انگلیس در حالی در فضایی از تظاهرات و اعتراض مردمی علیه سیاستهای ناتو آماده میزبانی از نشست سران این پیمان نظامی می شود که منابع خبری اعلام کردند کشورهای ترکیه، آلمان، فرانسه و انگلیس هفته آینده در حاشیه نشست ناتو در لندن جلسهای چهارجانبه درباره سوریه خواهند داشت. در این نشست، رجب طیب اردوغان رئیسجمهور ترکیه، آنگلا مرکل صدراعظم آلمان، بوریس جانسون نخستوزیر انگلیس و امانوئل ماکرونرئیسجمهور فرانسه درباره راهکار سیاسی جامع جهت پایان دادن به بحران چندین ساله سوریه صحبت میکنند. حال این سوال مطرح میشود که چرا این نشست برگزار می شود و آیا می تواند تاثیری در حل بحران سوریه داشته باشد؟
آنچه از سوی بانیان این نشست مطرح می شود اقدام و طراحی برای کمک به حل بحران انسانی و امنیتی در سوریه است و با این ادعا نیز تحرکات نظامی خود را در این کشور توجیه می کنند. این ادعا در حالی مطرح میشود که بررسی رفتاری این کشورها نکاتی قابل توجه را نشان می دهد. از یک سو ترکیه طی ماههای اخیر تحرکات نظامی در شمال سوریه صورت داده و عملا به نقض حاکمیت این کشور پرداخته است در حالی که ادعای مبارزه با تروریسم سر می دهد. از سوی دیگر سه کشور اروپایی نیز کارنامه سیاهی در حمایت از گروههای تروریستی دارند و در عین حال تحرکات نظامی و اطلاعاتی در خاک سوریه صورت داده که محور آن را اقدام علیه ارتش سوریه و متحدانش تشکیل می دهد. در همین حال کشورهای مذکور بر اصل سرنگونی نظام سوریه تاکید دارند و بعضا در لوای اصلاح قانون اساسی سوریه، تجزیه و چند پاره سازی این کشور را دنبال می کنند.
با توجه به این شرایط می توان دریافت که نشست چهارجانبه مذکور نمیتواند گامی برای حل بحران سوریه باشد و اهدافی دیگر در ورای این نشست دنبال می شود. این سناریو مطرح است که کشورهای غربی به دنبال سوء استفاده از شرایط ترکیه برای دخالت و بحران سازی در سوریه و منطقه هستند در حالی که خود را پشت نقاب عملیات نظامی ترکیه پنهان می سازند. رفتاری که مشابه آن را نیز آمریکاییها صورت میدهند که به استمرار بحران در سوریه و منطقه منجر شده است واهی بودن ادعای این کشورها زمانی آشکارتر میشود که آنها هیچ ارادهای برای همگرایی و رویکرد مثبت به نظام سوریه ندارند در حالی که جهانیان اذعان دارند نظام سوریه به ریاست جمهوری بشار اسد در صف اول مبارزه با تروریسم قرار دارد و هر کشوری به دنبال مبارزه با تروریسم است باید در کنار آن قرار گیرد. عدم چنین رویکردی از سوی اعضا نشست چهار جانبه واهی بودن ادعای صلح طلبی آنها را آشکار و ماهیت بحران ساز آنها را نمایان تر می سازد.
نویسنده: فرامرز اصغری