۱- پدر و مادر بودن، تلاش لازم دارد
هر روز درباره رفتارهایتان به عنوان یک والد، خوب فکر کنید. خودتان را به خاطر بیاورید که چگونه با فرزندتان رفتار کرده اید تا بر او اثر بگذارید و سعی کنید که از تجارب گذشته تان پند بگیرید و همانطور که مسئول هستیدبایادگیری بهتر، رفتارتان را بهبود بخشید.
۲- فرزندتان مهم است
برای آن دسته از فعالیتهایتان که مرتبط با کودک شماست اولویت بیشتری قائل شوید. این مهارت برای والدین شاغل، کار پرزحمت و چالش برانگیزی است. به هر جهت بایستی زمانتان را مدیریت کنید. کار کردن شماهمچون راهی است که فرزندتان ابتدای آن راه قرار دارد و گاهی این بدان معناست که علایق و نیازهای شما، قربانی نیازهای فرزندتان شود.
۳- عاشق فرزندتان باشید
چند بار در روز احساس عاطفه و گرمی را به کودکتان نشان دهید. به طور نمونه بارها او را بغل کنید و در آغوش خود بفشارید؛ اگرچه در فرهنگ های مختلف روشهای گوناگونی وجود دارد. به یاد داشته باشید اگر فرزندتان کار اشتباهی انجام داد و قانونی را در خانواده نقض کرد باید به او روش درست را تذکر دهید و به جای انتقاد از کودک از رفتار و کارش انتقاد کنیدنه خود کودک را مورد انتقاد قرار دهید.
۴- قوانین خانوادگی وضع کنید
در جامعه ما قوانینی وجود دارد که به فرزندتان کمک می کند تا در مدرسه و دنیای واقعی موفق عمل کند. به عنوان یک والد لازم است که قوانین خانوادگی وضع کنید تا فرزندتان یاد بگیرد که چطور خود را مطابق آن قوانین مدیریت کند. برای اینکه فرزند بهتری داشته باشید بایستی سه سؤال در هر زمان برایتان روشن باشد: فرزندم کجاست؟ با چه کسی است؟ و چه می کند؟
۵- قانون های خانوادگی محترمند
بر قوانین خانوادگی وضع شده پافشاری کنید. لازم است قوانین وضع شده روشن و ثابت باشند، در غیر این صورت فرزندتان گیج خواهد شد و نمی تواند به طور جدی به آنها عمل کند. قوانین خانوادگی را برای فرزندتان توضیح دهیدونشان دهید که اقتدارتان بیشتر منطقی است نه آنکه زور و قدرت بر آن حاکم است. و طبق این روش، فرزندتان کمتر دچار چالش می شود. توجه کنید که پدر و مادر باید هردو باهم فرزندشان را طبق قوانین یکسانی سس تربیت کنند، پس لازم است تا هردو قوانین یکسانی وضع . و به آن عمل کنند.
۶- به فرزندتان توضیح دهید
درباره تصمیمی که می گیرید برای فرزندتان توضیح دهید. با توجه به اینکه فرزندتان تجربه و علم شما را ندارد، آنچه فکر می کنید و تصمیمی که گرفته اید را با حوصله برای او توضیح دهید و لازم است که در همه مراحل مختلف رشددر سن و سال مختلف، از روشی که برای او قابل فهم است استفاده کنید.
۷- از تنبیه خشن پرهیز کنید
در تمامی روشهای تنبیه که والدین استفاده می کنند،تنبیه بدنی و جسمانی بیشترین عوارض جانبی را ایجاد می کند. بچه هایی که تنبیه بدنی بیشتری می شوند در برخورد با کودکان دیگرو حل مسئله هایشان از خشونت بیشتری استفاده می کنند و علت آن تقليد آگاهانه یا ناآگاهانه از والدین است.
۸- به فرزندتان احترام بگذارید
فکر کنید فرزندتان شخصی است همچون افراد دیگر که احتیاج دارد مورد احترام قرار گیرد؛ همانطور که شما نیز مورد احترام قرار می گیرید. باادب با او صحبت کنید، به عقاید او احترام بگذارید، زمانی که او با شما صحبت می کند به دقت به حرفهایش گوش دهید و همانند یک دوست با او برخورد کنید. بچه ها نسبت به دیگران همان رفتاری را خواهند داشت که والدینشان نسبت به آنان دارند.
۹- فرزندتان را مستقل بار بیاورید
ترغیب کودک به مستقل بودن، اگرچه برای کودک آزادی عمل به وجود می آورد و در کنار آن محدودیتهایی نیز دارد ولی به کودکتان یاد می دهد که کنترل خویش را که یکی از کلیدهای موفقیت در زندگی است، در خود تقویت کند. همواره به این نکته توجه کنید که استقلال، تمرد یا سرکشی نیست، پس تفاوت بین تمردو مستقل بودن را برای فرزندتان توضیح دهید.
