یک نماینده مجلس در یک اظهارنظر انقلابی و دشمنشکن گفته: حرف آمریکا که قصد دارد صادرات نفت ما را به صفر برساند، امکانپذیر نیست. ما روشهای متفاوتی برای فروش نفت داریم.
به همین مناسبت "ننجون" و تیم اقتصادی "ضد چالش تحریم" روزنامه سیاست روز این راهکارهای احتمالی را بررسی میکند.
راهکار اول: در مملکت بگردیم و آدمهایی که جیبهای گل و گشادی دارند (که شکر خدا تعدادشان هم کم نیست) پیدا کنیم و نفت را در جیب هایشان بریزیم و صادر کنیم.
راهکار دوم: بابک زنجانی را آزاد کنیم و دوباره نفت را بدهیم دستش تا به شیوه خودش صادر کند. پول را هم پس نداد، نداد.
راهکار سوم: نفت را در بطریهای آب معدنی بریزیم و از طریق کشورهای دوست و همسایه به جهانیان صادر کنیم.
راهکار چهارم: تنگه هرمز را ببندیم و هرکس از آنجا عبور کرد یقهاش را بچسبیم و بگوییم یا از ما نفت میخری یا اجازه نمیدهیم اینجا ول بچرخی.
راهکار پنجم: نفت را به صورت اینترنتی صادر کنیم. دانشمندان الکترونیکی ایران این گزینه را تایید میکنند چراکه سالها با اینترنت گازوئیلی زندگی کردهایم و محال است امکان اینترنت نفتی، منتفی باشد.
راهکار ششم: نفت را بدهیم دست همین نماینده مجلس که برای ما بفروشد. به هر حال تجربه نشان داده است که نمایندگان مجلس معمولا حرف مفت نمیزنند و هر جملهای که به زبان میآورند یک مبنای ژئوپلتیکی، استراتژیکی، پلیمری یا افت.تی.تی یف، اف.اف.تی.اوف، اف.آی.تی.اف و به هر حال یک چیز مغزداری دارد.
دور از جان مثل "ننجون" که نیستند همینطور کترهای یک چیزی بپردانند و بعد مسئولیتش را قبول نکنند.