طی هفتههای اخیر سارش امارات با رژیم صهیونیستی به یکی از محورهای اصلی تحولات منطقه و جهان مبدل شده است. از یک سو ترامپ رئیس جمهور آمریکا سعی دارد تا از این موضوع برای کمپین انتخاباتیاش بهره گیرد و خود را ناجی رژیم صهیونیستی بنامد و از سوی دیگر امارات سعی دارد با رویکردهای بیشتر به رژیم صهیونیستی خود را خادم اصلی آمریکا معرفی نماید تا شاید بن زاید بتواند از ولیعهدی به پادشاهی امارات برسد. در این میان اعتراضهای گسترده ملت های منطقه و جهان اسلام در محکومیت این سازشکازی بعد دیگر این تحولات را تشکیل میدهد. نکته قابل توجه در این فرآیند آنکه ایلی کوهن، وزیر اطلاعات این رژیم مدعی شد: چنین توافقنامههایی صلح در برابر صلح و نه صلح در برابر زمین خواهند بود و به موجب منافع مشترک و صرف نظر از مساله فلسطین حاصل خواهند شد. این صحبت از سوی کوهن در حالی مطرح میشود که کشورهای عربی همواره بر این ادعا بودهاند که صلح در برابر زمینی و صهیونیستها میگفتند زمین در برابر صلح. این رویکردها بدین معنا بود که کشورهای عربی در ازای با پس گیری اراضی اشغالی ۱۹۶۷ حاضر به مصالحه خواهند بود و صهیونیستها میگفتند در ازای دریافت زمین حاضر به صلح میشوند که در اصل همان تثبیت اراضی اشغالی بوده است. نکته مهم در سخنان کهن آن است که عملا اقدام امارات برابر با نادیده گرفتن اصول عربی بوده است که ازاد سازی اراضی اشغالی را پیش شرط مذاکره مینامید. این بدان معناست که امارات نه تنها به فلسطین خیانت کرده است بلکه به کل جهان اسلام و کشورهای منطقه خیانت نموده است چرا که اراضی بسیاری از کشورهای منطقه در اشغال صهیونیستهاست. بر این اساس است که جهانیان تاکید دارند که مسئله فلسطین یک مسئله جهان اسلامی و جهان عربی است و عدول از این مسئله یعنی خیانت به کل جهان اسلام. لذا میتوان گفت که اقدام امارات رسما خیانت به جهان عرب و جهان اسلام است که سران این کشور برای خوش خدمتی به آمریکا به آن تن دادهاند.
نویسنده: فرامرز اصغری