این روزها، به تازگی ویدئویی منتسب به اسحاق جهانگیری، معاون اول دولت روحانی در شبکه‌های مجازی منتشر شده که مربوط به سفر وی به شیراز است.
اگر این ویدئو ساختگی نباشد، آنطوری که در این ویدئو نشان داده می‌شود کاروان حامل او حداقل از ۱۴اتومبیل و ون محافظ تشکیل شده است که دور یک میدان می‌چرخند. این درحالی است که بینندگان این صحنه حتی نمی‌دانند چه کسی درداخل ماشین قرار دارد که اینگونه اسکورت می‌شود.
اگر این صحنه منتسب به او را درست بدانیم باید گفت که قطار اسکورت خودروهای شاسی بلند و کوتاه و ماشین پلیس و ون این بار دامن معاون اول را گرفته است. اتفاقی که بار دیگر بیانگر تشریفات غیر‌الزامی است که هیچ نتیجه‌ای ندارد جز فاصله‌انداختن میان مقامات و مردم ندارند.
تکرار ماجرا با وجود انتقادات
این درحالی است که در چند روز اخیر مکرراً شاهد انتقادات به این موضوع بودیم.
چندی پیش علی شمخانی دبیر شورایعالی امنیت ملی گفته بود «بساط حفاظت شخصیت‌ها را باید جمع کنیم، ما حفاظت شخصیت‌ها نداریم، تشریفات و پرستیژ شخصیت‌ها داریم».
دبیر شورای عالی امنیت ملی همچنین اخیراً نیزنسبت به استفاده مسئولان از پاویون فرودگاه انتقاد کرده بود. وی با بیان اینکه جریان پاویون فرودگاه چیست و آن را برای چه ساخته‌اند، اظهار کرد: چرا مسئولان هنگام سوار شدن هواپیما از پاویون استفاده می‌کنند؟ وی ادامه داد: بروید در سالن انتظارات مثل مردم سوار شوید. در سالن انتظارات دهها مراجعه کننده می‌بینید. زندگی خود را به مردم نزدیک‌تر کنید!
از سوی دیگر با وجود این انتقادات نیز شاهد تصمیم اخیر امامان جمعه برای برداشتن نرده‌های محافظ از صفوف نماز جمعه هستیم و این امر درحقیقت مطالبه‌ای برای نزدیک شدن مردم به مسئولان است.
تلاش برای دیده شدن
با وجود تذاکرات متعدد به نظر می‌رسد، بهره‌گیری از تیم محافظتی ویژه به نوعی تلاش برای دیده شدن تبدیل شده است.
این امر نه تنها گریبان رئیس جمهور و معاونش، بلکه گریبان چهره‌های سیاسی بسیار ناآشناتر را هم گرفته است به طوریکه حتی نمایندگان مجلس، بخشداران و فرمانداران و برخی فعالین سیاسی نیز - البته احتمالا برای نشان دادن اهمیت جایگاه خود- از تیم محافظتی بهره می‌برند.
اگر محبوب مردم هستید که نباید بترسید!
واقعیت غیر قابل انکار این است که به نظر می‌رسد بیشتر از بحث امنیت در این میان موضوع استفاده از تشریفات و زندگی لوکس مد نظر این گروه از مسئولان است.
نگاهی به سفر آقای جهانگیری آنهم به شهری توریستی و تاریخی نشان می‌دهد که این گونه پرستیژ سازی‌ها اقدامی غیر ضروری است.
در عین حال این گروه از مسئولین که مرتباً از مردمی بودن سخن می‌گویند نباید از عدم امنیت خود آنهم در میان مردم وحشت داشته باشند.
شاهد بودیم که رئیس جمهور به خاطر نوع تعامل و ارتباطش با مردم در زلزله استان کرمانشاه مورد شماتت قرار گرفت اکنون نیز بایستی معاون اول او را به این دلیل سرزنش کرد. وی همچنین در بازدید از وضعیت زلزله زدگان با کفش وارد چادری شده بود که مردم درآن نماز می‌خوانند و زندگی می‌کنند و جای تعجب بود که ایشان از حداقل‌های زندگی ایرانی بی‌خبرند.
فاصله کمتر نیاز به محافظ کمتر
بارها دیده‌ایم که مقامات غربی اگرچه به دروغ باز هم در میان مردم ظاهر می‌شوند و ژست مردمی می‌گیرند تا نشان دهنده که هم از مقبولیت و هم از امنیت در کشور خود برخوردار هستند. ساندویچ خوردن اوباما در یک رستوران معمولی یا خرید رفتن خانم مرکل به تنهایی از جمله اقداماتی است که آنها برای جلب نظر مردم به خود انجام می‌دهند.
این درحالی است که مردم کشورمان به واقعیت به مسئولین خود علاقمند هستند و اگرچه برای حفاظت از شخصیت‌ها بحث امنیتی باید برقرار باشد اما باید در نظر داشت که هرچه فاصله بین مردم و مدیران کمتر باشد، مطمئنا نیاز به محافظت نیز کمتر می‌شود. از سوی دیگر شاید در برخی شهرها استفاده از بادیگاردها و محافظان ویژه به صلاح باشد، ولی مطمئنا شهرهایی مثل شیراز که شهری آرام و با امنیت کامل است این موضوع یک استثنا به شمار می‌رود.
در نهایت
باید در نظر داشت که در استفاده مقامات از امکانات شکی نیست، اما این موضوع بایستی با دقت و بدون افراط انجام گیرد.