نویسنده: سید کریم سادات مظلوم - کارشناس تربیتی آموزش و پرورش
هر روز درباره رفتارهایتان به عنوان یک والد، خوب فکر کنید. خودتان را به خاطر بیاورید که چگونه با فرزندتان رفتار کرده اید تا بر او اثر بگذارید و سعی کنید که از تجارب گذشته تان پند بگیرید و همانطور که مسئول هستیدبایادگیری بهتر، رفتارتان را بهبود بخشید.
۲- فرزندتان مهم است
برای آن دسته از فعالیتهایتان که مرتبط با کودک شماست اولویت بیشتری قائل شوید. این مهارت برای والدین شاغل، کار پرزحمت و چالش برانگیزی است. به هر جهت بایستی زمانتان را مدیریت کنید. کار کردن شماهمچون راهی است که فرزندتان ابتدای آن راه قرار دارد و گاهی این بدان معناست که علایق و نیازهای شما، قربانی نیازهای فرزندتان شود.
۳- عاشق فرزندتان باشید
چند بار در روز احساس عاطفه و گرمی را به کودکتان نشان دهید. به طور نمونه بارها او را بغل کنید و در آغوش خود بفشارید؛ اگرچه در فرهنگ های مختلف روشهای گوناگونی وجود دارد. به یاد داشته باشید اگر فرزندتان کار اشتباهی انجام داد و قانونی را در خانواده نقض کرد باید به او روش درست را تذکر دهید و به جای انتقاد از کودک از رفتار و کارش انتقاد کنیدنه خود کودک را مورد انتقاد قرار دهید.
۴- قوانین خانوادگی وضع کنید
در جامعه ما قوانینی وجود دارد که به فرزندتان کمک می کند تا در مدرسه و دنیای واقعی موفق عمل کند. به عنوان یک والد لازم است که قوانین خانوادگی وضع کنید تا فرزندتان یاد بگیرد که چطور خود را مطابق آن قوانین مدیریت کند. برای اینکه فرزند بهتری داشته باشید بایستی سه سؤال در هر زمان برایتان روشن باشد: فرزندم کجاست؟ با چه کسی است؟ و چه می کند؟
۵- قانون های خانوادگی محترمند
بر قوانین خانوادگی وضع شده پافشاری کنید. لازم است قوانین وضع شده روشن و ثابت باشند، در غیر این صورت فرزندتان گیج خواهد شد و نمی تواند به طور جدی به آنها عمل کند. قوانین خانوادگی را برای فرزندتان توضیح دهیدونشان دهید که اقتدارتان بیشتر منطقی است نه آنکه زور و قدرت بر آن حاکم است. و طبق این روش، فرزندتان کمتر دچار چالش می شود. توجه کنید که پدر و مادر باید هردو باهم فرزندشان را طبق قوانین یکسانی سس تربیت کنند، پس لازم است تا هردو قوانین یکسانی وضع . و به آن عمل کنند.
۶- به فرزندتان توضیح دهید
درباره تصمیمی که می گیرید برای فرزندتان توضیح دهید. با توجه به اینکه فرزندتان تجربه و علم شما را ندارد، آنچه فکر می کنید و تصمیمی که گرفته اید را با حوصله برای او توضیح دهید و لازم است که در همه مراحل مختلف رشددر سن و سال مختلف، از روشی که برای او قابل فهم است استفاده کنید.
۷- از تنبیه خشن پرهیز کنید
در تمامی روشهای تنبیه که والدین استفاده می کنند،تنبیه بدنی و جسمانی بیشترین عوارض جانبی را ایجاد می کند. بچه هایی که تنبیه بدنی بیشتری می شوند در برخورد با کودکان دیگرو حل مسئله هایشان از خشونت بیشتری استفاده می کنند و علت آن تقليد آگاهانه یا ناآگاهانه از والدین است.
۸- به فرزندتان احترام بگذارید
فکر کنید فرزندتان شخصی است همچون افراد دیگر که احتیاج دارد مورد احترام قرار گیرد؛ همانطور که شما نیز مورد احترام قرار می گیرید. باادب با او صحبت کنید، به عقاید او احترام بگذارید، زمانی که او با شما صحبت می کند به دقت به حرفهایش گوش دهید و همانند یک دوست با او برخورد کنید. بچه ها نسبت به دیگران همان رفتاری را خواهند داشت که والدینشان نسبت به آنان دارند.
۹- فرزندتان را مستقل بار بیاورید
ترغیب کودک به مستقل بودن، اگرچه برای کودک آزادی عمل به وجود می آورد و در کنار آن محدودیتهایی نیز دارد ولی به کودکتان یاد می دهد که کنترل خویش را که یکی از کلیدهای موفقیت در زندگی است، در خود تقویت کند. همواره به این نکته توجه کنید که استقلال، تمرد یا سرکشی نیست، پس تفاوت بین تمردو مستقل بودن را برای فرزندتان توضیح دهید.
نویسنده: سید کریم سادات مظلوم - کارشناس تربیتی آموزش و پرورش
