وزیر امور خارجه کشورمان و معاون سیاسی گروه طالبان در تهران دیدار کردند؛ دیداری که می‌تواند قطار صلح افغانستان را در مسیر صحیح خود قرار دهد.
سهیل شاهین سخنگوی دفتر سیاسی طالبان در توئیتی اعلام کرد که ملابرادر معاون سیاسی گروه طالبان با محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران در تهران دیدار کرده است.
اعضای دفتر سیاسی طالبان پیش از این چندین مرتبه به ایران سفر کرده و با برخی مقامات سیاسی و امنیتی کشورمان دیدار کرده بودند اما این نخستین بار بود که وزیر امور خارجه کشورمان با اعضا دفتر و معاون سیاسی گروه طالبان دیدار می‌کرد، دیداری که پیام‌های زیادی در دل خود دارد و از جنبه‌ها و زوایای مختلفی می‌توان آن را به بحث و بررسی نشست.
جمهوری اسلامی ایران به عنوان یکی از مهم‌ترین همسایگان افغانستان که دارای مرزی نزدیک به ۱۰۰۰ کیلومتری با این کشور بوده و با افغانستان در یک حوزه تمدنی قرار دارد، بی‌شک از تحولات افغانستان تاثیرات زیادی می‌پذیرد چنانچه در طول دهه‌های گذشته همواره اوضاع و تحولات افغانستان شرایط ویژه‌ای را برای جمهوری اسلامی ایران رقم زده است.
حوادث پس از ۱۱ سپتامبر و حضور آمریکا و دیگر کشورهای عضو ناتو در افغانستان، تحولات این کشور تاثیرگذاری بیشتری بر روی کشورهای همسایه و قدرت‌های منطقه‌ای از جمله چین، روسیه و هند از خود نشان داد.
حضور خارجی‌ها و استقرار دولت تقریبا فرومانده و وابسته به غرب در افغانستان پساطالبان باعث شد تا تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران پشت پرده عرصه سیاست خارجی افغانستان، بیشتر به دنبال تامین منافع خود و ضربه به منافع رقبا باشند.
کشورهای همسایه افغانستان و قدرت‌های منطقه‌ای نیز این حق را برای خود قائل بودند که با رصد دقیق تحولات این کشور تمام تلاش خود را برای تامین منافع خویش به کار بسته تا نقش بازیگر فعال در حوزه افغانستان را بازی کنند. روسیه، چین، پاکستان، هند، ترکیه و حتی کشورهای حاشیه خلیج‌فارس تقریبا از سال ۲۰۰۴ شروع به بازیگری و نقش‌آفرینی فعال در حوزه افغانستان کردند.
با قدرت گرفتن مجدد طالبان در سال‌های ۲۰۰۸ به بعد و بعدتر با تبدیل شدن این گروه به تاثیرگذارترین بازیگر صحنه سیاسی و نظامی افغانستان، ایجاد ارتباط با طالبان و نشست و برخاست علنی و پنهانی با این گروه در دستور کار سیاست خارجی کشورهای همسایه و قدرت‌های منطقه‌ای قرار گرفت.
افتتاح دفتر سیاسی طالبان در قطر، سفرهای متعدد اعضای دفتر سیاسی طالبان به کشورهای مختلف از جمله امارات، پاکستان، چین و روسیه، عقد قراردادهای اقتصادی میان برخی کشورها با طالبان از جمله روابط آشکار و ده‌ها رابطه غیرآشکار و پنهان با این گروه، همه حاکی از آن است که تمام این کشورها این حق را برای خود قائل هستند تا با ارتباط با طالبان منافع حداکثری خود را تامین کنند.
از سوی دیگر آمریکا که همواره از گفت‌وگو و مذاکره مستقیم با طالبان پرهیز می‌کرد در نهایت در اواسط سال ۲۰۱۸ با کنار زدن همه ارزش‌های لیبرال خود پای میز مذاکره مستقیم با اعضای دفتر سیاسی این گروه نشست و بعدها به طور ملموس اعلام کرد که تنها منافع خودش برایش اهمیت دارد
بر همین اساس برخی تحلیل‌گران مسائل سیاست خارجی رفتار ایران در ایجاد ارتباط با طالبان و مذاکره با رهبران این گروه را در چهارچوب تامین منافع ایران ارزیابی کرده و به این ارتباط نگاهی تاکتیکی داشته و دارند که اشتباهی عجیب است.
