?>?> گل به خودی نزنیم | سیاست روز
سه شنبه ۲۲ خرداد ۱۳۹۷ - ۰۰:۳۲
کد مطلب : 104691

گل به خودی نزنیم

نشست سران گروه ۷ در کانادا در حالی برگزار شد که با نشست‌های قبلی دارای تفاوتی بود و آن اختلافات...

نشست سران گروه ۷ در کانادا در حالی برگزار شد که با نشست‌های قبلی دارای تفاوتی بود و آن اختلافات موجود میان آمریکا و سایر اعضا بوده است.
اکنون میان آمریکا و سایر اعضا اختلافاتی درگرفت به گونه‌ای که از یک‌سو ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا در حالی که اجلاس را نیمه‌کاره رها کرده بود، امضای خود را از پای بیانیه پایانی نیز پس گرفت از سوی دیگر سران کشورهایی مانند آلمان، انگلیس و فرانسه اقدامات ترامپ را مغایر با اهداف مشترک دانسته و بر مقابله با آن تاکید کرده‌اند. در کنار آنچه در نشست کبک گذشت یک نکته قابل توجه است و آن اینکه برخی محافل رسانه‌ای تلاش دارند تا چنان وانمود سازند که اقدام ۶ کشور در برابر ایران در چارچوب حمایت از برجام بوده و حتی عده‌ای چنان عنوان کرده‌اند که گام بلند اروپا برای حفظ برجام برداشته شده است. هر چند که پیش از این اجلاس مقامات اروپایی از لزوم حفظ برجام گفته و حتی نشست کارشناسی نیز در تهران برگزار شد اما در باب نشست گروه ۷ و اقدام اعضا چند نکته قابل توجه است.
نخست بندهای بیانیه پایانی گروه ۷ است، چنانکه در بند ۲۰ این بیانیه آمده است: «با درک تهدیدهایی که برنامه موشک‌های بالستیک ایران متوجه صلح و امنیت بین‌الملل می‌کند از ایران می‌خواهیم پرتاب موشک‌های بالستیک و تمامی دیگر اقداماتی که با قطعنامه ۲۲۳۱ و تمامی ضمایم آن مغایرند و منطقه را بی‌ثبات می‌کنند را متوقف کرده و بر اشاعه فناوری موشکی خاتمه دهد».
این بیانیه نشان می‌دهد که کشورهای اروپایی همچنان در توهمات زیاده‌خواهانه خود مبنی بر گره زدن برجام به توان دفاعی و موقعیت منطقه‌ای ایران هستند و این یعنی آنکه رفتار غیرمنطقی آنها در قبال ایران همچنان ادامه دارد.
دوم آنکه بررسی مواضع نشست گروه ۷ نشان می‌دهد که حوزه اختلافی آنها با آمریکا بر دو اصل قرار بوده است از یک سو خواست آمریکا برای افزایش سهمیه کشورهای غربی در تامین هزینه‌های ناتو و از سوی دیگر افزایش تعرفه‌های واردات فولاد و برخی کالاها به خاک آمریکاست.
یعنی اساس اختلافات در چارچوب مسائل اقتصادی بوده و ارتباط چندانی به مسائل حاشیه‌ای نظیر برجام نداشته خصوصا اینکه قبل از نشست گروه ۷ عملا اروپا با خروج آمریکا از برجام کنار آمده و تاکید دارد که به تنهایی برجام را حفظ می‌کند.
آنها خواستار عدم بازگشت تحریم‌ها در قبال شرکت‌هایی شده بوده‌اند که تا قبل از خروج آمریکا از برجام در ایران سرمایه‌گذاری کرده اند. جالب توجه آنکه آنها بر ممنوعیت برای شرکت‌های قدیمی تاکید کرده اند و نه سرمایه‌گذاری و روابط اقتصادی با ایران حال آنکه شواهد امر نشان می‌دهد که تعداد انگشت‌شماری شرکت خارجی در دوران برجام وارد ایران شده‌اند وحتی شرکت‌های بزرگی چون توتال، رنو و پژو نیز فعالیت خود را آغاز نکرده سودای رفتن سر داده‌اند.
در کنار این مباحث یک نکته مهم در سخنان حاضران در نشست گروه ۷ و سایر مقامات غربی مشاهده می‌شود و آن تاکید بر روابط اقتصادی با ایران در چارچوب قانون است.
این مفهوم همچنان از سوی کشورهای غربی نامفهوم اعلام می‌شود چراکه معنای قانون می‌تواند چند شاخصه داشته باشد. قوانین یعنی آنچه در برجام آمده؟ قانون یعنی آنچه در قوانین لیبرالیسم غربی مطرح می‌شود که FATF و پالرمو و دهها قانون غربی دیگر را که ریشه آنها تحمیل خود تحریمی و سلطه بر ساختارهای اقتصادی کشورهایی همچون ایران می‌شود؟ یا قانون یعنی قوانین جاری در ایران؟
بر این اساس واژه قانون باید از سوی غرب به طور شفاف مطرح شود چراکه اگر منظور قوانین غربی باشد می‌شود همان تحمیل قوانین زیاده‌خواهانه غربی نظیر FATF و پالرمو که سلطه آنها به اقتصاد ایران را به همراه خواهد داشت به ویژه اینکه راستی‌آزمایی در این قوانین حد و مرز ندارد و حتی می‌توان شامل حساب‌های خرد اقتصادی نیز شود.
همچنین مسئله مبارزه با پولشویی و منابع مالی تروریسم در نگاه غربی یعنی تحریم ایران و شرکای منطقه‌ای آن که هدف نهایی آن نیز ابتدا مقابله با توان دفاعی و حفظ ایران از منطقه و در مرحله نهایی براندازی نظام است.
در جمع‌بندی کلی از آنچه ذکر شد می‌توان گفت که آنچه در نشست گروه ۷ روی داده، ارتباطی به برجام و رفتار غرب در قبال آن ندارد بلکه نشات گرفته از اختلافات اقتصادی طرفین با محوریت تعرفه‌های تحمیلی آمریکا به سایر کشورها بوده لذا غرب نمی‌تواند این اختلافات را به عنوان امتیاز به ایران بفروشد.
در همین حال باید توجه داشت که در عرصه داخلی نیز تحت تاثیر القای توهم تقابل در گروه ۷ به خاطر برجام نباید قرار گرفت چراکه این تصور را در غرب ایجاد می‌کند که می‌تواند این اختلافات را به عنوان امتیاز به ایران فروخته و در ازای آن طلب امتیاز داشته باشد. باید مراقب بود که اختلاف درونی غرب تبدیل به گل به خودی برایمان نشود و با واقع‌بینی به پردازش آن پرداخته و همچنان بر حقوق خود مبنی بر لزوم تعهدپذیری اروپا در تعهد و اقدام عملی در قبال برجام تاکید داشت. 

نویسنده: قاسم غفوری

https://siasatrooz.ir/vdci35azzt1auq2.cbct.html
نام شما
آدرس ايميل شما
کد امنيتی