انتخابات منطقه‌ای فرانسه در حالی برگزار شد که دو مولفه در آن مشاهده می شود از یک سو مشارکت پایین واجدین شرایط بود بگونه‌ای که ۶۸ درصد از حضور در انتخابات خودداری کردند و از سوی دیگر حزب مکرون رئیس جمهور فرانسه با ناکامی مواجه و در رده پنجم قرار گرفت. حال این سوال مطرح است که چرا این دو کشور بر دولت مکرون تحمیل شده است؟
بخشی از این وضعیت را در ناتوانی دولت مکرون در حل بحران‌های اقتصادی و کرونا می‌توان جستجو کرد بگونه ای که فرانسوی‌ها سیاست‌های دولت را در این زمینه ها شکست خورده می دانند. نکته دیگر آنکه مکرون در حوزه سیاست خارجی نتوانست مطالبات مردم را اجرایی سازد. مکرون در حالی با جوسازی علیه مسلمانان و اسلام تلاش نمود تا رای دادیکال‌ها را کسب نماید و با اعتراف به جنایات فرانسه در رواندا رای مهاجرین را کسب نماید اما عدم استقلال وی در سیاست خارجی این طرح‌ها را نیز با ناکامی همراه ساخت. از یک سو وی با سرکوب تظاهرات حمایتی مردم فرانسه از فلسطین ماهیت ضد بشری خویش و وابستگی اش به رژیم صهیونیستی را نشان داد و از سوی دیگر با همراهی همه جانبه با آمریکا علیه چین و روسیه و ایران، عملا خواست مردم یعنی استقلال از آمریکا را زیر پاگذاشت.
با توجه به این مولفه‌ها می توان گفت که مکرون نیز در مسیر اولاند و سارکوزی یعنی رئیس جمهور تک دوره‌ای بودن پیش می‌رود که خود سندی دیگر بر تزلزل نظام سرمایه داری است که هر روز ابعاد جدیدی از اعتراض مردمی را به همراه دارد.
نویسنده: فرامرز اصغری
