اتفاقات عجیب آنقدر در فوتبال ما می افتد که نمی توان نشستن محمود یاوری روی نیمکت استیل آذین را یکی از اتفاقات قلمداد کرد. تنها چند روز پس از استعفا از سرمربیگری پاس همدان،هنوز پای یاوری به اصفهان نرسیده بود که رفقای سلطان برایش پیغام دادند به استیل آذین بیاید.حضور در مراسم ختم مرحوم برومند در یکشنبه بعد از ظهر،بهترین بهانه بود برای اینکه یاوری به تهران بیاید و پس از این مراسم پای میز مذاکره،البته با علی پروین بنشیند.
این اتفاق افتاد،مذاکرات انجام شد و تنها مانعی که اجازه نداد تا لقب سرمربی استیل‌آذین را یدک بکشد قانون جدید سازمان لیگ برتر بود.همان قانونی که در ابتدای لیگ دهم وضع شد تا مربیان در طول یک فصل تنها دوبار حق امضای قرارداد با تیم ها را داشته باشند.عزیز محمدی رییس سازمان لیگ برتر در مورد این قانون می گوید:«ما در ابتدای فصل این قانون را گذاشتیم که هر مربی در طول یک فصل می تواند فقط دو تیم عوض کند و برای تیم سوم محدودیت دارد.با این کار می خواستیم مربیان را کنترل کنیم ولی متاسفانه هیچ اثری نداشت.مطمئنا برای سال آینده باید این موانع را تنگ تر کنیم.چون مدیران ما اصلا اعتقادی به این ندارند که به مربیان خود بیش تر از چند هفته اعتماد کنند.» قانون ،قانون است و این بار برای یاوری لازم الاجرا.حضور او در صبای قم در ابتدای فصل و پس از آن تجربه مربیگری در همدان مانع از این شد تا در قرارداد او با استیل آذین و در مقابل سمت اش نام سرمربی ثبت شود.سرپرست و مدیریت فنی سمت جدیدی است که یاوری با آن روی نیمکت ذخیره ها می نشیند.خود یاوری در این مورد حرفی نمی زند اما از دلایل پیوستنش به استیل آذین می گوید که اولین فاکتورش رفاقت با علی پروین است:«خوشحالم که دوباره در کنار پروین هستم. پروین از مفاخر فوتبال ماست و من حس خوبی دارم که دوباره در کنار او کار می کنم.قصد داریم با کمک هم استیل آذین را به موفقیت برسانیم. من با پروین خاطرات خوبی دارم و حالا هدفم این است تا کاری کنیم که انشاا... با استیل آذین در لیگ برتر بمانیم.» برگی از دفتر خاطراتش را ورق می زند و به گذشته بر می گردد.
از لحاظ سن و سال و کسوت،سابقه اش با پروین قابل قیاس نیست اما اردات ویژه ای به سلطان دارد.البته نه به خاطر اینکه حالا پروین مقدمات حضورش در استیل آذین را فراهم کرده،بلکه رفاقت او و پروين به سالها سال پیش بر می گردد.درست همان زمانی که یاوری در قالب سرمربی تیم ملی ،استاد علی پروین بود.با این حال اگر موی یاوری سفید نبود و سن و سالش هم بیشتر،کسی نمی توانست باور کند که پروین شاگر او بوده است.«پروین را دوست دارم.همیشه داشته ام.نمی توانم ببینم کسی به او بی احترامی کند.در هر حال حالا بهترین زمان است که دارم در فوتبال کار می کنم،چون در کنار پروین هستم.»
