را ميشكند.